31

Τα ηχηρά «όχι» της Γαλλίας και της Ολλανδίας -δύο ιδρυτικών μελών της ΕΕ- στο Ευρωσύνταγμα έβαλαν στο «ψυγείο» τη Συνταγματική Συνθήκη για τουλάχιστον τρία χρόνια, ίσως και επ’ αόριστον. Η πολιτική ελίτ της Ευρώπης πρέπει πλέον να σκεφτεί σοβαρά τι έφταιξε για το φιάσκο…

Οι απαισιόδοξες προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν αρχικά στη Γαλλία, όπου σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις πριν από το δημοψήφισμα της 29ης Μαΐου έδιναν σημαντικό προβάδισμα στο «όχι», παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ζακ Σιράκ είχε κάνει προσωπική εκστρατεία υπέρ του Ευρωσυντάγματος.

Το τελικό αποτέλεσμα με το 54,87% των Γάλλων πολιτών να ψηφίζει κατά της Συνταγματικής Συνθήκης μπορεί να ήταν αναμενόμενο, αλλά προκάλεσε πολιτικό «σεισμό» στην Ευρώπη, η οποία μάλλον δεν ήταν προετοιμασμένη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ταυτόχρονα, επρόκειτο για προσωπική ήττα του Γάλλου προέδρου, ο οποίος προχώρησε τις αμέσως επόμενες ημέρες σε ανασχηματισμό της κυβέρνησής του.

Αν και το ποσοστό του γαλλικού «όχι» δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι στις πρώτες αντιδράσεις τους επέμειναν στο να συνεχιστεί η διαδικασία επικύρωσης από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη κανονικά, όπως είχε προγραμματιστεί.

Τα χειρότερα ήρθαν όμως τρεις ημέρες αργότερα: την 1η Ιουνίου, η Ολλανδία με συντριπτικό ποσοστό που άγγιξε το 65% απέρριψε με τη σειρά της «πανηγυρικά» το Ευρωσύνταγμα. Οι φωνές που επέμεναν για τη συνέχιση της διαδικασίες επικύρωσης άρχισαν να λιγοστεύουν, ενώ την προεδρία ανέλαβε η Βρετανία, που έσπευσε να δηλώσει ότι το δικό της -πιθανό- δημοψήφισμα για το θέμα επρόκειτο να αναβληθεί επ αόριστον.

Με δύο ιδρυτικά μέλη να έχουν ήδη απορρίψει το Ευρωσύνταγμα, η Κομισιόν ανακοίνωσε το Σεπτέμβριο ότι η διαδικασία «παγώνει» για τουλάχιστον τρία χρόνια, αν και είχε προηγηθεί ενδιάμεσα η επικύρωση από το Λουξεμβούργο και τη Μάλτα. Για να τεθεί άλλωστε σε ισχύ η Συνταγματική Συνθήκη, πρέπει να επικυρωθεί και από τα 25 κράτη-μέλη της ΕΕ. Η αρχική προθεσμία που είχε οριστεί για να τεθεί σε ισχύ το Ευρωσύνταγμα -Νοέμβριος 2006- παραπέμφθηκε φυσικά στις καλένδες…

Ποια ήταν τα αίτια της κατηγορηματικής απόρριψης του Ευρωσυντάγματος από δύο ιδρυτικά μέλη; Για τους Γάλλους, το δημοψήφισμα αποτελούσε σίγουρα και μία ευκαιρία για να δώσουν μία ψήφο διαμαρτυρίας της κεντροδεξιάς κυβέρνησης και του Ζακ Σιράκ. Η ανεργία έχει εκτοξευτεί στα ύψη και οι Γάλλοι εκτίμησαν ακόμη ότι οι Βρυξέλλες ωθούσαν τη χώρα σε νεοφιλελεύθερες επιλογές, που απειλούσαν τα κεκτημένα τους.

Λίγο πιο διαφορετική ήταν η κατάσταση στην Ολλανδία. Οι ψηφοφόροι φοβήθηκαν για την παραχώρηση περισσότερων κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας τους στην Ένωση, καθώς και για την αύξηση των εισφορών τους στην ΕΕ. Κάποιο ρόλο σίγουρα έπαιξε και η μελλοντική ένταξη της Τουρκίας, οι διαπραγματεύσεις της οποίας με την ΕΕ άρχισαν τελικά στις 3 Οκτωβρίου, χωρίς να επηρεαστούν από τα αρνητικά δημοψηφίσματα.

B.Τσ.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: