κέδρους

Απέναντί μου η Κρήτη. Δεκαοκτώ μίλια θάλασσας με χωρίζουν απ’ τις απόκρημνες νότιες ακτές της με τα γυμνά βράχια και τα λίγα χιόνια, ακόμα, μες στο κατακαλόκαιρο, να γυαλίζουν στις κορυφές. Τη βλέπω να γεμίζει τον ορίζοντα κολυμπώντας στα γαλαζοπράσινα νερά της Γαύδου, στο Λιβυκό πέλαγος – γύρω μου άμμος, κέδροι, βότσαλα, βράχια, ήλιος, νερά, […]