Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2020
LIVE ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Κοροναϊός: Λεπτό προς λεπτό στο in.gr η εξάπλωση παγκοσμίως
Πέπη Ραγκούση
Άποψη
Ο πειρασμός της νοσταλγίας*
Η δεκαετία του 1960 και η νοσταλγία που κεφαλαιοποιεί πουλάει. Η «εμπορικότητά» της έχει κατ' αρχάς μια εξήγηση σε σχέση με τις χρονικές αποστάσεις. Είναι, οριακά, η δεκαετία που δικαιολογεί τον νόστο, δηλαδή την επιστροφή σε κάτι
Άποψη
Και με το μίσος περνούσε ο καιρός
Ο Μάνος Ελευθερίου ήταν παθιασμένος με την ιστορία της Ελένης Παπαδάκη - σε αυτήν άλλωστε αναφέρεται και το μυθιστόρημά του «Η γυναίκα που πέθανε δύο φορές»
Άποψη
Είναι γλυκό το ποτό της εξουσίας
Ο χορός της εξουσίας όμως τέλειωσε. Και άφησε τους χορευτές με το βήμα μετέωρο
Άποψη
Οταν ο Τζορτζ Οργουελ «συνάντησε» τον Αμος Οζ
Η πανδημία, οι συνέπειες και τα επακόλουθά της έκαναν το «1984» πασπαρτού
Άποψη
Δέκα (συν ένα) χρόνια κομμάτια
Πώς ήταν ο κόσμος τον Σεπτέμβριο του 2009
Άποψη
Κουτσαβακισμός κι αξιοπρέπεια
Η λέξη «αξιοπρέπεια» έπαιξε στην κορυφή τα μνημονιακά χρόνια. Εργαλειοποιήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν ακόμη ήταν ελάσσων αντιπολίτευση
Άποψη
Ο άντρας με τα μούσκουλα
Ο άντρας με τα μούσκουλα είναι ο Ναβίντ Αφκαρί από το Ιράν, πρωταθλητής στην πάλη με πολλές διεθνείς διακρίσεις. Πριν από δύο χρόνια πήρε μέρος σε διαδηλώσεις εναντίον του ιρανικού θεοκρατικού καθεστώτος
Άποψη
Κάποιος να επέμβει
Ολο αυτό θα ήταν ηθική και όχι ηθικολογία αν δεν υπήρχε η ιστορία με τον πρεσβευτή της Βενεζουέλας που είχε τη σεξουαλική παρενόχληση σε ημερησία διάταξη και τον οποίο κουκούλωσε ο ΣΥΡΙΖΑ
Άποψη
Τα απομεινάρια μιας ιδέας
Πώς τραγουδούσε ο Μητροπάνος τον στίχο του Αλκη Αλκαίου; «...πως η ιστορία γίνεται σιωπή»
Συνεντεύξεις
Άλκηστις Πρωτοψάλτη: Δεν φοβάμαι τίποτα γιατί είμαι ελεύθερη και η γνώμη μου, όταν πρέπει να τη διατυπώσω, ξεκάθαρη
Η δημοφιλής ερμηνεύτρια που έκλεισε 45 χρόνια στο τραγούδι, αποκαλύπτει τα μυστικά της διάρκειάς της και ανατρέχει σε στιγμές του παρελθόντος αλλά και της φετινής, «άδικης και αδικημένης» χρονιάς
Άποψη
Από τον Τερλέγκα στον Μπαλάφα
Πού βρίσκεται η άκρη της «κόκκινης κλωστής δεμένης στην ανέμη τυλιγμένης» που δίνει κλώτσους στην πραγματικότητα χάριν του παραμυθιού (ή της προσωπικής παραμύθας του κάθε «ποιητή του κάρου»;).
Άποψη
Καρπούζια
Το καρπούζι, αν δεν ήταν φρούτο, θα ήταν το ίδιο το καλοκαίρι.
