Εγγυήσεις νέων ομολόγων και μόχλευση στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων για τον EFSF

Στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων για τον διευρυμένο ρόλο του μηχανισμού ευρστήριξης EFSF είναι η δυνατότητα να εγγυάται τμήμα των νέων ομολόγων που θα εκδίδονται στην Ευρωζώνη, κυρίως από τα κράτη με τα μεγαλύτερα προβλήματα σε ό,τι αφορά το χρέος τους, ενώ επί τάπητος φαίνεται ότι είναι το ενδεχόμενο να βοηθά οικονομικά ορισμένες χώρες με την πληρωμή των τόκων των ομολόγων τους.

Σε ό,τι αφορά το ύψος της μόχλευσης του EFSF υπάρχουν αντικρουόμενες πληροφορίες, καθώς διαψεύδονται δημοσιεύματα για μόχλευση έως 2 τρισ. ευρώ, ωστόσο το ευρώ ενισχύεται, καθώς εκτιμάται ότι η ΕΕ θα καταλήξει σε μία αποτελεσματική συμφωνία για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Guardian, που επικαλείται Ευρωπαίους αξιωματούχους, οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας κατέληξαν σε συμφωνία για τη διεύρυνση του EFSF στα 2 τρισ. ευρώ, από τα 440 δισ. ευρώ σήμερα.

Πηγές από την ΕΕ, μιλώντας στο Reuters, διέψευσαν αυτό το δημοσίευμα.

Μία από τις πηγές είπε πως «είναι λάθος, δεν υπάρχει συμφωνία», ενώ μία δεύτερη πηγή είπε ότι «δεν είναι μια απλή υπόθεση να πολλαπλασιάσεις τα 440 εκατ. ευρώ του EFSF».

Αξιωματούχοι της ΕΕ έχουν πει ότι είναι πιθανό να ενισχυθεί η ικανότητα του ταμείου κατά 3-5 φορές, όχι όμως το συνολικό ποσό των κεφαλαίων που διαθέτει.

Πιθανότερο σενάριο είναι η μόχλευση, έως 5 φορές, κεφαλαίων ύψους 100 έως 150 εκατ. ευρώ, ενώ το υπόλοιπο ποσό (από τα 440 δισ. συνολικά του μηχανισμού) να διατεθεί για την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Ωστόσο, η απειλή υποβάθμισης της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Γαλλίας απειλεί και την αξιολόγηση «ΑΑΑ» του EFSF.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt, που επικαλείται πηγές της γερμανικής κυβέρνησης, ο ευρωμηχανισμός θα μπορούσε να βοηθά τα κράτη να πληρώνουν τους τόκους των ομολόγων τους.

Η βοήθεια αυτή ίσως έχει τη μορφή κατάργησης των πληρωμών τόκων, με την έκδοση από τον EFSF ομολόγων μηδενικού επιτοκίου για το ποσό που αναλογεί στους τόκους.

Δηλαδή, αντί η Ελλάδα για παράδειγμα, να πληρώνει τόκους για τα ομόλογα της, ο EFSF να εκδίδει ομολόγα μηδενικού επιτοκίου και να καλύπτεται αυτό το ποσό.

Τα ομόλογα μηδενισκού τοκομεριδίου δεν πληρώνουν κάθε χρόνο τόκο, όπως συμβαίνει στα άλλα ομόλογα σταθερού ή κυμαινόμενου επιτοκίου. Το ποσό που αναλογεί στους τόκους συσσωρεύεται και πληρώνεται στη λήξη του τίτλου.

Για παράδειγμα, ένα γαλλικό ομόλογο μηδενικού επιτοκίου με αξιολόγηση «ΑΑΑ» και λήξη το 2041, έχει σήμερα το 30% περίπου της ονομαστικής του αξίας. Δηλαδή, ένας επενδυτές αγοράζει ομόλογο 100 εκατ. ευρώ με 30 εκατ. ευρώ. Στη λήξη του, το ομολόγο θα έχει αξία 100 εκατ. ευρώ.

Ασφάλιση ομολόγων

Ένα από τα ενδεχόμενα που εξετάζονται για τον EFSF είναι η δυνατότητα να εγγυάται μέρος των νέων ομολόγων που θα εκδίδουν τα κράτη της Ευρωζώνης.

O Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε φέρεται να περιέγραψε στην κοινοβουλευτική ομάδα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, σχέδιο που προβλέπει ότι ομόλογα των υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης, θα ασφαλίζονται από τον μηχανισμό στήριξης για την περίπτωση απωλειών.

Το ποσοστό που θα εγγυάται ο μηχανισμός στήριξης στους επενδυτές θα κυμαίνεται στο 20%, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες.

Σύμφωνα με το σχέδιο, το EFSF θα δεσμεύεται να καλύπτει μέρος των όποιων ζημιών θα υποστούν οι κάτοχοι ισπανικών, ιταλικών και άλλων κρατικών ομολόγων μεγάλου ρίσκου, σε περίπτωση χρεοκοπίας της χώρας που έχει εκδώσει τα ομόλογα.

Η ιδέα αυτή φαίνεται ότι είναι η επικρατούσα, ωστόσο επί τάπητος υπάρχουν και άλλα σχέδια υπό εξέταση για τον καλύτερο τρόπο ενίσχυσης του EFSF.

Με το να εγγυάται τις όποιες αρχικές ζημίες, έως ένα ποσοστό ύψους 20%-30% για παράδειγμα ή 40% για χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία, ο EFSF θα μπορούσε να τριπλασιάσει ή να πενταπλασιάσει την χρηματοδοτική του δυνατότητα.

Καθώς μένουν ακόμη προς διάθεση 300 δισ. ευρώ από το σύνολο των 440 δις ευρώ που έχει το ταμείο, τα κεφάλαιά του θα μπορούσαν να ξεπεράσουν το 1 τρισ. ευρώ, ποσό που θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες αναχρηματοδότησης της Ισπανίας και της Ιταλίας για τουλάχιστον έναν χρόνο.

Το πιθανότερο σενάριο είναι να δοθεί στο Ταμείο η ευελιξία να αποφασίζει κατά περίπτωση το ποσό, ανάλογα με το ποιας χώρας το χρέος καλείται να εγγυηθεί και τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά.

«Ο EFSF θα ανακοινώνει το ποσό την στιγμή της συναλλαγής, είπε στο Reuters ο Σόνι Καπούρ, διευθύνων σύμβουλος της Re-Define, «δεξαμενή σκέψης» που πρωτοπαρουσίασε την ιδέα να χρησιμοποιηθεί το EFSF και ο μόνιμος μηχανισμός που θα το αντικαταστήσει, ο ESM, ως εγγυητές ομολόγων.

Εάν ο EFSF χρησιμοποιηθεί για να εγγυηθεί μέρος μόνο των ζημιών, τότε η πιο αξιόπιστη μέθοδος θα ήταν να εγγυηθεί τις αρχικές ζημίες, ισχυρίζεται το Re-Define.

«Το EFSF θα πρέπει να διατηρήσει την ευελιξία να αποφασίζει το ύψος του ποσού που θα εγγυάται σε κάθε περίπτωση. Το ποσό θα εξαρτάται από την χώρα που εκδίδει τα ομόλογα, την διάρκεια του ομολόγου και την χρονική συγκυρία της έκδοσης», σημειώνει.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