σύμπαν

Η γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει τον Νοέμβριο τη νέα ατομική έκθεση του Νίκου Λαγού, με τίτλο «zan-tac». Η έκθεση αποτελείται από μεγάλων και μικρών διαστάσεων έργα, ακρυλικά σε καμβά αλλά και κάρβουνο σε χαρτί.

Μια νέα κάμερα υπερυψηλής ανάλυσης, εγκατεστημένη μέσα σε ένα τηλεσκόπιο ψηλά στις Άνδεις της Χιλής, ξεκινά μια ακόμα προσπάθεια για την κατανόηση της λεγόμενης σκοτεινής ενέργειας, της μυστηριώδους δύναμης που πιστεύεται ότι αναγκάζει το Σύμπαν να επεκτείνεται με ολοένα και μεγαλύτερη ταχύτητα.

Μπορεί να μην είναι τόσο ευρέως γνωστό όσο το Hubble, άνοιξε όμως ένα μεγάλο παράθυρο στο Σύμπαν με τα υπέρυθρα μάτια του. Δέκα χρόνια μετά την εκτόξευσή του σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer συνεχίζει να φωτίζει τη σκοτεινή πλευρά του κόσμου.

Μια προσεκτική ματιά στα πληρέστερα σχετικά δεδομένα που διαθέτουμε αποκάλυψε κάτι απρόσμενο: ότι τα μορφολογικά και χρωματικά χαρακτηριστικά που καθορίζουν τα είδη των γαλαξιών έτσι όπως τα γνωρίζουμε σήμερα είχαν ήδη διαμορφωθεί μόλις 2,5 δισ. χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, και μάλιστα με την ίδια αναλογία.

Στην ετήσια διοργάνωση κόμικς Comic-Con του Σαν Ντιέγκο, η 343 Industries σε συνεργασία με την Vanguard Games ανακοίνωσαν την παγκόσμια διάθεση του Halo: Spartan Assault για υπολογιστές, smartphone και tablet με Windows 8, Windows Phone 8.

Ερευνητές του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian στηρίζουν με μελέτη τους παλαιότερη θεωρία ότι οι συγκρούσεις αστέρων νετρονίων παράγουν χρυσό, προχωρώντας μάλιστα ένα βήμα περισσότερο: υπολογίζοντας και την ποσότητά του, που εκτιμούν ότι αντιστοιχεί στη μάζα δέκα σωμάτων σαν τη Σελήνη.

Οι μισοί πολίτες των ΗΠΑ πιστεύουν ότι δεν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν και το 25% θεωρεί ότι έχουμε ήδη δεχθεί επισκέψεις από εξωγήινους, δείχνει διαδικτυακή δημοσκόπηση της εταιρείας YouGov για λογαριασμό του δικτυακού τόπου Huffington Post.

Η δημιουργία ενός ατόμου του οποίου ο πυρήνας έχει ένα ασυνήθιστο σχήμα αχλαδιού ίσως βοηθήσει στη βελτίωση των μοντέλων της πυρηνικής φυσικής. Επιπλέον, όμως, δεν αποκλείεται να βοηθήσει και στην επίλυση ενός από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην κοσμολογία: πού πήγε η χαμένη αντιύλη του Σύμπαντος;

Έχοντας πια εξαντλήσει τα αποθέματα υγρού ηλίου που το κρατούσαν παγωμένο σχεδόν στο απόλυτο μηδέν, το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Herschel σταμάτησε να λειτουργεί, ανακοίνωσε τη Δευτέρα η ευρωπαϊκή υπηρεσία Διαστήματος ESA. Το Herschel προσέφερε σημαντικά νέα στοιχεία για τη γέννηση των άστρων και έδωσε νέα στήριξη στη θεωρία που θέλει το νερό της Γης να έφτασε στη Γη με κομήτες.

Το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Planck ολοκλήρωσε έναν εντυπωσιακό νέο χάρτη της λεγόμενης «μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου» -το αρχαίο υπόλειμμα μιας λάμψης που γέμισε τα πάντα όταν το νεαρό Σύμπαν έγινε ξαφνικά διαφανές. Ο χάρτης, ο λεπτομερέστερος του είδους του ως σήμερα, έχει σημαντικές συνέπειες όσον αφορά τις γνώσεις μας για τη γέννηση, την εξέλιξη, τη δομή και τη σύσταση του Σύμπαντος.