Άποψη
Τετραγωνικά
Θα ξεκινήσω από την περιγραφή μίας σκηνής έτσι όπως μου τη διηγήθηκε αξιόπιστο άτομο. Απέναντι από κάποια Πολεοδομία (ας μην πούμε ακριβώς ποιας περιοχής αν και το περιστατικό συνέβη στη δεκαετία του 1980) υπήρχε ένα καφενεδάκι, από εκείνα τα υπολειτουργούντα. Το οποίο όμως το πρωινό μίας συγκεκριμένης ημέρας της εβδομάδας ήταν φίσκα. Πάντα το πρωινό […]
Άποψη
Φερ φορζέ
Ενας Πρωθυπουργός κρίνεται από το κυβερνητικό του έργο και όχι από τις διακοπές του
Άποψη
Τιτιβίσματα
Προκύπτουν θεματάκια όταν οι πολιτικοί πληκτρολογούν στα σόσιαλ μίντια
Άποψη
Ηταν κάποτε μια είδηση
«Μη διαψεύδεις ποτέ μια φήμη διότι έτσι, παραμένει φήμη. Αφησέ την ασχολίαστη και θα ξεχαστεί» έλεγε η Αλίκη Βουγιουκλάκη
Άποψη
«Προσεύχεσθε καμμιά φορά για τους γιατρούς»
Ενα ανέκδοτο κείμενο του Μάνου Ελευθερίου από το 2013 που δημοσιεύουν «ΤΑ ΝΕΑ», με αφορμή τα δύο χρόνια από τον θάνατο του σπουδαίου ποιητή, στιχουργού και πεζογράφου
Άποψη
Ο Μάνος… εν Ερμουπόλει
Θύμησες από τον Μάνο Ελευθερίου
Άποψη
Ο σνομπισμός της νοσταλγίας
Τι άτιμο πράγμα όμως αυτή νοσταλγία. Και πόσο σνομπισμό κεφαλαιοποιεί τελικά. Με την έννοια του sine nobilitate - που σημαίνει «χωρίς ευγένεια» - και από την οποία προέρχεται η λέξη σνομπ.
Άποψη
Ο «καλός» και ο «κακός» λογοτέχνης
Το άγαλμα του Κολόμβου που πέταξαν οι διαδηλωτές στη θάλασσα συμπαρασύρει στον βυθό την ιστορία της σκέψης και της δημιουργίας
Άποψη
Περί λάθους και πάθους
Η άμωμος ύπαρξη. Η αναμάρτητος, η άσπιλη και η αμόλυντη. Κάτι, ας πούμε, σαν το χιλιοπαιγμένο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς που - πιάσ' το ο ένας, πιάσ' το ο άλλος - κάτσιασε και βρώμισε από την πολλή χρήση.
Άποψη
Πέντε χρόνια μετά
Βλέποντας όλα αυτά από την απόσταση του χρόνου, έχω την εντύπωση ότι εκείνος ο άτυπος μικροεμφύλιος, σήμανε, ιστορικά, την λήξη του πραγματικού Εμφυλίου. Διέλυσε την πνευματική ηγεμονία των κληρονόμων της «ηθικής νίκης», της περίφημης «δρακογενιάς»
Άποψη
Με βιολί, σαντουροβιόλι
Στην αρχή, οι προχθεσινές εικόνες υποδοχής των πρώτων τουριστών στη χώρα μας, με τους πίδακες του νερού (πρόκειται για παγκόσμιο αεροδρομικό έθιμο), τις τοπικές φορεσιές, τις μαντινάδες, τους χορούς και τα φιλέματα, μου προκάλεσε ένα είδος αμηχανίας.
Άποψη
Το κουτσομπολιό ως ένδειξη πολιτισμού
Ανθρωποι που το δημόσιο όνομά τους είναι η ηλικία τους (πολύ θα ήθελα να δω πώς θα συνεννοηθούμε αν, σε κάποιο έγκλημα, θύτης και θύμα έχουν την ίδια ηλικία). Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας.
Άποψη
Χαμένοι στη μετάφραση
Η απεγνωσμένη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν να «μεταφράσει» τα όσα επέσυρε η αποκάλυψη των διαλόγων ανάμεσα στον Νίκο Παππά και τον Σάμπυ Μιωνή αλλά και οι αποκαλύψεις της εφημερίδας «Παραπολιτικά», με προ τριακονταετίας όρους, δείχνει απλώς ότι στην αξιωματική αντιπολίτευση είναι, λίγο έως εντελώς, χαμένοι στη μετάφραση - χωρίς, βέβαια, την υποφώσκουσα ατμόσφαιρα της ταινίας της Σοφίας Κόπολα.
