«Υπόθεση Καλογρίτσα»: Προσπάθεια ελέγχου της ενημέρωσης;

Ο Thomas Jefferson , ένας από τους πατέρες της αμερικανικής δημοκρατίας έγραφε χαρακτηριστικά : «Αν έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα σε μια κυβέρνηση χωρίς εφημερίδες ή σε εφημερίδες χωρίς κυβέρνηση, δεν θα δίσταζα ούτε στιγμή να διαλέξω το δεύτερο , με την προϋπόθεση ότι οι εφημερίδες θα έφταναν σε κάθε άνθρωπο και εκείνος θα ήταν σε θέση να τις διαβάζει».

Κατά συνέπεια ο Jefferson ήθελε να τονίσει από παλιά με την ευφυή τούτη παρατήρηση το ρόλο του Τύπου ως στυλοβάτη της δημοκρατίας!

Και στους καιρούς μας οι «Δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα» (:μια διεθνής ΜΚΟ) για να ανιχνεύσουν πόσα ελέυθερα και ανεξάρτητα είναι τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης στις διάφορες χώρες έχουν κάνει το εξής πράγμα:

Έχουν δηλαδή κατασκευάσει ένα δείκτη, ο οποίος ονομάζεται «ελευθερία του Τύπου».  Μεταξύ δε των πολλών παραμέτρων οι οποίες εκτιμώνται για να κατασκευαστεί αυτός ο δείκτης είναι και η διαφάνεια (ή η ακριβοδικία) στη διαδικασία κατανομής των τηλεοπτικών αδειών ( Achion-Roulet).

Ενόψει όλων αυτών είναι αναγκαίο να ελεγχθούν (:αν αληθεύουν) οι πρωτοφανείς ισχυρισμοί οι οποίοι «ακούστηκαν» σε δικαστική αίθουσα των Αθηνών  τις προηγούμενες ημέρες από ένα γνωστό επιχειρηματία (: Καλογρίτσα).

Με άλλα λόγια , ότι  υπό την «προστασία» της προηγούμενης κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η εταιρεία του κ. Καλογρίτσα (ΤΟΞΟΤΗΣ) πήρε  3 εκατομμύρια ευρώ από ένα αλλοδαπό επιχειρηματικό όμιλο  για να καλύψει την εγγυητική επιστολή που απαιτούνταν από το νόμο, ώστε να αποκτήσει μια τηλεοπτική άδεια στο διαγωνισμό που είχε οργανώσει ο πρώην Υπουργός Ν. Παππάς!

Και είτε ο ανωτέρω επιχειρηματίας λέει ανακρίβειες για να προστατεύσει τα συμφέροντά του (αφού ο αλλοδαπός επιχειρηματικός όμιλος ζητάει δικαστικά την επιστροφή των 3 εκατομμυρίων ευρώ)!

Είτε λέει την αλήθεια , οπότε το πράγμα αλλάζει!

Γιατί; Γιατί τότε θα έχουμε να κάνουμε με την μακιαβελική και μεθοδευμένη προσπάθεια μιας (ακόμη) κυβέρνησης για να ελέγξει τον τομέα της ενημέρωσης ! Με ποιο τρόπο;

Μέσω της προώθησης ενός επιχειρηματία (και μάλιστα χωρίς οικονομική ρευστότητα) , ο οποίος θα έπαιρνε ένα τηλεοπτικό κανάλι που θα μετέδιδε με μια «σοβιετική λογική» τις αρεστές στην τότε κυβέρνηση ειδήσεις!

Και πέραν της νομικής (ή ποινικής διάστασης που μπορεί να έχει  η εν λόγω υπόθεση ),αν λέει την αλήθεια ο επίμαχος επιχειρηματίας, εν τέλει ενοχλεί αφάνταστα ένα μέγεθος. Ποιο;

Η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε τίποτε (στην κυριολεξία) το προοδευτικό (ή το «αριστερό»)! Σε κανένα τομέα!

Και το λέω αυτό, γιατί τον έλεγχο της ενημέρωσης και των ΜΜΕ επιθυμούσε διακαώς και ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία (και όλοι οι αυταρχικοί ηγέτες  του κόσμου) !

Ποια ήταν λοιπόν η «αριστερή κοσμοθεωρία» τους;

Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ (kalfelis@law.auth.gr)