VW Golf VII 1.6 TDI BlueMotion: Μέτρο σύγκρισης

Γιάννης Αδάναλης

Έχουν ειπωθεί πολλά και γραφτεί ακόμη περισσότερα πολύ πριν η εξελικτική διαδικασία της έβδομης κατά σειρά γενιάς του VW Golf ολοκληρωθεί και το δημοφιλέστερο, με διαφορά, μικρομεσαίο hatchback της ευρωπαϊκής αγοράς πάρει την τελική-σημερινή μορφή του.

Η νέα και εξαιρετικά «ευέλικτη» πλατφόρμα MQB, το μικρότερο έως και 100 κιλά βάρος, το επίσης περιορισμένο κατά 20% κόστος παραγωγής και τα προηγμένα συστήματα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, φρόντισαν να διατηρήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον, μέχρι η επίσημη παρουσίαση του αειθαλούς VW, στα τέλη Σεπτεμβρίου, αποκαλύψει με κάθε λεπτομέρεια τις προδιαγραφές του.

Με την αυτοκινητοβιομηχανία του Wolfsburg να υπόσχεται το καλύτερο Golf στη μακρά ιστορία του μοντέλου και τους… γκουρού του Τύπου να ενθουσιάζονται με τον… ευφάνταστο σχεδιασμό του, δοξάζοντας τον Walter de Silva -επικεφαλής σχεδιασμού του γερμανικού ομίλου- και αναπολώντας την εποχή που ο ασπρομάλλης, πλέον, Giorgetto Giugiaro δημιουργούσε προτάσεις όπως τα πρώτης γενιάς VW Golf και Fiat Panda, το διαχρονικό best seller της γηραιάς ηπείρου βρέθηκε, για μία ακόμη φορά, στο δρόμο μας.

Στο χρώμα του ουρανού, με κάτι λιγότερο από 2.000 «δημοσιογραφικά» χιλιόμετρα, κινητήρα diesel χωρητικότητας 1.598 κ.εκ. και εξοπλισμό που δεν θέλησε να αφήσει αναπάντητα ερωτήματα.

Το «δικό μας» Golf, πάντως, δεν κατατάσσεται σε εκείνη την κατηγορία αυτοκινήτων που θα σχεδίαζες σε ένα κομμάτι χαρτί, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να αποτυπώσεις την πρωτοτυπία του.

Με όση συμπάθεια και αν δεις την προσπάθεια της VW να διατηρήσει τα βασικά συστατικά μίας δοκιμασμένης και απόλυτα πετυχημένης «συνταγής», το τελικό αποτέλεσμα δεν παύει να δικαιώνει όσους μέχρι σήμερα θεωρούσαν το Golf απλώς συντηρητικό.

Ακόμα και οι ουκ ολίγες αναφορές στο ένδοξο παρελθόν του αυτοκινήτου, «χάνονται» ανάμεσα στις «άνευρες» μεταλλικές επιφάνειες, που για μία ακόμη φορά επέλεξαν τη συντομότερη και συνεπώς ασφαλέστερη σχεδιαστική «οδό».

Αδιαφορώντας, λοιπόν, γι’ αυτό που βλέπεις θα πρέπει να εκτιμήσεις το γεγονός ότι η έβδομη γενιά του μικρομεσαίου VW αύξησε τις εξωτερικές της διαστάσεις -μοναδική εξαίρεση αποτελεί το ύψος-, βελτίωσε την αεροδυναμική της και εξασφάλισε ακόμη μεγαλύτερη άνεση για τους επιβάτες του πενταθέσιου εσωτερικού της.

Εκεί δηλαδή που η ποιότητα των υλικών και ο εξοπλισμός αδιαφορούν επιδεικτικά για την ταπεινή καταγωγή ενός «λαϊκού» αυτοκίνητου, παραπέμποντας σε μία premium κατασκευή και αποτελώντας, όχι άδικα, σημείο αναφοράς για τη συγκεκριμένη κλάση.

