Βασιλιάς Ληρ με τον Ντέρεκ Τζακόμπι

Το θέατρο περίμενε πολύ και με μεγάλη προσδοκία, για να δει τον εξαιρετικό Ντέρεκ Τζακόμπι να καταπιάνεται με το Έβερεστ των σαιξπηρικών ρόλων και ο ίδιος περίμενε να μεγαλώσει τόσο, ώστε να μπορεί να αισθάνεται ηλικιωμένος. Στα 73 του χρόνια, συναντάει τον Βασιλιά Ληρ, όχι σαν έναν ακόμη ρόλο, αλλά σαν μια συνάντηση με το πεπρωμένο, ένα ορόσημο, μια μεταμορφωτική εμπειρία, την είσοδο στην «τελευταία πράξη» της ζωής του, όπως λέει ο ίδιος.

Ο Τζακόμπι έχει παίξει όλους του μεγάλους κλασικούς ρόλους. Για χρόνια πολλά ήταν ο Άμλετ, τον έπαιξε για πρώτη φορά όταν ήταν μαθητής και τον επανέλαβε 400 φορές στη διαδρομή της καριέρας του. Για πολλούς υπήρξε ο καλύτερος Άμλετ όλων των εποχών. Ιδρυτικό μέλος του Εθνικού Θεάτρου, πρωταγωνιστής σε δεκάδες παραγωγές του Βασιλικού Σαιξπηρικού Θιάσου, έπαιξε σε κατάμεστες αίθουσες στο νεοϋορκέζικο Μπρόντγουέι, καθήλωσε το τηλεοπτικό κοινό στο ρόλο του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαύδιου, στη σειρά της δεκαετίας του ’70, «Εγώ, Ο Κλαύδιος», έβαλε τη σφραγίδα των απαιτητικών του ερμηνειών σε πολλές ταινίες και ταυτίστηκε με τον ζωγράφο Φράνσις Μπέικον, στο εξαιρετικό φιλμ, «Love is the Devil».

Ο Ντέρεκ Τζακόμπι έχει τη φήμη επίμονου και λεπτολόγου ηθοποιού και με τον σκηνοθέτη της παράστασης, τον Μάικλ Γκράντατζ, έχουν ταξιδέψει πολύ τα τελευταία χρόνια: Καταιγίδα, Δον Κάρλος, Δωδέκατη Νύχτα, και έχουν αποκτήσει μια διαδραστική σχέση, ο καθένας βγάζει από τον άλλον τον καλύτερο εαυτό του.
Η κατάκτηση αυτής της παραγωγής, που κέρδισε κριτικούς και κοινό, είναι η ένταση, η διαύγεια, οι ρυθμοί της και η καινούργια ανάγνωση που επιχειρεί ο σκηνοθέτης, υποδεικνύοντας μια φρέσκια ιδέα για τον Σαίξπηρ, σήμερα. Το κείμενο έχει περιοριστεί με πολύ προσοχή και φροντίδα, έχει αφαιρεθεί το πολιτικό στοιχείο του έργου και έχουν φωτιστεί οι ψυχολογικές όψεις του δράματος.

Η κινητήρια δύναμη της παράστασης είναι ο Ντέρεκ Τζακόμπι, πάνοπλος με την εξάρτυση ενός μεγάλου κλασικού ηθοποιού, εντυπωσιακός και καθηλωτικός στον τρόπο που συνδυάζει τη διανοητική τροχιά που διαγράφει ο Ληρ, από την τυφλή αλαζονεία στην ανήμπορη σύνεση, με τις θυελλώδεις αντιφάσεις του χαρακτήρα ενός ματαιόδοξου μονάρχη.
Μοιράζει το βασίλειό του, σε μια πράξη ματαιότητας, για να διαπιστώσει πόσο είναι αγαπητός, απορρίπτει την αγάπη της κόρης «που μιλάει γενναία επιλέγοντας τη σιωπή», ο κόσμος του κατρακυλάει στο χάος και αμφιβάλλει για όλες τις παλιές του βεβαιότητες, «Ποιος μπορεί να μου πει ποιος είμαι;». Ένας καταπληκτικός Ληρ, που παίρνει επάξια θέση δίπλα σε εκείνους του Πωλ Σκόφιλντ και του Τζον Γούντ, έγραψαν οι κριτικοί.
Στην παράσταση συμμετέχουν, η Πίπα Μπένετ-Γουόρνερ (Κορντίλια), ο Ρον Κούκ (Τρελός) ο Πολ Τζέσον (Γκλάουστερ) ο Γκουίλιμ Λη (Έντμουντ), η Τζίνα ΜακΚή (Κορνήλια), η Τζάστιν Μίτσελ (Ρίγκαν) και ο Άλεκ Νιούμαν (Έντγκαρ).

Ο Βασιλιάς Ληρ είναι η δεύτερη συνεργασία του National Theatre Live με ανεξάρτητο βρετανικό θεατρικό θίασο, μετά την πολύ επιτυχημένη περυσινή αναμετάδοση της παραγωγής του Teatre de la Complicite, “A Disappearing Number”. Οι παραστάσεις που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα National Theatre Live αναμεταδίδονται μέσω δορυφόρου σε 300 αίθουσες σε όλο τον κόσμο, ζωντανές στην Ευρώπη και με μικρή καθυστέρηση σε χώρες άλλης ζώνης χρόνου, όπως στις ΗΠΑ, τη Νότια Αφρική, τον Καναδά και την Αυστραλία.
Το πρόγραμμα National Theatre Live διανύει τη δεύτερη εξαιρετικά επιτυχημένη χρονιά του. Η αρχή έγινε με την Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης, που το 2008, είπε ναι στην τεχνολογία και εγκαινίασε τις απευθείας αναμεταδόσεις των παραγωγών της.

Το Μέγαρο Μουσικής θα αναμεταδώσει απευθείας και τις δυο ακόμα παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου του Λονδίνου, που έχουν προγραμματιστεί για το National Theatre Live:
Στις 17 Μαρτίου 2011, τον Φρανκενστάιν, σε σκηνοθεσία του Ντάνι Μπόιλ, από την Αίθουσα Λώρενς Ολίβιε, με πρωταγωνιστές τον Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, στο ρόλο του Βίκτωρα Φράνκενστάιν και τον Τζόνι Λη Μίλερ, στο ρόλο του Δημιουργήματός του. Το έργο γραμμένο από τον Νικ Ντίαρ, είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα της Μέρι Σέλεϊ.

Στις 30 Ιουνίου 2011, τον Βυσσινόκηπο, του Άντον Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Χόγουαρντ Ντέιβις, με την Ζόι Γουαναμέικερ στο ρόλο της Ρανέφσκαγια.
Το θέατρο Αποθήκη Ντόνμαρ (Donmar Warehouse) είναι ένα από τα κορυφαία θέατρα του Λονδίνου με παραστάσεις, που έχουν αποσπάσει ενθουσιώδεις κριτικές και στη Βρετανία, αλλά και στο εξωτερικό. Από το 1992, οι παραγωγές του Ντόνμαρ έχουν κερδίσει 38 βραβεία Ολίβιε, 23 του Κύκλου Κριτικών, 22 της Evening Standard και 20 Tony. Το Ντόνμαρ παρουσιάζει συστηματικά τις παραγωγές του και σε θέατρα του Γουέστ Έντ : Ιβάνοφ, Δωδέκατη Νύχτα, Μαντάμ ντε Σαντ, Άμλετ, Πιάφ, Μαρία Στιούαρτ, Φροστ/Νίξον, Ταξίδι γύρω από τον Πατέρα μου, Μάγκες και Κούκλες, Σχέδιο Ζωής, Γυάλινος Πύργος κ.α. Στο νεοϋορκέζικο Μπρόντγουέι: Κόκκινο, Άμλετ, Μαρία Στιούαρτ, Φροστ/Νίξον, Καμπαρέ, Ηλέκτρα, Το Γαλάζιο Δωμάτιο, Εννέα κ.α. σε περιοδείες στις ΗΠΑ, τη Λατινική Αμερική, την Αυστραλία και τη Νότια Αφρική.

Το Εθνικό Θέατρο ιδρύθηκε το 1963 και εγκαταστάθηκε στο τσιμεντένιο κτίριο της Νότιας Όχθης του Τάμεση, στο Λονδίνο, το 1976. Έχει τρεις αίθουσες –Ολίβιε, Λίτλτον, Κότεσλο. Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει 7 ώς 8 νέα και κλασικά έργα, που εναλλάσσονται στις τρείς σκηνές του. Οι ηθοποιοί εμφανίζονται συχνά σε ένα ή και περισσότερα έργα σε κάθε σεζόν, χωρίς μόνιμη σχέση με το Εθνικό Θέατρο. Το θέατρο, δημιούργημα του Λόρενς Ολίβιε, προσπαθεί να αναζωογονεί την μεγάλη παράδοση του βρετανικού θεάτρου, να διευρύνει τους ορίζοντες του κοινού, αλλά και των καλλιτεχνών και να αντανακλά την ποικιλομορφία του βρετανικού πολιτισμού. Με ένα ποικίλο πρόγραμμα, που περιλαμβάνει φιλοξενούμενες παραστάσεις, περιηγήσεις στα παρασκήνια, μουσική στα φουαγιέ, εκθέσεις και υπαίθριες εκδηλώσεις, το Εθνικό ομολογεί ότι το θέατρο δεν αρχίζει και δεν τελειώνει μόνο όταν ανοίγει και κλείνει η αυλαία. Με τις περιοδείες του σε όλο τον κόσμο και με το νεαρό National Theatre Live, μοιράζεται τη δουλειά του με το κοινό σε όλη τη Βρετανία και στο εξωτερικό.

Σημείωση: Ο Βασιλιάς Ληρ αναμεταδόθηκε απευθείας σύμφωνα με το πρόγραμμα του National Theatre Live στις 3 Φεβρουαρίου. Το Μέγαρο Μουσικής παρουσιάζει την παράσταση ετεροχρονισμένα, γιατί η συνεργασία του με το πρόγραμμα αυτό άρχισε μόλις την περασμένη εβδομάδα. Οι υπόλοιπες δυο παραστάσεις θα αναμεταδοθούν απευθείας και ταυτόχρονα με το υπόλοιπο δίκτυο αιθουσών.

Η παράσταση μαζί με το διάλειμμα, διαρκεί 3 ώρες και 15 λεπτά.

Προβολή με ελληνικούς υπότιτλους
Η προπώληση των εισιτηρίων αρχίζει στις 18 Φεβρουαρίου
Γενική είσοδος 14 ευρώ, φοιτητικά 7 ευρώ