Άποψη
Όσα φέρνει ο άνεμος
Από τη μία υπάρχει ένα δίκαιο αντιρατσιστικό κίνημα. Και από την άλλη ένας ισοπεδωτικός παραλογισμός. Ανάμεσά τους μια μαύρη τρύπα που «καταπίνει» και γραφικοποιεί ακόμη και τις καλύτερες των προθέσεων. Και διαμονοποιεί τις λέξεις δίνοντάς τους υπερφυσικές ιδιότητες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο κολοσσός των καλλυντικών, η εταιρεία L' Oreal, που οι εκπρόσωποί της ανακοίνωσαν ότι αποσύρουν από την περιγραφή στις συσκευασίες των προϊόντων τους τις λέξεις «λευκό» και «λεύκανση»
Άποψη
Αρσενικό και παλιά δαντέλα
Από τον κάθε Τσιάρτα απειλείται η εξέλιξή μας ως κοινωνίας;
Άποψη
Ο σκύλος και ο γάμος
Η πρακτική εφαρμογή του ηθικού πλεονεκτήματος (το «της Αριστεράς» ακούγεται πλέον μόνο ως ανέκδοτο) που έγινε πολιτική βουβουζέλα.
Άποψη
Η μαντεμουαζέλ και ο Ντιαγκίλεφ
Η μαντεμουαζέλ και ο Ντιαγκίλεφ Ηταν στις αρχές της δεκαετίας του 1910 όταν ο Ντιαγκίλεφ με τα Ρωσικά Μπαλέτα του αναστάτωνε το Παρίσι, όχι μόνο καλλιτεχνικά. Τα πολύχρωμα φολκλόρ κοστούμια, σε παραστάσεις όπως η «Πετρούσκα» και η «Σεχραζάτ», ξετρέλαιναν τις Παριζιάνες της υψηλής κοινωνίας που άρχισαν να αποκωδικοποιούν τον εξωτισμό στην γκαρνταρόμπα τους. Στην αυτοβιογραφική αφήγηση της Κοκό Σανέλ «Η αύρα της Σανέλ» που κατέγραψε ο Πολ Μοράντ, η μαντεμουαζέλ διηγείται πως ένα βράδυ, ενώ παρακολουθούσε μία παράσταση και έβλεπε τις κυρίες να εκστασιάζονται από την, επί της σκηνής, έκρηξη των χρωμάτων, σκεπτόταν: «Καλά, χορτάστε τώρα χρώμα γιατί του χρόνου θα σας ταράξω στο μαύρο». Την επόμενη σεζόν λάνσαρε το «μικρό μαύρο χρώμα» ένα ρούχο που, μέχρι τότε, οι κομψές Παριζιάνες δεν θα μπορούσαν να το φανταστούν ούτε για τις υπηρέτριες των σατό τους. Ο ριζοσπαστισμός της γυναίκας που άλλαξε όχι μόνο τις νόρμες της μόδας αλλά και της θηλυκής φιγούρας, είχε ήδη εκδηλωθεί όταν ξευτέλισε τη ζιμπελίνα κάνοντάς τη φόδρα σε πανωφόρια από κάμποτο, καθιέρωσε τη μόδα της ηλιοκαμένης επιδερμίδας που, μέχρι τότε, παρέπεμπε σε εργάτριες της υπαίθρου και «ανακάλυψε» τα φο κοσμήματα. Λίγες δεκαετίες αργότερα, ο Ιβ Σεν Λοράν ανέδειξε το φολκλόρ ως κλασικό στυλ και γέμισε τις γυναικείες ντουλάπες με πολύχρωμους φραμπαλάδες και σαλβάρια. Πάμε παρακάτω. Αν τη δεκαετία του 1980, τότε που η μόδα ήθελε τη μέση των τζιν να φτάνει μέχρι λίγο πιο κάτω από το στήθος, βλέπαμε τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια του Αλεξάντερ ΜακΚουίν που αφήνουν να