Το Κίνημα Αλλαγής και η αριθμητική που δεν βγαίνει

Το κατά πόσον το Κίνημα Αλλαγής είναι σε θέση να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της περιόδου είναι κάτι που θα κριθεί πολύ σύντομα. Η προεκλογική περίοδος έχει ατύπως ξεκινήσει και είναι φανερό από την στάση του Αλέξη Τσίπρα και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Αρχίζουν να κάνουν ότι δεν ξέρουν, δεν γνωρίζουν το Πάνο Καμμένο, ψελλίζουν διάφορα περί προοδευτικών συμμαχιών, «τσιμπάνε» αμέσως στα όσα για δικούς του, προφανείς, λόγους τακτικής αναφέρει ο Αντώνης Σαμαράς ή οποιοσδήποτε άλλος από την ΝΔ, διορίζουν, ψάχνουν να βρουν νέα διλήμματα και εν γένει προετοιμάζονται.

Πολύ σύντομα ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει και πάλι να εκβιάσει πολιτικά τον μεσαίο χώρο. Γνωρίζοντας ότι είτε για λόγους ιδεοληψίας, που υπάρχει και εκεί, είτε εξ αιτίας αθεράπευτων πολιτικών συμπλεγμάτων, είτε για λόγους που με διάφορους τρόπους επιχειρείται να επιβληθούν, στον χώρο του ΚΙΝΑΛ υπάρχει αμηχανία και αδυναμία καθορισμού μίας απαραίτητης μετεκλογικής στρατηγικής.

Στο ερώτημα τι θα γίνει μετά τις εκλογές και με ποιον θα συζητήσει το νεότευκτο (sic) Κίνημα (sic), έχει επινοηθεί μία νέα ακροβασία: «θα πάρουμε την τρίτη εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και τότε θα καθορίσουμε εμείς τις εξελίξεις».

‘Όπως τα περιέγραψε η ίδια η Φώφη Γεννηματά την Κυριακή στην συνεδρίαση της κεντρικής Επιτροπής: «Να μπορεί η Παράταξη μας να παρέμβει και να οδηγήσει τις πολιτικές εξελίξεις επιβάλλοντας τη γραμμή της εθνικής συνεννόησης. Είτε συμμετέχοντας είτε όχι στην Κυβέρνηση, ζήτημα για το οποίο η λαϊκή ετυμηγορία έχει τον πρώτο και καθοριστικό λόγο. Γίνεται έτσι απολύτως κατανοητό ότι στην αυτόνομη στρατηγική μας η ανάληψη πιθανής εντολής αποτελεί το πεδίο διαμόρφωσης των μετεκλογικών εξελίξεων».

Ακούγεται καλό, δίνει μία επιχειρηματολογία και μία δυνατότητα ντρίμπλας στα τηλεοπτικά παράθυρα, όμως είναι απελπιστικά ρηχό και απλοϊκό. Και «τρακάρει» στην αριθμητική.

Σε βαθμό που η θέση αυτοαναιρείται.

Μιλώντας για την τρίτη εντολή, η οποία θα καθορίσει την πολιτική ζωή του τόπου, είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνονται το πολύ απλό (ή να θεωρούν ότι δεν το αντιλαμβάνονται οι υπόλοιποι); Ακόμη και με αυτούς τους όρους, η μοναδική δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης θα είναι με το πρώτο κόμμα, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα και εκτός δραματικών και μη γραμμικών απροόπτων θα είναι η ΝΔ. Κατά την προσέγγιση αυτή, η Φώφη Γεννηματά έχει προσχωρήσει στην γραμμή Βενιζέλου, απλώς δεν θέλει να το πει ανοιχτά.

Κατά μία άλλη προσέγγιση, αυτά που λέει σημαίνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που διακηρύττει. Όχι δηλαδή ότι δεν θα γίνει το Κίνημα δεκανίκι κανενός, αλλά ότι θα πάει με όποιον του τάξει κάτι τις. Και ενώ θα είναι τρίτη πολιτική δύναμη…

Όπως και να ΄χει τίποτε από όλα αυτά δεν συνιστά σαφή και ξεκάθαρη πολιτική τοποθέτηση. Και στην περίοδο της κρίσης, την έλλειψη σε αυτό το πεδίο την πλήρωσαν ήδη αρκετοί.