Ευρωκαταδίκη της Ελλάδας και του Βελγίου για περίπτωση Αφγανού πολιτικού πρόσφυγα

Την καταδίκη της Ελλάδος και του Βελγίου για παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην περίπτωση ενός Αφγανού υπηκόου, ο οποίος είχε αιτηθεί πολιτικό άσυλο, ανακοίνωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανωθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η Ελλάδα καταδικάστηκε για παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με το οποίο απαγορεύεται η απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, κυρίως για τις άθλιες συνθήκες κράτησης, που επεφύλαξαν οι Αρχές στον Αφγανό.

Καταδικάστηκε, ακόμη, για παραβίαση του δικαιώματος προσφυγής, σε μία δίκαιη και σύντομη δίκη καθώς και για το γεγονός ότι, κρίθηκε ανεπαρκές το σύστημα παροχής ασύλου στην χώρα.

Υποχρεώθηκε, από το Δικαστήριο, να καταβάλλει στον προσφεύγοντα, 1.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 4.725 ευρώ για δικαστικά έξοδα.

Το Βέλγιο καταδικάστηκε για παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή, εξαιτίας του ότι, με την απόφαση του να απελάσει τον Αφγανό υπήκοο στην Καμπούλ, έθεσε τη σωματική του ακεραιότητα και τη ζωή του σε κίνδυνο ενώ, καταδικάσθηκε ακόμη και για παραβίαση του δικαιώματος προσφυγής σε μία δίκαιη και σύντομη δίκη.

Υποχρεώθηκε από το Δικαστήριο, να καταβάλλει 24.900 ευρώ για υλική ζημιά στον προσφεύγοντα και να πληρώσει και 7.350 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.

Με την απόφαση του το Δικαστήριο, έκρινε, ουσιαστικά ότι, η Συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ, που έχει συνομολογηθεί μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ και με βάση την οποία, οι αιτούντες άσυλο, σε μία χώρα-μέλος της ΕΕ, επαναπροωθούνται στην χώρα-μέλος, από την οποία εισήλθαν στην Ευρώπη, είναι αντίθετη με τις διατάξεις της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Το ιστορικό της υπόθεσης

Ο Αφγανός, που έφυγε από την Καμπούλ στις αρχές του 2008 και εισήλθε στο έδαφος της ΕΕ από την Ελλάδα, μέσω του Ιράν και της Τουρκίας, κατέληξε στο Βέλγιο, στις 10 Φεβρουαρίου 2009, όπου και υπέβαλε αίτηση χορήγησης ασύλου, με το αιτιολογικό ότι, ενδεχόμενη απέλαση του στο Αφγανιστάν, θα έθετε σε κίνδυνο την σωματική του ακεραιότητα και τη ζωή του.

Εφαρμόζοντας τις διατάξεις της Συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ», με βάση τις οποίες οι αιτούντες άσυλο σε μία χώρα-μέλος της ΕΕ, επαναπροωθούνται στην χώρα-μέλος, μέσω της οποίας εισήλθαν στο ευρωπαϊκό έδαφος, οι Βελγοι έστειλαν, στις 15 Ιουνίου 2009, τον Αφγανό στην Ελλάδα, όπου κρατήθηκε, για τρεις ημέρες, υπό κακές συνθήκες. στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», και ύστερα απελευθερώθηκε, χωρίς να εξετασθεί η αίτηση του για χορήγηση ασύλου και υποχρεούμενος να ζήσει, χωρίς πόρους, στους δρόμους.

Φοβούμενος ενδεχόμενη σύλληψη και απέλαση του από την Ελλάδα στο Αφγανιστάν, προσέφυγε, στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο, στις 2 Ιουλίου 2009, διεμήνυσε στην Ελλάδα, να μην προχωρήσει στην απέλαση του, μέχρις ότου εκδικασθεί οριστικά η προσφυγή του στο Στρασβούργο.

Το Μάρτιο του 2010, το Δικαστήριο αποφάσισε να εκδικάσει την υπόθεση στην Ολομέλεια και σε δημόσια ακρόαση, προκειμένου να αποφασίσει, αν η εφαρμογή της συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ», για την επαναπροώθηση αιτούντων άσυλο, συνάδει με τα προβλεπόμενα στη Σύμβαση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο Αφγανός κατηγόρησε το Βέλγιο και την Ελλάδα, ότι επεδίωξαν να τον απελάσουν, χωρίς να εξετάσουν τους λόγους, για τους οποίους είχε εγκαταλείψει την Καμπούλ καθώς και ότι του στέρησαν το δικαίωμα, μιας αποτελεσματικής προσφυγής κατά της απόφασης, για την απέλαση του.

Στην Ελλάδα καταλόγισε ότι, ήταν έτοιμη να προχωρήσει στην απέλαση του, αδιαφορώντας για το αν η ζωή του θα εκτίθετο σε κίνδυνο στο Αφγανιστάν, παραβιάζοντας έτσι, το δικαίωμα στη ζωή και τις διατάξεις που απαγορεύουν, την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση.

Εξάρθρωση κυκλώματος στην Ελλάδα

Οργανωμένο κύκλωμα δουλεμπόρων, που αποτελείτο από τουλάχιστον επτά άτομα και διακινούσαν μετανάστες προς την Ιταλία έναντι αδράς αμοιβής, εξαρθρώθηκε από την αστυνομία σε συνεργασία με τις λιμενικές αρχές.

Συγκεκριμένα συνελήφθησαν από την Ασφάλεια Νίκαιας, δύο Ιρακινοί και ένας Μαροκινός, μετά από ένταλμα σύλληψης της εισαγγελίας Κέρκυρας.

Οι δύο Ιρακινοί φέρονται ως οι εγκέφαλοι της σπείρας των δουλεμπόρων και αυτοί που οργάνωσαν το μοιραίο ταξίδι, με το ξύλινο καράβι, που βυθίστηκε στις 15 Ιανουαρίου, δυτικά της Κέρκυρας, με τουλάχιστον 228 λαθρομετανάστες, μεταξύ των οποίων 5 γυναίκες και 11 παιδιά.

Σημειώνεται ότι οι λαθρομετανάστες είχαν δηλώσει τότε στις αρχές ότι στο σκάφος επέβαιναν 260 άτομα, αλλά έως σήμερα παραμένουν άκαρπες οι έρευνες στη θαλάσσια περιοχή για τον εντοπισμό τυχόν αγνοουμένων.

Ήδη για την υπόθεση έχουν συλληφθεί, στην Κέρκυρα οι δύο Τούρκοι δουλέμποροι, που επέβαιναν στο ξύλινο σκάφος ως κυβερνήτες, ένας 41χρονος Σύριος στο Νέο Κόσμο και ένας Αφγανός, που συνελήφθη από την Ασφάλεια του Λιμενικού Σώματος στην Αττική.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