φαίνεται το εσώρουχο, θα γελούσαμε - τουλάχιστον. Αντίστοιχα, την ίδια εποχή, όταν ετοιμαζόμουν για βραδινή έξοδο, η μητέρα μου, γαλουχημένη με τους κανόνες κομψότητας του 1950 και του 1960, βλέποντας τι φορούσα, με ρωτούσε αν το πάρτι που θα πάω είναι μασκέ. Το στοίχημα της κομψότητας Είναι σαφές πως η κινητήρια δύναμη της μόδας είναι το ότι, κάθε τόσο, αναθεωρεί τους κανόνες αισθητικής. (Τι να πρωτοθυμηθώ; Το mix and match ή τις γόβες με σοσόνια του Γκοτιέ;). Πολύ περισσότερο τους καταργεί το προσωπικό στυλ - το οποίο επίσης πριμοδότησε η Σανέλ. Που σημαίνει ότι το να κρίνουμε έναν άνθρωπο από τα ρούχα που φοράει, είναι τόσο αυθαίρετο που αποτυπώνει μικροψυχία. Στην εποχή μας, δεν υπάρχουν «ανάρμοστα ρούχα» παρά μόνο όταν, για ειδικούς λόγους, ισχύει ενδυματολογικό πρωτόκολλο. Ναι, είναι ανάρμοστο να πας σε κηδεία με κόκκινο φόρεμα, στη Βουλή με σαγιονάρες ή σύζυγος πρωθυπουργού να εμφανιστεί σε επίσημη συνάντηση με κομπινεζόν. Φόρα το όπως θες Την εποχή της πολιτικής ορθότητας βλέπω την έξαρση μιας ασύμμετρης τάσης να στοχοποιούνται κυρίες της πολιτικής ή του ευρύτερου χώρου της, με «σκανδάλη» τις ενδυματολογικές τους επιλογές. Από τη στέκα της Μενδώνη έως το παντελόνι της Μαρέβας και από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας έως την Πατούλη. Καταλαβαίνω τον σχολιασμό στα πλαίσια ενός απολύτως αποδεκτού κοινωνικού κουτσομπολιού - όλοι το κάνουμε. Οχι όμως να βγάζεις, με βάση το ρούχο, συμπεράσματα για ψυχικές ή πνευματικές ιδιότητες. Στο κάτω κάτω, το να συνδυάζει η Κατερίνα Σακελλαροπούλου δαντελένια τουνίκ με παντελόνι - φόρμα ή αθλητικά παπούτσια δεν την κάνει χειρότερη ΠτΔ. Από την αντίληψη «Είμαστε ό,τι φοράμε» προκύπτει το «Τα ήθελε και τα έπαθε το θύμα του βιασμού». Και το να κρίνεις κάποιον από τα ρούχα που φοράει είναι ακριβώς της ίδιας ούγιας με το να τον κατακρίνεις επειδή δεν έχει ρούχα να φορέσει.
Άποψη
Οπου πλαζ και πατρίς
Η εικόνα και η έννοια της παραλίας έχει τις τελευταίες δεκαετίες μετασχηματιστεί χέρι - χέρι με την ελληνική κοινωνία
Άποψη
Ου παντός πλειν ες Μύκονον
Η Μύκονος είναι το νησί που ένα μεγάλο ποσοστό του κοινού «αγαπάει να μισεί». Μια αντίφαση που αποτυπώνει τη σχέση δράσης και αντίδρασης. Το διαπιστώσαμε τα τελευταία 24ωρα με αφορμή το λουκέτο, λόγω συνωστισμού, στο παραλιακό μπαρ - εστιατόριο της Φτελιάς. Τα λαϊκά δικαστήρια των σόσιαλ μίντια πρότειναν ακόμη και καθολικό «κλείσιμο» του νησιού.
