Τι άκουσε λοιπόν ο κεντροαριστερός;

Μπορεί να θεωρηθεί χαριτωμένο, όμως είναι και ενδεικτικό της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε.

Με την φυσική ροπή προς τον μύθο, οι Έλληνες παρακολουθούν τις τελευταίες ημέρες τον Πρωθυπουργό τους να τους περιγράφει μία πραγματικότητα που δεν υπάρχει.

Και δέχονται να τους υπνωτίζει με τις αναφορές του στην μυθολογία, με ιδιαίτερη έμφαση στην Οδύσσεια. Ποιος ξέρει, μπορεί όσο θα πλησιάζουν οι εκλογές να καταφύγει στην Ιλιάδα και την Αργοναυτική Εκστρατεία ή τους Άθλους του Ηρακλή (αν και είναι παράξενο που δεν ήταν ο αρχαίος υπερ-ήρωας η πρώτη του επιλογή).

Πίσω από τις μυθολογικές εμμονές του Πρωθυπουργού βρίσκεται (όχι και τόσο) καλά κρυμμένη η μοναδική πραγματική του ικανότητα: να διαστρέφει, να θέτει χονδροειδή διλήμματα, να διχάζει και να αποπροσανατολίζει.

Αυτή η μέθοδος τον έφερε στην εξουσία, αφού οι πρόθυμοι να παραμυθιαστούν πολίτες δεν προέβαλλαν και καμία αντίσταση στην ενστικτώδη τάση τους προς την περιπέτεια.

Και σε αυτήν καταφεύγει και πάλι, καθώς έρχεται εκλογική αναμέτρηση.

Ενώ η χώρα εξακολουθεί να πελαγοδρομεί και θα έπρεπε να αναζητεί είτε τρόπους αύξησης του πλούτου της, είτε χρηματοδότηση με όρους βιώσιμους ή και τα δύο, αφού τα ξένα χρήματα τελείωσαν, ο Πρωθυπουργός ετοιμάζεται να μοιράσει χρήμα, να αυξήσει τάχα μισθούς και να διηγηθεί ένα νέο κεφάλαιο της μυθολογίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Την ίδια ώρα και ενώ σχέδιο δεν υπάρχει, το πρόβλημα της Ελλάδας επιχειρείται να περιγραφεί ως ιδεολογικό. Ως μία αγωνιώδης αναζήτηση μην τυχόν και έχουμε παλινόρθωση (sic) της δεξιάς και μην τυχόν και ο Βορίδης βγάλει τα άρματα στους δρόμους.

Υπό αυτήν την απειλή, η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ ασκείται ολοένα και πιο χονδροειδώς. «Άκουσες τον Βορίδη, κεντροαριστερέ;» τιτλοφορείται άρθρο σε φιλοκυβερνητική ιστοσελίδα, όπου δηλώσεις παρερμηνεύονται και όπου πάντως η αντίληψη ότι η Αριστερά έχει ευθύνες για την κατάντια της χώρας διαχρονικά περιγράφεται περίπου ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Τι να απαντήσει και ο κεντροαριστερός; Τον άκουσε. Και λοιπόν;

Όπως άκουσε και τον Πολάκη.

Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτόν τον τρόπο επιχειρεί να απευθυνθεί σε όσους εξακολουθούν να διακατέχονται από πρωτόγονα αντιδεξιά σύνδρομα.

Και έτσι δίνει τον τόνο εν όψει εκλογικής αναμέτρησης.

Μόνο που κάπως έτσι φτάνουμε και πάλι στο περιβόητο εκείνο «ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν» και το «ή εμείς ή αυτοί».

Του Πρωθυπουργού λόγια είναι, όχι κάποιου τυχαίου. Και δεν ακούγονται όλα αυτά και πολύ προοδευτικά…