Ο οδικός χάρτης των εξοπλιστικών

Στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι της Άγκυρας θέλει να αποκτήσει η Αθήνα. Και με αυτόν τον στόχο εμφανίζεται να σχεδιάζει το εξοπλιστικό της πρόγραμμα, που βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2020 και μετά. Για πολλούς απαραίτητο, αφού τα 10 χρόνια της οικονομικής κρίσης άφησαν το αποτύπωμά τους και στις Ένοπλες Δυνάμεις, για κάποιους ίσως υπερβολικό.

Ενα εξοπλιστικό πρόγραμμα που συζητείται και στην Αγκυρα και προκαλεί αντιδράσεις, με την Τουρκία να επιχειρεί να «προειδοποιήσει» πολλές φορές την Αθήνα, πως τίποτα δεν μπορεί να της δώσει προβάδισμα. Το 2023 είναι έτος παράδοσης όπλων που η Ελλάδα έχει παραγγείλει, αλλά και κλεισίματος εκκρεμοτήτων που δύσκολα μπορούν να αναβληθούν, αφού θεωρούνται δρομολογημένα.

Πώς διαμορφώνεται η νέα ισορροπία ισχύος στο Αιγαίο – Ο εκνευρισμός της Άγκυρας

Με την κυβέρνηση να επιχειρεί να συνδέσει και τα συμβόλαια που εκκρεμούν ακόμα και με νέες συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας, σε μία λογική «εξοπλιστικής διπλωματίας».

Κυβερνητικές πηγές έχουν επανειλημμένα δηλώσει – με αιχμή νέα συμβόλαια που σχεδιάζεται να υπογραφούν – ότι προτεραιότητα για το Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας έχει αυτή την περίοδο το Πολεμικό Ναυτικό. Σημειώνοντας ότι μέχρι τις εκλογές το μόνο μεγάλο νέο εξοπλιστικό συμβόλαιο (περίπου 1,5 δισ. ευρώ) που έχει ελπίδες να υπογραφεί είναι αυτό για την απόκτηση των 3+1 κορβετών.

Αποφάσεις, σύμφωνα με πηγές, αναμένονται από τη νέα χρονιά, οπότε και αναμένεται να γίνει και η τελική επιλογή ανάμεσα στις προσφορές της γαλλικής Naval Group, η οποία έχει αναλάβει και την κατασκευή των φρεγατών Belh@ara, και της ιταλικής Fincantieri.

Με το Πολεμικό Ναυτικό να έχει δηλώσει ήδη ότι και τα δύο πλοία ικανοποιούν τις απαιτήσεις του, οι αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν με κριτήρια τη χρηματοδότηση, τη ναυπήγηση επί ελληνικού εδάφους, αλλά και ενδεχομένως τη διάθεση της Ιταλίας να υπογράψει μία αμυντική συμφωνία με την Ελλάδα. Με την απόφαση να χαρακτηρίζεται πολιτική και να συνδέεται άμεσα και με τη διπλωματική γραμμή που θέλει να ακολουθήσει η Αθήνα.

Αντιπυραυλικά

Στον προγραμματισμό και ο εκσυγχρονισμός των φρεγατών ΜΕΚΟ. Με τις αποφάσεις να έχουν κλειδώσει και να δείχνουν τη γερμανική κοινοπραξία TKMS-Thales Netherlands, που είναι και η κατασκευάστρια εταιρεία.

Μεγάλη συζήτηση γίνεται για τα ισραηλινά πυραυλικά συστήματα Spike NLOS, που επίσης απασχόλησαν το τελευταίο τακτικό ΚΥΣΕΑ του 2022 και αφορούν το Πολεμικό Ναυτικό και τον Στρατό Ξηράς.

Αν και οι πληροφορίες ήθελαν την υπόθεση να κλείνει το προηγούμενο διάστημα, δεδομένου ότι οι καθυστερήσεις ενδέχεται να οδηγήσουν σε αύξηση της τιμής και καθυστερήσεις στην παράδοση, μετά το ΚΥΣΕΑ, οι υπογραφές παραπέμπονται για το 2023.

Πρόθεση – σύμφωνα με πληροφορίες των «ΝΕΩΝ» – είναι οι τελευταίες διαβουλεύσεις μεταξύ της Αθήνας και των Ισραηλινών, προκειμένου να λυθούν ζητήματα που αφορούν την υποστήριξη των συστημάτων, να έχουν ολοκληρωθεί σε διάστημα ενός μήνα από την έναρξή τους. Για να μην τιναχθεί το πρόγραμμα στον αέρα.

Σε πιο προχωρημένο στάδιο βρίσκονται τα προγράμματα που αφορούν την Πολεμική Αεροπορία, η οποία έχει ήδη αρχίσει να παραλαμβάνει από το 2022 τα πρώτα γαλλικά Rafale τα οποία έχουν φτάσει τα 10 και μέσα στο 2023 θα γίνουν 18. Ενώ σε τροχιά υλοποίησης βρίσκεται ήδη από το 2022 η αναβάθμιση 83 μαχητικών F-16 σε F-16 Viper, που η Πολεμική Αεροπορία θα συνεχίσει να παραλαμβάνει το 2023.

Ερώτημα παραμένει αν η Ελλάδα θα θελήσει τελικά να προχωρήσει σε συμβόλαια και με τη Γερμανία για την προμήθεια 200 τεθωρακισμένων αρμάτων μάχης Lynx, καθώς και τον εκσυγχρονισμό 180 αρμάτων μάχης Leopard, που επί του παρόντος οι όποιες ιδέες υπήρχαν έχουν μπει στον πάγο.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ ΝΕΑ