Άποψη
Το βασίλειό μου για ένα παράλογο
Το θράσος και η εξαερωμένη ηθική αυτού του αλλοπρόσαλλου ανθρώπου θα μπορούσαν να ήταν χαζευτικά, αν δεν γινόταν, από τότε που κέρδισε την προεδρία των ΗΠΑ
Άποψη
Η αυτοκρατορία κλυδωνίζεται
Οι ΗΠΑ ζουν, τον τελευταίο καιρό, μια από τις χειρότερες φάσεις της ιστορίας τους - ακόμη και σε σύγκριση με περιόδους πολέμου
Άποψη
Ο Τσιόδρας στη «λεωφόρο του μίσους»
Η αποχώρηση του Τσιόδρα από την καθημερινότητα μας έδωσε το σήμα να ηχήσουν τα θλιβερά τύμπανα του πολέμου
Άποψη
Προφητείες και συνωμοσίες
Η περιρρέουσα ανασφάλεια δημιουργεί εύφορο έδαφος για να ανθήσουν θεωρίες συνωμοσίας και προφητείες.
Άποψη
Γειτονόπουλα και κοπελιές
Στα χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση αν ήσουν νέος και έλεγες, για παράδειγμα, Ιούνιος και Ιούλιος αντί Ιούνης και Ιούλης (μόνο ο Αύγουστος γλίτωνε) σε κοιτούσαν σαν να ήσουν η μετενσάρκωση του Μεταξά ή το χαμένο παιδί του Πινοτσέτ
Άποψη
Θέλω ένα βράδυ να κάνω ένα πάρτι
Είναι η λεγόμενη Generation Z, ένα βήμα παραπέρα από τους «επαναστάτες της πορδής με τα λεφτά του μπαμπά» του Πορτοκάλογλου
Άποψη
Το τέλος ενός άλλου «μνημονίου»
Στο μέλλον, η διαχωριστική γραμμή θα είναι ανάμεσα στην αποτελεσματικότητα και την αναποτελεσματικότητα.
Άποψη
Γιατί πυροβολούν (πάλι) τον Σαββόπουλο
Ο Σαββόπουλος δεν εντάχθηκε ποτέ σε κανένα ιδεολογικό σχήμα
Άποψη
Εχουμε Πάσχα;
Τη Μεγάλη Παρασκευή οι οθόνες θα ξεχείλιζαν από κατάνυξη και Επιτάφιους live. Και στην Ανάσταση, στο προαύλιο της εκκλησίας, θα μετρούσαμε περισσότερα υψωμένα κινητά που θα βιντεοσκοπούσαν το «Χριστός Ανέστη» παρά λαμπάδες.
Άποψη
Η Ιατρική ως Τέχνη
Ακουγα προχθές, στο ραντεβού των έξι, τον Σωτήρη Τσιόδρα, να προσπαθεί να εξηγήσει την εκδήλωση του κορωνοϊού σε νέους ανθρώπους
Άποψη
Δεν ξέρω, δεν απαντώ
Εως και πριν από δύο μήνες εδώ, στο γαλατικό χωριό μας, τσακωνόμασταν περί του τι εστί κανονικότητα
Άποψη
Κάτι που μου έμαθε ο κορωνοϊός…
Μέσα σε αυτήν τη μεταλλαγμένη καθημερινότητα που ζούμε έχουμε τουλάχιστον χρόνο όχι μόνο να ακούσουμε τις λέξεις αλλά να αφουγκραστούμε και το φορτίο τους
Άποψη
Στο πρώτο χτύπημα
Δεν εννοώ τους γραμμιτζήδες οπαδούς που ακολουθούν κελεύσματα τύπου «Βυθίστε τον Τσιόδρα». Ούτε απελπισμένους πρώην κρατικούς αξιωματούχους που αφήνουν στον λόγο τους να αιωρούνται απειλές τύπου «Θα τα πούμε μετά».
