Ρωσία – ΝΑΤΟ: Πώς εξηγεί ο Γάλλος ΥΠΕΞ τον πυρήνα της διαφωνίας των δύο πλευρών

Οι Ευρωπαίοι θέλουν να προωθήσουν μια «στρατηγική Ελσίνκι 2» κατευνασμού για την ασφάλεια της ηπείρου, σε αντίθεση με τη «Γιάλτα 2» κατά του μπλοκ που προσπαθούν να επιβάλουν οι Ρώσοι, δήλωσε σήμερα ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν.

Status quo πριν από το 1975

«Η Ρωσία πρότεινε θεμελιώδεις αρχές που μοιάζουν πολύ με μια επιστροφή στο status quo πριν από το 1975, δηλαδή ένα σχήμα Γιάλτα 2 που οδηγεί στην πραγματικότητα στην αναζωπύρωση των συμμαχιών, των περιοχών επιρροής», είπε σε συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο.

«Οι προτεινόμενες κατευθυντήριες γραμμές στερούν από ορισμένες χώρες την ελευθερία επιλογής και την κυριαρχία τους, να προσχωρούν σε συμμαχίες», πρόσθεσε.

Η Ρωσία ζητεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ εγγυήσεις ασφαλείας με στόχο την ανασύσταση της σφαίρας επιρροής της στην πρώην ΕΣΣΔ και τη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας μεταξύ της Συμμαχίας και του εδάφους της στην ανατολική Ευρώπη.

Τι απαιτεί η Μόσχα

Η Μόσχα απαιτεί συγκεκριμένα δέσμευση από το ΝΑΤΟ να σταματήσει οποιαδήποτε διεύρυνση προς ανατολάς, ιδιαίτερα στην Ουκρανία, και να μειώσει τη στρατιωτική του παρουσία στα νέα κράτη-μέλη της Συμμαχίας, από τις χώρες της Βαλτικής έως τη Ρουμανία.

«Για εμάς αυτό είναι απαράδεκτο», είπε ο επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας, η χώρα του οποίου ασκεί την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ από την 1η Ιανουαρίου, αναφερόμενος στις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες μέλη της Συμμαχίας.

Νέο μοίρασμα

Αυτό ουσιαστικά θα είχε ως αποτέλεσμα πράγματι ένα νέο μοίρασμα της Ευρώπης όπως αυτό που καταγράφηκε στις διασκέψεις της Γιάλτας και του Πότσνταμ το 1945 μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, των δύο νικητριών δυνάμεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ελσίνκι 2

«Απέναντι σε μια στρατηγική που θέλει να προωθήσει μια Γιάλτα 2, εμείς πρέπει να αναπτύξουμε μια στρατηγική που θα ήθελε να προωθήσει ένα Ελσίνκι 2, στη λογική των δεσμεύσεων που αναλήφθηκαν το 1975 από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη των συμφωνιών του Ελσίνκι, συμπεριλαμβανομένης της ΕΣΣΔ εκείνη την περίοδο, που παρατάθηκαν με τη Χάρτα του Παρισιού του 1990», πρόσθεσε ο Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν.

Οι συμφωνίες αυτές, που υπογράφηκαν στο τέλος της διάσκεψης του Ελσίνκι για την ασφάλεια και τη συνεργασία στην Ευρώπη, προσηλώθηκαν στον κατευνασμό μεταξύ Δυτικών και Σοβιετικών έπειτα από δεκαετίες Ψυχρού Πολέμου, διασφαλίζοντας το απαραβίαστο των συνόρων και επιτρέποντας μεγαλύτερη κυκλοφορία ανθρώπων και ιδεών.