Τα λιτά σχεδιαστικά πρότυπα σε αυτήν την περίπτωση λειτουργούν ευεργετικά, συμβάλλοντας με τον τρόπο τους στη δημιουργία ενός συμπαγούς και όπως όλα δείχνουν ανθεκτικού συνόλου.

Η απουσία τριγμών μαρτυρά την άψογη συναρμογή των επιμέρους τμημάτων και το φινίρισμα των πλαστικών επιφανειών την προσοχή που έχουν επιδείξει οι Γερμανοί στη λεπτομέρεια.

Σίγουρα οι επενδύσεις των καθισμάτων θα μπορούσαν να είναι καλύτερες και ο χειρισμός όλων αυτών των συστημάτων ενημέρωσης και ψυχαγωγίας απλούστερος, από τη στιγμή μάλιστα που η οθόνη αφής των 5 ιντσών ανήκει στον βασικό εξοπλισμό όλων των εκδόσεων, εξασφαλίζοντας ευκολότερη πρόσβαση σε έναν μακρύ κατάλογο ρυθμίσεων.

Στα υπόλοιπα εξοπλιστικά χαρακτηριστικά του νέου Golf, ξεχωρίζουν οι επτά αερόσακοι, το ESP, το ηλεκτρονικό διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης (XDS) και το σύστημα που περιορίζει το ενδεχόμενο πολλαπλών συγκρούσεων.

Από το πρώτο εξοπλιστικό επίπεδο (Design) λείπουν οι τροχοί αλουμινίου των 16 ιντσών (τροχοί 15 ιντσών με ατσάλινες ζάντες), ο αυτόματος-διζωνικός κλιματισμός (ημι-αυτόματο σύστημα κλιματισμού) και η δερμάτινη επένδυση σε τιμόνι και επιλογέα, στοιχεία που συναντάς στην αμέσως επόμενη έκδοση (Generation).

Κλείνοντας με τα χαρακτηριστικά του εσωτερικού δεν θα μπορούσες να μην αναφερθείς στην αισθητή ενίσχυση της ευρυχωρίας. Η αύξηση στο μεταξόνιο αλλά και στο συνολικό μήκος του αμαξώματος αγγίζει τα έξι εκατοστά, συμπαρασύροντας τόσο το χώρο που αναλογεί στα κάτω άκρα των πίσω επιβατών όσο και τον όγκο του διαμερίσματος των αποσκευών.

Μάλιστα, τα 380 λίτρα του τελευταίου αποτελούν μία από τις κορυφαίες επιδόσεις της συγκεκριμένης κατηγορίας, υπογραμμίζοντας την ξεκάθαρη υπεροχή του Golf σε όλα, σχεδόν, τα επίπεδα.

Επί της ουσίας το μικρομεσαίο VW συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε. Η βελτίωση της ποιότητας κύλισης ίσως δεν γίνει άμεσα αντιληπτή, σε κάθε περίπτωση ωστόσο «κρύβει» επιμελώς την επιλογή της γερμανικής φίρμας να συνδέσει τους πίσω τροχούς των λιγότερο ισχυρών εκδόσεων -ανάμεσα σε αυτές ανήκει και η πετρελαιοκίνητη των 105 ίππων- με ημι-άκαμπτο άξονα, εξοικονομώντας βάρος αλλά και… χρήμα.

Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει και στην ηχομόνωση. Μόλις ο ρυθμός περιστροφής του κινητήρα βρεθεί πάνω από τις 2.000 σ.α.λ., ο θόρυβος από τον κινητήρα diesel των 1,6 λίτρων ανήκει οριστικά στο παρελθόν.

Αντιστοίχως, το σύστημα διεύθυνσης μεταφέρει περισσότερες πληροφορίες στα χέρια σου, το μηχανικό κιβώτιο -παρότι πέντε σχέσεων- πείθει από την πρώτη στιγμή για τις δυνατότητές του και τα φρένα διαθέτουν την απαραίτητη προοδευτικότητα-ανθεκτικότητα.

Ακόμα και οι επιδόσεις, που εξασφαλίζουν οι 105 ίπποι και τα 250 Nm ροπής επιστρέφουν βελτιωμένες (η διαδικασία «0-100 χλμ./ώρα» ολοκληρώνεται σχεδόν ένα δευτερόλεπτo ταχύτερα σε σχέση με την αντίστοιχη έκδοση του Golf έκτης γενιάς), επισημαίνοντας σε μία δεύτερη, ίσως, ανάγνωση τον περιορισμό του συνολικού βάρους.

Στην πραγματικότητα, κινείσαι ταχύτερα καταναλώνοντας λιγότερο, αξιοποιώντας τη χαρισματική αποδοτικότητα ενός ακόμη κινητήρα diesel και την εξίσου ευεργετική λειτουργία του συστήματος start&stop. Θα πρέπει να προσπαθήσεις, λοιπόν, ώστε η μέση τιμή της κατανάλωσης καυσίμου να ξεπεράσει τα 6,0 λίτρα/100 χλμ., με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα να εξασφαλίζουν, έστω και οριακά, τη μη καταβολή τελών κυκλοφορίας.

Έχοντας ξεχάσει τι μπορεί να σημαίνει ανεφοδιασμός και υψηλό κόστος χρήσης, το πετρελαιοκίνητο Golf σου δίνει την ευκαιρία να απολαύσεις, χωρίς δεύτερες σκέψεις, τις χαρές της οδήγησης.

Εξαντλώντας τη διαδρομή του δεξιού πεντάλ και περιμένοντας τη βελόνα του στροφόμετρου να ξεκολλήσει από τις 1.500 σ.α.λ., το μικρομεσαίo VW φαντάζει ικανό για το καλύτερο.

Το τιμόνι δεν χαζεύει στα δύσκολα, το ηλεκτρονικό διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης (XDS) διαχειρίζεται με σχετική ευκολία το περίσσευμα ροπής και εσύ δεν έχεις από το να πιστέψεις στα χέρια σου, μένοντας στο γκάζι και χαράσσοντας μία σταθερή πορεία προς την κορυφή της στροφής.

Οι κλίσεις του αμαξώματος δεν δείχνουν ικανές να οδηγήσουν στην αποσταθεροποίηση του μικρομεσαίου VW, συνεπώς όταν αυτό συμβεί μπορείς να είσαι σίγουρος ότι οφείλεται σε δικό σου λάθος.

Από εκεί και πέρα ο πρώτος λόγος περνά στο μη απενεργοποιούμενο ESC, η λειτουργία του οποίου σε ταξιδεύει αρκετά χρόνια πίσω, όταν δηλαδή θα μπορούσες να συγχωρέσεις την απροκάλυπτη παρεμβατικότητα ενός τέτοιου συστήματος.

Συγκεκριμένα, το Electronic Stability Control δεν αρκείται στο να φρενάρει τους απαραίτητους τροχούς ώστε να επαναφέρει το πετρελαιοκίνητο Golf στον ίσιο δρόμο, αλλά διακόπτει και την παροχή ισχύος, οριοθετώντας «βάναυσα» τις δυνατότητες οδηγού και αυτοκινήτου.

Αν και εφόσον μπορείς να ζήσεις με τον αδιάφορο σχεδιασμό του αμαξώματος, τότε η αναχρονιστική ρύθμιση-λειτουργία του ηλεκτρονικού συστήματος δυναμικής ευστάθειας αποτελεί το μοναδικό ουσιώδες μειονέκτημα του νέου Golf.

Συμπέρασμα: Ο βασιλιάς επέστρεψε, έχοντας ωστόσο αποκτήσει περισσότερους και ικανότερους ανταγωνιστές στην αυλή του.

auto.in.gr