Άποψη
Ατμόσφαιρες
Να, αυτό λείπει από τη νέα καθημερινότητά μας. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Η πολυτέλεια του περιττού ήχου, της περιττής εικόνας, της περιττής συναναστροφής
Άποψη
Γιατί μας αρέσει ο Σωτήρης Τσιόδρας
Ο Σωτήρης Τσιόδρας, από τη θέση του εκπροσώπου του υπουργείου Υγείας, μας απευθύνεται ως γνήσιος επιστήμων
Άποψη
Δύσκολοι καιροί για δημοσιογράφους
Προσπαθώντας να διαχειριστούμε μια ειδησεογραφία που εξελίσσεται με καταιγιστικές ταχύτητες αλλά εντελώς γραμμικά, συνειδητοποιώ τη σχετικότητα αυτού που λέμε «είδηση»
Άποψη
Μπαλκόνια…
Βγήκαν κιθάρες και τρομπόνια, καραμούζες για γήπεδα, ροκάνες από καρναβάλια και κουδούνες ποιος ξέρει από πού. Εγιναν οι κατσαρόλες τύμπανα, τα τηγάνια και οι κουτάλες ντραμς
Άποψη
Κορωνοϊκός σουσουδισμός
Σιγά που δεν θα συνέβαινε κι αυτό. Που δεν θα προσαρμόζονταν στην κορωναϊκή πραγματικότητα συμπεριφορές, απωθημένα, ρόλοι και συμπλέγματα. Για παράδειγμα, παρατηρώ ότι το πώς αποκαλεί ο καθένας από τους φίλους, τους γνωστούς αλλά και τους δημοσιολογούντες τον ιό είναι ενδεικτικό της άποψης που έχει για τον εαυτό του και τον κόσμο. Ας πούμε εμείς […]
Άποψη
Η Μαρίκα Κοτοπούλη…
Στο θέατρο όμως τι γίνεται; Ως «θρησκεία», λειτουργεί και αυτό προστατευτικά δια πάσαν νόσο και πάσαν επιδημία;
Άποψη
Πέσαμε μούτσο
Η ζωή μας «πέντε κρίκοι, ένα τάλιρο», όπως στα παλιά λούνα παρκ, και ανάλογα πού θα πέσει ο καθένας.
Άποψη
Οι 50 αποχρώσεις του κορωνοϊού
Ενα ποσοστό γύρω στο 10% φοράνε μάσκες. Με λάθος τρόπο. Και, κατά κανόνα, αυτοί που δεν τις χρειάζονται
Άποψη
Πλούσιοι και φτωχοί
Το στερεότυπο του κοινωνικού αυτοματισμού θέλει το κακομαθημένο πλουσιόπαιδο να σανιδώνει το γκάζι, να κυκλοφορεί με αυτοκίνητα «σκοτώστρες»
Άποψη
Ο διαιρέτης της ενοχής
Η βιασύνη για τη δημιουργία ενόχου είναι ορμέμφυτο του ανθρώπου
Άποψη
Κούρσες
Η σχέση του μέσου Ελληνα με το αυτοκίνητο είναι πολυδιάστατη, φορέας επιθυμιών, ονείρων και απωθημένων.
Άποψη
Ομόνοια plus
Η ιστορία της Πλατείας Ομονοίας είναι συνυφασμένη με την ιστορία της Αθήνας ως πρωτεύουσας του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Άποψη
Θρησκείες
Η Ιστορία επίσης λέει ότι οι επαναστάσεις, κατά κανόνα, εκτρέπονται
Άποψη
Κράτος στα σπάργανα
Για να λέμε την αλήθεια, η αρχαία Ελλάδα διασώθηκε στη σύγχρονη εποχή της, εν πολλοίς, χάρη στην καλοσύνη των ξένων
Άποψη
Η Ιστορία στα πόδια μας
Και να τώρα στην Επίδαυρο. Στην περιοχή που οι ντόπιοι, πιστεύοντας μια εκδοχή σχετικά με την προέλευση της αρχαίας ονομασίας της, τη θέλουν να συνδέεται με τη θετική αύρα
Άποψη
Η ελληνίδα φίλη του Mπέκετ
Στον Μπέκετ τώρα. Και ευκαιρία να μιλήσουμε για τη γυναίκα που τον συνδέει με την Ελλάδα. Τη Χριστίνα Τσίγκου
Άποψη
Γιατί μου αρέσει η Κατερίνα Σακελλαροπούλου
Μου αρέσει και η εμφάνισή της. Διακριτική και οικεία. Μια φιγούρα που αποπνέει ευγένεια και εγγενή πολιτισμό και θα αισθανόσουν πολύ άνετα αν τύχαινε να καθίσει δίπλα σου σε ένα θέατρο ή σε ένα εστιατόριο.
