Οφακός εστίασε σωστά. Χωρίς λόγια, τα είπε όλα: μιά παλιά, σκουριασμένη πινακίδα, τσουρουφλισμένη από τη φωτιά, να υπενθυμίζει στον «αποσπερνό διαβάτη» (Μαλακάσης) πως » Το δάσος κινδυνεύει» – αν μπορώ ακόμη να διακρίνω την γραμμένη προτροπή που εισάγεται κατά πλεονασμό.

Γιατί την εικόνα στην καμένη λαμαρίνα, την βλέπω κατά κόρον στη «λαμαρίνα» της τηλεόρασης που δεν έχει ακόμα «καεί» .
Ο φακός του ρεπόρτερ, με σημειολογική ακρίβεια, έδειξε την «καταδήλωση», όπως θα έλεγε ο Ρολάν Μπαρτ, που όμως έχει ακυρωθεί.

Ένα κενό, άχρηστο σημαίνον, δηλαδή, αφού το δάσος δεν υπάρχει.

Υπάρχουν ευθύνες; Ας τις αναδείξει ο Τσίπρας και η Γεννηματά γιά το «πάτσι» τους.
Αλλά και εδώ, πάλι : «Τα λόγια είναι περιττά».*

* Η φωτογραφία είναι της Μαρίνας Ρήγου.