Ανησυχία ΠΣΑΠ για τους 60 ποδοσφαιριστές Βόλου και Καβάλας
Θέση στα όσα προέκυψαν μετά την απόφαση της ΕΕΑ για υποβιβασμό του Ολυμπιακού Βόλου και της Καβάλας, εξέδωσε ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ) με αφορμή τις συνέπειες που έχει για τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, οι οποίοι σύμφωνα με τον Σύνδεσμο θα ψάχνουν πανικόβλητοι να βρουν ομάδα.
Θέση στα όσα προέκυψαν μετά την απόφαση της ΕΕΑ για υποβιβασμό του Ολυμπιακού Βόλου και της Καβάλας, εξέδωσε ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ) με αφορμή τις συνέπειες που έχει για τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, οι οποίοι σύμφωνα με τον Σύνδεσμο «μένουν στον δρόμο». Παράλληλα, εκφράζει την ανησυχία του για τους εξήντα επαγγελματίες παίκτες που στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου θα ψάχνουν πανικόβλητοι να βρουν ομάδα.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών (Π.Σ.Α.Π.) παρακολουθεί, εδώ και καιρό, με πολλή προσοχή όλες τις σοβαρές εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Π.Σ.Α.Π., χωρίς να απεμπολεί το δικαίωμα της κριτικής, αποφεύγει συνειδητά το σχολιασμό και σέβεται κάθε απόφαση θεσμικού οργάνου, απ΄ όπου κι αν αυτό προέρχεται.
Σε κάθε περίπτωση, ο Π.Σ.Α.Π. είναι υποχρεωμένος, στα πλαίσια της εξασφάλισης υγιών συνθηκών διεξαγωγής ενός Πρωταθλήματος και εκτός άλλων ενεργειών του, να προστατεύσει με κάθε τρόπο και μέσο θεμελιώδη εργασιακά -και όχι μόνο- δικαιώματα μελών του που, δίχως να φέρουν την οιαδήποτε ευθύνη, αναγκάζονται να αποδεχθούν μια αιφνίδια μεταβολή των αθλητικών, εργασιακών, οικονομικών, οικογενειακών και κοινωνικοασφαλιστικών δεδομένων τους.
Είναι σαφές ότι αναφερόμαστε στους εξήντα (60) επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της Π.Α.Ε. «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΒΟΛΟΥ» και της Π.Α.Ε. «ΚΑΒΑΛΑ», οι οποίοι, στο τελείωμα της μεταγραφικής περιόδου, όχι μόνον χάνουν, αιφνιδίως και παρά τη βούλησή τους, την επαγγελματική τους ιδιότητα, αλλά αναγκάζονται, σε ιδιαίτερα χαλεπούς καιρούς, να διαπραγματευτούν και υπερασπίσουν την επαγγελματική τους συνέχεια υπό καθεστώς έντονου πανικού και πίεσης.
Αν και δυστυχώς είμαστε οι μόνοι που αναδεικνύουμε το πρόβλημα αυτό, οφείλουμε να εκφράσουμε την ιδιαίτερη ανησυχία μας για το δυσβάσταχτο κόστος που εισπράττουν τα μέλη μας και να ζητήσουμε, εύλογα, από κάθε θεσμική αρχή να μεριμνήσει, λαμβάνοντας τις αναγκαίες αποφάσεις, για την αποκατάσταση της ζημίας που έχουν ήδη υποστεί αυτά».