Άποψη
Κορίτσι
Στην εποχή μας, το γυναικείο κίνημα έχει ανασυγκροτηθεί, διότι, προφανώς, αυτό επιβάλλουν οι συνθήκες
Άποψη
Στην Εντατική
Κακά τα ψέματα. Κανένας δεν επιλέγει ασυνείδητα «νοσοκομειακά» επαγγέλματα. Ξέρει τι τον περιμένει.
Άποψη
Ακόμη και οι baby boomers μελαγχολούν
Η πρώτη γενιά, ύστερα από αρκετές, που δεν γνώρισε πόλεμο και μεγάλωσε συντονισμένη με την αλματώδη παγκόσμια ανάπτυξη.
Άποψη
Κοινή κληρονομιά
Αυτό που λέμε «παγκόσμια ιστορικά μνημεία» είναι στην ουσία η συγκολλητική ύλη μεταξύ ανθρώπων και εποχών
Άποψη
Φωτογραφίες μιας δεκαετίας
Προσπαθώ, μέρες τώρα, να βάλω σε μια σειρά στο μυαλό μου τις φωτογραφίες της δεκαετίας. Αυτές που λένε ότι ισούνται με χίλιες λέξεις. Ποια ήταν άραγε αυτή που πρώτη χτύπησε, για μένα τουλάχιστον, το καμπανάκι;
Άποψη
Βιολογικά και βιοπαράλογα
Η ένδειξη «βιολογικό», «αντιοξειδωτικό» στην ετικέτα, δεν αποτελεί a priori εγγύηση ποιότητας
Άποψη
Ο αυτοσαρκασμός του Μικρούτσικου
Ηχογραφούσε τότε τον «Σταυρό του Νότου» και η αγάπη μου για τον Καββαδία ήταν η αιτία να δημιουργηθεί μεταξύ μας μια σχέση συνωμοτική.
Άποψη
Νοσταλγία reloaded
Σε κάποια χρόνια τα ανίψια μου θα είναι παλικαράκια. Αλλα θα νομίζω εγώ ότι θα θυμούνται από τις φετινές, τις προηγούμενες, τις επόμενες γιορτές και άλλα θα θυμούνται εκείνα.
Άποψη
Η κόλαση των παιδιών
Στη Μόρια, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επέτρεψε, δια του «κουκουλώματος», να στοιβαχθούν τουλάχιστον τετραπλάσια άτομα απ' όσα προβλεπόταν να φιλοξενηθούν στον καταυλισμό
Άποψη
Ο μεγάλος θυμός*
Τα πρώτα διασωζόμενα και ολοκληρωμένα έργα που γράφτηκαν στην ελληνική γλώσσα είναι η Ιλιάδα και η Οδύσσεια. Θυμόμαστε άραγε ποια είναι η πρώτη λέξη της Ιλιάδας; H πρώτη επίσημα καταγραμμένη λέξη στα ελληνικά; Η λέξη «μήνις». «Μήνιν άειδε, θεά, Πηληϊάδεω Αχιλήος ουλομένην, η μυρί’ Αχαιοίς άλγε’ έθηκε…». Που στη νεοελληνική απόδοση σημαίνει «Ψάλλε, θεά, τον […]
ΑΠΟΨΗ
«Κυρ Παντελήδες» εναντίον Ζακ: Ποιος θα νικήσει στο τέλος;
Λαϊκά δικαστήρια δεν θέλουμε. Αλλά μια δίκαιη δίκη με βάση τα στοιχεία. Και τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Ζακ Κωστόπουλος δολοφονήθηκε. Και στη συνέχεια διασύρθηκε
Με έναν (ενεργειακό) σμπάρο, πολλά (επιχειρηματικά – επενδυτικά) τρυγόνια
Μισόλογα και πάλι για τις κλινικές δοκιμές
Πίσω από το προφανές
ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ
ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ
