Το σύστημα δεν θα καταρρεύσει χωρίς ισχυρό εργατικό κίνημα, λέει η Αλ.Παπαρήγα

Ό,τι ζούμε τα τελευταία χρόνια σχετίζεται απόλυτα με την εξέλιξη της βαθιάς και παρατεταμένης οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης στην ευρωζώνη, η οποία ασκεί επίδραση στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ενώ το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να διαχειριστεί την κρίση με την όποια ευκολία μπορούσε πριν, ανέφερε η γγ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας την Παρασκευή στην 14η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που πραγματοποιείται στη Βηρυτό.

Η κ. Παπαρήγα υπογράμμισε ότι οι δυσκολίες διαχείρισης εκ μέρους του καπιταλιστικού συστήματος δεν σημαίνουν ότι «το σύστημα θα καταρρεύσει από μόνο του, από τις αντιθέσεις του, χωρίς να έχει διαμορφωθεί σε κάθε χώρα ένα πανίσχυρο εργατικό κίνημα ικανό να περάσει σε γενική επίθεση και να έχει ετοιμότητα όταν ξεσπάσει επαναστατική κατάσταση». Συμπλήρωσε ότι «η γραμμή ισχυροποίησης του εργατικού κινήματος, η συμμαχία του με τα λαϊκά στρώματα μπορεί να δοκιμαστεί, να προετοιμασθεί και να δώσει καθημερινές μάχες μόνο στο δρόμο της χειραφετημένης πάλης σε αντιμονοπωλιακούς και αντικαπιταλιστικούς στόχους, σε εθνικό επίπεδο και με όρους διεθνιστικής συνεργασίας και κοινής δράσης».

Η γενικευμένη οικονομική καπιταλιστική κρίση έφερε στο προσκήνιο «τον ιστορικά ξεπερασμένο και απάνθρωπο χαρακτήρα του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος και την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού», ανέφερε η γγ του ΚΚΕ και προσέθεσε ότι η πολιτική που κυριαρχεί παγκόσμια δεν είναι μια συνταγή φιλελεύθερης διαχείρισης, αλλά μια σύγχρονη φιλομονοπωλιακή στρατηγική, που εκπονήθηκε μετά την κρίση του 1971-1973 «ως απάντηση στο πρόβλημα της τάσης μείωσης του μέσου ποσοστού κέρδους σε συνθήκες ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού».

Σύμφωνα με την κ. Παπαρήγα, αποτελεί κεντρικό ζήτημα «να πείσουμε όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος της εργατικής τάξης για τον πραγματικό χαρακτήρα της κρίσης, ως κρίσης υπερσυσσώρευσης στο έδαφος της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και ταξικής εκμετάλλευσης».

Οι δυνάμεις του οπορτουνισμού

Ακόμη, ανέφερε ότι «από δυνάμεις του οπορτουνισμού, που τάσσονται κατά της γερμανικής συνταγής, υποστηρίζεται η χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής και η ελεγχόμενη χρεοκοπία και προβάλλεται η άποψη ότι υπάρχει μεταβατικό πολιτικό πρόγραμμα πάλης και εξουσίας, που μπορεί να ισορροπήσει και τα συμφέροντα των μονοπωλίων και του εργαζόμενου λαού». Απέρριψε τη θεωρία σημειώνοντας ότι «τέτοιο κυβερνητικό πρόγραμμα με αποτέλεσμα υπέρ και των μονοπωλίων και υπέρ των λαών, πουθενά δεν υπήρξε και δεν υπάρχει σήμερα, με την έννοια να έχει επιβεβαιωθεί στη ζωή σε εθνικό επίπεδο, ούτε σε ομάδα χωρών».

«Δεν είναι τυχαίο ότι δεν επικαλούνται ούτε μια χώρα ως παράδειγμα εφαρμογής μιας τέτοιας επιλογής» είπε χαρακτηριστικά.

«Επομένως, το λεγόμενο αντιγερμανικό μέτωπο, ή το μέτωπο κατά των ΗΠΑ, από μόνο του δεν μπορεί να εκφράσει ούτε να αντιμετωπίσει τον αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού και των συνεπειών της κρίσης» συνέχισε η κ. Παπαρήγα και πρόσθεσε ότι ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, δηλαδή ο ιμπεριαλισμός, «καθορίζει την τύχη και την πορεία κρατών που δεν ανήκουν οργανικά σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις», σημειώνοντας ότι δεν υπάρχει σήμερα χώρα που να μην είναι προσδεμένη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο παγκόσμιο και περιφερειακό σύστημα του ιμπεριαλισμού.

Αναφερόμενη στην Ελλάδα, είπε ότι «στηρίζουμε τη λαϊκή συμμαχία που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των μισοπρολετάριων, των φτωχών αυτοαπασχολουμένων και αγροτών, ακόμα και τους αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες, που ακόμα και αν έχουν μεγαλύτερη ελευθερία από τους μισθωτούς, θα μετατρέπονται όλο και περισσότερο σε μισθωτούς σε μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις με χαμηλό εισόδημα ή σε ανέργους και μισοάνεργους».

«Αντισταθήκαμε στην πίεση του ΣΥΡΙΖΑ»


Η κ. Παπαρήγα ανέφερε ότι το ΚΚΕ αντιστάθηκε «στη μεγάλη πίεση που δέχθηκε για να δηλώσει συμμετοχή σε κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, σε μια κυβέρνηση δηλαδή που οι προγραμματικές της θέσεις έχουν σαφή κατεύθυνση στήριξης της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με αντιφάσεις που προδικάζουν την πλήρη ενσωμάτωσή της, όταν μετατραπεί σε κυβερνητική πλειοψηφία».

Προσέθεσε δε ότι η θέση αυτή κόστισε εκλογικά στο ΚΚΕ, όμως «δεν στέρησε μετεκλογικά το κόμμα από την ικανότητα κινητοποίησης και οργάνωσης των λαϊκών μαζών», ενώ «αποτελεί παρακαταθήκη από εδώ και εμπρός για ένα κίνημα που θα αποφεύγει επικίνδυνες παγίδες και γλιστρήματα που θα πλήξουν τα λαϊκά συμφέροντα και τελικά θα το τσακίσουν για μεγάλο και κρίσιμο χρονικό διάστημα».

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