Ο ρόλος του τεστ ΠΑΠ στην έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου των ωοθηκών

Η χρήση τεχνικών γονιδιωματικής ανάλυσης επιτρέπει τον εντοπισμό συγκεκριμένων μοριακών αλλοιώσεων στον καρκίνο των ωοθηκών χρόνια πριν από τις πρώτες εκδηλώσεις της νόσου.

Αυτά τα ίχνη μπορούν επίσης να βρεθούν στα επιχρίσματα που χρησιμοποιούνται για το τεστ ΠΑΠ, το κοινό τεστ προσυμπτωματικού ελέγχου για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας μελέτης που διεξήχθη από ερευνητές του Humanitas στο Μιλάνο και δημοσιεύτηκε στο Science Translational Medicine, η οποία για πρώτη φορά δίνει τη δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης για τον καρκίνο των ωοθηκών.

«Η επιβίωση από τον καρκίνο των ωοθηκών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη στιγμή κατά την οποία ανακαλύπτεται η ασθένεια: η αλλαγή της ικανότητάς μας να κάνουμε έγκαιρη διάγνωση σημαίνει αλλαγή των δυνατοτήτων θεραπείας», εξηγεί σε ένα άρθρο του ο Maurizio D’Incalci, καθηγητής Φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο Humanitas και επικεφαλής του εργαστηρίου Αντικαρκινικής Φαρμακολογίας στο Irccs Istituto Clinico Humanitas και Sergio Marchini, επικεφαλής της Μονάδας Μεταφραστικής Γονιδιωματικής του ίδιου ινστιτούτου.

«Αυτό πιστεύουμε ότι είναι δυνατό να γίνει χρησιμοποιώντας επιχρίσματα τεστ Παπανικολάου και εφαρμόζοντας τεχνικές ανάλυσης γονιδιώματος ικανές να εντοπίσουν μια σημαντική μοριακή υπογραφή αυτού του όγκου: τη γονιδιωματική του αστάθεια», προσθέτουν.

Έως και 9 χρόνια νωρίτερα

Η έρευνα διεξήχθη αναλύοντας επιχρίσματα τεστ Παπανικολάου από 113 γυναίκες που στη συνέχεια ανέπτυξαν καρκίνο των ωοθηκών. Η ομάδα διαπίστωσε ότι η γονιδιωματική αστάθεια ήταν ανιχνεύσιμη πολλά χρόνια πριν -έως και εννέα- τη διάγνωση του καρκίνου.

«Σήμερα γνωρίζουμε ότι ήδη στα αρχικά στάδια της διαδικασίας μετασχηματισμού του όγκου, το DNA των μελλοντικών νεοπλασματικών κυττάρων χαρακτηρίζεται από βαθιές ανωμαλίες στη δομή και την οργάνωσή του. Η γονιδιωματική αστάθεια είναι επομένως ένα πρωτόγονο χαρακτηριστικό και δεν μοιράζεται με τα υγιή κύτταρα, και επομένως εξαιρετικό σημείο εκκίνησης για την ανάπτυξη ενός τεστ έγκαιρης διάγνωσης», λέει ο Marchini.

Τώρα απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα.