«Δεν είμαστε οικογένεια ρατσιστών» λέει ο πρίγκιπας Γουίλιαμ – Τι ισχύει όμως για τη βρετανική μοναρχία ;

Από τη συνέντευξη της Μέγκαν και του Χάρυ την περασμένη Κυριακή, έχουν τεθεί ερωτήματα σχετικά με τη βασιλική οικογένεια. Πιο συγκεκριμένα, είναι η οικογένεια ρατσιστική;

Πολλοί θεατές σοκαρίστηκαν όταν η Δούκισσα του Σάσεξ είπε στην Oprah Winfrey ότι είχε συζητηθεί από ένα μέλος της οικογένειας το χρώμα δέρματος του παιδιού της.

Την Πέμπτη, ο Πρίγκιπας Γουίλιαμ αρνήθηκε εντελώς. «Δεν είμαστε σε μεγάλο βαθμό ρατσιστική οικογένεια», είπε στους δημοσιογράφους. Η απάντησή του δεν άφησε κανένα έκπληκτο.

Ρατσιστικές ερωτήσεις

Στην πραγματικότητα, αν και οι συζητήσεις για την αποκάλυψη φαινόταν να συμβαίνουν παντού, με συγκλόνισε; Ειλικρινά, όχι. Ήξερα ως γυναίκα μικτής φυλής ότι τέτοιου είδους οικογενειακές συζητήσεις θα είχαν γίνει. Γιατί; Επειδή το κάνουν πάντα.

Καθώς μεγάλωνα, οι άνθρωποι συζητούσαν συνεχώς πώς έμοιαζα – και προσέθεταν τις υποθέσεις και τις απόψεις τους για τον τόνο του δέρματός μου.

Η λευκή μου μητέρα, όταν ήταν έγκυος σε εμένα, ρωτήθηκε επανειλημμένα αν «ανησυχούσε» για το «πόσο σκουρόχρωμη» θα ήμουν. Μου είπαν επίσης αρκετά συχνά: «Ναι, αλλά δε φαίνεσαι μαύρη» ή «Ποτέ δεν θα έλεγα ότι ήσουν μαύρη, απλά φαίνεσαι εξωτική».

Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να μιλήσουν για τον τόνο του δέρματος σας, να αμφισβητήσουν την κληρονομιά σας και, στη συνέχεια, να εκφράσουν τις απόψεις τους σχετικά με το αν ταιριάζει. Έχει συμβεί από τότε που ήμουν μικρό παιδί.

Οπότε δε με εκπλήσσει καθόλου αν αυτή η συζήτηση συνέβη εντός της βασιλικής οικογένειας. Ωστόσο, για μια πλήρη απάντηση σχετικά με το όλο θέμα, πρέπει να κοιτάξουμε πολύ πιο πίσω από την περασμένη Κυριακή.

Μοναρχία

Ο θεσμός της μοναρχίας ανάγεται αιώνες πίσω και δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις σχέσεις της βασιλικής οικογένειας με τον ιστορικό ρατσισμό και μάλιστα τη δουλεία.

Αμέτρητοι Βρετανοί μονάρχες έχουν διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση μιας κοινωνίας που δικαιολογεί την λευκή υπεροχή και τη φυλετική ανισότητα.

Μέχρι τη δεκαετία του 1770, όταν η κυβέρνηση έπρεπε πρώτα να ξεπεράσει το δίλημμα της κυριαρχίας μιας περιοχής με «ιθαγενείς», ο ρατσισμός καθιερώθηκε σταθερά στη Βρετανία, υποστηριζόμενος και ενισχυμένος από τον βασικό ρόλο του έθνους στο διατλαντικό εμπόριο σκλάβων.

Αυτό το εμπόριο είχε καθιερωθεί και εξελιχθεί υπό βασιλική προστασία κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Ελισάβετ Α ‘, και συνεχίστηκε από τον Τζέιμς Ι και τον Κάρολο Ι.

Το βρετανικό εμπόριο σκλάβων έληξε το 1807 και η δουλεία το 1833. Ωστόσο, ο ρατσισμός δε θα τελείωνε με μια κατάργηση: ήταν πάρα πολύ πολύτιμη ωστόσο. Ο ρατσισμός έγινε η υπηρέτρια της αυτοκρατορίας.

Η μυθολογία της φυλής, και η λευκή υπεροχή, θα γινόταν σημαντικό συστατικό για την εγκαθίδρυση του βρετανικού ιμπεριαλισμού. Και αυτό το ιστορικό πρότυπο μισαλλοδοξίας και προκατάληψης διαπερνά ακόμα τη βρετανική κοινωνία σήμερα.

Μπορώ να το επιβεβαιώσω μετά την αντίδραση στην αλληλεπίδρασή μου με τον ηθοποιό Laurence Fox στην ώρα των ερωτήσεων του BBC τον περασμένο Ιανουάριο. Όταν γινόταν συζήτηση για τη μεταχείριση του Τύπου προς τη Meghan Markle, αρνήθηκε ότι ο ρατσισμός ήταν ζήτημα, δηλώνοντας ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν «η πιο ανεκτική, υπέροχη χώρα στην Ευρώπη».

Στη συνέχεια, είπε ότι οι συζητήσεις σχετικά με τον ρατσισμό «άρχισαν να γίνονται βαρετές» – και μάλιστα με χαρακτήρισε ρατσίστρια όταν επεσήμανα το προνόμιο του ως λευκού άνδρα.

Αφού αυτή η ανταλλαγή συζήτησης κοινοποιήθηκε ευρέως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, βομβαρδίστηκα με μηνύματα μίσους – με έκανε να γνωρίζω πολύ καλά πόσο βαθιά ριζωμένος είναι ο ρατσισμός στη βρετανική κοινωνία και τι τεράστιο έργο είναι να προβώ σε αμφισβητήσεις.

Πιστεύω ότι ο καθένας από εμάς θα πρέπει να είναι μέρος αυτής της προσπάθειας, ωστόσο – και μετά από τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας, η βασιλική οικογένεια είναι σε θέση να δώσει μια εν δυνάμει καθοριστική απάντηση.

‘We’re not a racist family,’ says Prince William. But it’s not that simple | Rachel Boyle https://t.co/oskgfZcs5G

— The Guardian (@guardian) March 14, 2021