Ένα οπτικό φαινόμενο, το οποίο προκαλεί η βαρύτητα καθώς παραμορφώνει τις ακτίνες φωτός, επέτρεψε στους αστρονόμους να μελετήσουν ορισμένους από τους πιο αρχαίους γαλαξίες του Σύμπαντος, οι οποίοι λειτούργησαν ως μαιευτήρια άστρων και επιπλέον περιέχουν τις πιο απομακρυσμένες ποσότητες νερού που γνωρίζουμε ως σήμερα.

Κατσίκες, περίτεχνα μαλλιά και ρούχα, επτά γυναίκες απομονωμένες σε ένα νησί των Κυκλάδων, μία άχρονη παρουσία και μερικές ασκήσεις πειθαρχίας. Αυτά είναι τα συστατικά της νέας ταινίας της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη με τίτλο «The Capsule» που ξεκίνησε ως εικαστική εγκατάσταση και εξελίχθηκε σε μια ταινία 35 λεπτών, επηρεασμένη από τη μόδα, την τέχνη, τη γοτθική λογοτεχνία και τα... βαμπίρ. Το in.gr συνάντησε τη δημιουργό στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου προβλήθηκε η ταινία.

Οι απορίες τους είναι ανεξάντλητες. Ρωτούν για το σύμπαν, το διάστημα, για οτιδήποτε. Οι μικροί μας φιλόσοφοι μας βομβαρδίζουν με τις παράδοξες απορίες τους και μας προσκαλούν στο μαγικό κόσμο τους.

Στις 4 Ιουλίου 2012, οι επιστήμονες του CERN επιβεβαίωσαν την ανακάλυψη ενός νέου σωματιδίου. Πρόκειται για το μποζόνιο, το γνωστό ως «σωματίδιο του Θεού». Η ανακάλυψη αυτή οδήγησε την ομάδα «κι όμΩς κινείται» να δημιουργήσει μια παράσταση βασισμένη στη διήγηση του πανάρχαιου παραμυθιού της δημιουργίας του σύμπαντος στη σημερινή του μορφή, έτσι όπως το διηγείται η επιστήμη της φυσικής. Η παράσταση «Το σωματίδιο του Θεού», ο οποία θα ανέβει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης από τις 21 έως τις 24 Φεβρουαρίου βασίζεται σε ιδέα του Χαΐνη Δ.Αποστολάκη, ερευνητή του CERN.

Έναν πολύχρωμο κόσμο σε τεχνικόλορ αποκαλύπτει το πρώτο κλιπ της ταινίας «Οζ, Μέγας και Παντοδύναμος» που παρουσιάζεται αποκλειστικά στο in.gr. Σε αυτό ο διάσημος Μάγος του Οζ ταξιδεύει μέσα σε μία σαπουνόφουσκα, μιλά στους κατοίκους της χώρας του Οζ και καλείται να αντιμετωπίσει μία κακιά μάγισσα.

Με παιδικές φωνές πλημμύρισε την Παρασκευή το Φουαγιέ του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Εκεί, ένας νέος φανταστικός κόσμος ανοίγεται για τους μικρούς επίδοξους εξερευνητές. Το όνομά του, Blobterre (Μπλομπτέρ) και δημιουργός του η διάσημη Γαλλίδα designer Ματαλί Κρασσέ. Πρόκειται για μία πρωτότυπη εικαστική της εγκατάσταση, η οποία απευθύνεται σε παιδιά 6-12 ετών και πριν έρθει στην Ελλάδα παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι (80.000 επισκέπτες) και στην Κωνσταντινούπολη.

