Βουλγαρία: Εγκαταλείπει την ημερομηνία-στόχο του 2024 για την υιοθέτηση του ευρώ

Η Βουλγαρία εγκαταλείπει την ημερομηνία του Ιανουαρίου του 2024 που είχε θέσει ως στόχο για την υιοθέτηση του ευρώ, δήλωσε σήμερα η υπουργός Οικονομικών Ροζίτσα Βέλκοβα, αλλά πρόσθεσε ότι η χώρα μπορεί να ενταχθεί στη ζώνη του ενιαίου νομίσματος το 2025, σύμφωνα με το ΑΠΕ – ΜΠΕ.

«Δεν έχουμε εκπληρώσει τις δεσμεύσεις μας για ένταξη στο ευρώ και χρειάζεται να ικανοποιήσουμε τα κριτήρια του πληθωρισμού», δήλωσε η Βέλκοβα σε δημοσιογράφους.

Υπενθυμίζεται ότι πριν από μερικούς μήνες η Βουλγαρία είχε υπογράψει τον περασμένο Δεκέμβριο μνημόνιο με τις χώρες της Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να μπορεί να ξεκινήσει τις προετοιμασίες για την κοπή κερμάτων.

Αργή ανάκαμψη

Τεχνικά, το μνημόνιο επέτρεπε την κοπή ορισμένων ποσοτήτων δοκιμαστικών κερμάτων με βουλγαρικά σύμβολα πάνω τους.

Την τελευταία 15ετία, η βουλγαρική οικονομία, με την ώθηση της ΕΕ, ανακάμπτει αργά, αλλά απέχει πολύ από το να έχει αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές της, αναφέρει το Διεθνές Ινστιτούτο για την Αναπτυξιακή Διαχείριση (IMD), το οποίο εδρεύει στη Λωζάνη, στην Επετηρίδα Παγκόσμιας Ανταγωνιστικότητας 2022, σύμφωνα με το συνεργαζόμενο βουλγαρικό Κέντρο για τη Μελέτη της Δημοκρατίας (CSD). Το 2022, η Βουλγαρία κατέλαβε την 53η θέση σε σύνολο 64 χωρών στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας του IMD, διατηρώντας τη θέση της που είχε το 2021.

Η βουλγαρική οικονομία παραμένει μεταξύ των λιγότερο ανταγωνιστικών στην Ευρώπη, έδειξε η έρευνα. Η στασιμότητα των μακροπρόθεσμων παραγόντων ανταγωνιστικότητας είναι ιδιαίτερα ανησυχητική.

Είναι ελάχιστα πιθανό να υπάρξουν θετικές μεταρρυθμίσεις ή πρόοδος στο εγγύς μέλλον. Αυτό μπορεί να αλλάξει μόνο μέσω κατάλληλων διαρθρωτικών μέτρων στη χάραξη πολιτικής, την εθνική διακυβέρνηση και την επιχειρηματικότητα, ανέφερε το CSD.

Οι προκλήσεις

Οι κύριες προκλήσεις για την ανταγωνιστικότητα της Βουλγαρίας το 2022 είναι οι εξής (Πηγές: IMD World Competitiveness Yearbook και CSD, 2022):

– Γεωπολιτικές αναταραχές και αύξηση του πληθωρισμού, λόγω του ενεργειακού κόστους.

– Ασυνεπείς πολιτικές για την ενέργεια και το κλίμα.

– Αντιπαράθεση μεταξύ της εκτελεστικής και της δικαστικής εξουσίας.