Οι αστρονόμοι το μελετούσαν για περισσότερο από έναν αιώνα, μέχρι σήμερα όμως δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι επρόκειτο για κοσμικό υπερήλικα: ένα άστρο που βρίσκεται σε σχετικά μικρή απόσταση από τη Γη έχει ηλικία τουλάχιστον 13,2 δισεκατομμυρίων ετών, γεννήθηκε επομένως λίγο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

Διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακοίνωσε την ανακάλυψη της μεγαλύτερης γνωστής δομής στο ορατό Σύμπαν: μια ομάδα από κβάζαρ που καλύπτει απόσταση τεσσάρων δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Η ανακάλυψη, λένε οι ερευνητές, δείχνει να αψηφά την Κοσμολογική Αρχή, μια βασική υπόθεση της κοσμολογίας για τη φύση του Σύμπαντος.

Από πόσα διαφορετικά θεμελιώδη σωματίδια αποτελείται η ύλη γύρω μας; Το ερώτημα απασχολεί τους φυσικούς εδώ και καιρό. Τώρα, Ευρωπαίοι ερευνητές εκτιμούν ότι, εφόσον ευσταθούν οι τελευταίες μετρήσεις στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN, το Σύμπαν δεν κρύβει άλλα τέτοια σωματίδια πέρα από τα 12 είδη που γνωρίζουμε. Και η βεβαιότητα για αυτό το συμπέρασμα φτάνει το 99,99999 τοις εκατό.

Χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, αστρονόμοι κατάφεραν να κοιτάξουν ακόμα πιο πίσω στο χρόνο και να ανακαλύψουν επτά γαλαξίες που εκτιμάται ότι σχηματίστηκαν μόλις 350-600 εκατομμύρια χρόνια μετά τη γέννηση του Σύμπαντος. Είναι πιθανότατα τα πιο αρχαία και μακρινά αντικείμενα που έχουμε δει ως σήμερα.

Τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Spitzer εντόπισαν έναν γαλαξία που εκτιμάται ότι έχει ηλικία τουλάχιστον 13,3 δισεκατομμυρίων ετών. Αν οι υπολογισμοί ευσταθούν, πρόκειται για τον αρχαιότερο και πιο απομακρυσμένο γαλαξία που έχει εντοπιστεί ποτέ, μόλις 420 εκατομμύρια χρόνια νεαρότερο από το ίδιο το Σύμπαν.

Κατσίκες, περίτεχνα μαλλιά και ρούχα, επτά γυναίκες απομονωμένες σε ένα νησί των Κυκλάδων, μία άχρονη παρουσία και μερικές ασκήσεις πειθαρχίας. Αυτά είναι τα συστατικά της νέας ταινίας της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη με τίτλο «The Capsule» που ξεκίνησε ως εικαστική εγκατάσταση και εξελίχθηκε σε μια ταινία 35 λεπτών, επηρεασμένη από τη μόδα, την τέχνη, τη γοτθική λογοτεχνία και τα... βαμπίρ. Το in.gr συνάντησε τη δημιουργό στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου προβλήθηκε η ταινία.

Δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα -ολόκληρο το Σύμπαν δείχνει να βρίσκεται σε βαθιά ύφεση. Η μεγαλύτερη έρευνα του είδους της αποκαλύπτει ότι ο ρυθμός παραγωγής νέων άστρων συνεχώς μειώνεται και είναι σήμερα 30 φορές μικρότερος από ό,τι στην κορύφωσή του. Και αν περιμένουμε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια, ίσως θα μπορέσουμε να δούμε το φως του τελευταίου άστρου που ανάβει μέχρι το τέλος του χρόνου.

Χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi, σχεδιασμένο να βλέπει στο φάσμα των ακτίνων Χ, Αυστριακή ομάδα αστρονόμων μέτρησε το λεγόμενο «εξωγαλαξιακό φως υποβάθρου», το φως που έχει απομείνει από όλα τα άστρα που έχουν υπάρξει ποτέ στο Σύμπαν.

Μια από τις μόνιμες εργασίες του Hubble την τελευταία δεκαετία είναι η συνεχής παρακολούθηση ενός μικρού τμήματος του ουρανού στο νότιο ημισφαίριο. Η συρραφή των χιλιάδων εικόνων που έχουν συλλεχθεί ως σήμερα επέτρεψε τη δημιουργία ενός φαντασμαγορικού βίντεο που ζουμάρει μέχρι τις εσχατιές του Σύμπαντος.