Φύλακες – άγγελοι των παιδιών, μετά την τραγωδία στο Μάτι

Το κύμα αλληλεγγύης που ακολούθησε μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, ήταν συγκλονιστικό για όσους το έζησαν από κοντά. Απλός κόσμος ερχόταν από παντού προκειμένου να συνεισφέρει ότι μπορούσε σε ανθρώπους που είχαν χάσει τα σπίτια τους, τις περιουσίες τους, σε ανθρώπους που θρηνούσαν συγγενείς και φίλους.

Τρόφιμα, ρούχα, νερά, φάρμακα, οτιδήποτε  ήταν χρήσιμο τις πρώτες ημέρες και όχι μόνο, έφταναν στα σημεία συγκέντρωσης σε αφθονία. Άνθρωποι που είχαν δει τα σπίτια τους  να καίγονται, στεγάστηκαν σε πρόχειρους καταυλισμούς. Τις πρώτες ημέρες, πέρα από σοκ της τραγωδίας και τον  θρήνο για όσους ήρθαν αντιμέτωποι με την απώλεια συγγενικών και φιλικών προσώπων,  λειτούργησε το ένστικτο της επιβίωσης.

Αλλά σιγά – σιγά, οι άνθρωποι που έμειναν στο Μάτι, παιδιά και ενήλικοι, άρχισαν να έρχονται αντιμέτωποι με διάφορες διαταραχές.

Αυτό το κενό ήρθαν να καλύψουν οι αρμόδιες Υπηρεσίες  του «Χαμόγελου του Παιδιού» οι οποίες συνεργάστηκαν με τέσσερις ακόμη ΜΚΟ φέρνοντας εις πέρας μία δύσκολη αποστολή.

Να βοηθήσουν δεκάδες παιδιά και τις οικογένειες τους να βρουν και πάλι τη δύναμη να αντιμετωπίσουν τη δύσκολη πραγματικότητα και να  προσπαθήσουν να επουλώσουν τις πληγές που άνοιξε η τραγωδία στο Μάτι με τους 102 νεκρούς.

«Άγχος, διάσπαση της προσοχής, απομονωτισμός, εφιάλτες…» είναι  μερικά μόνο από τα θέματα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν ακόμη παιδιά με τις οικογένειές τους, αναφέρει ο Γιώργος Νικολαΐδης, ψυχίατρος και επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Ημέρας στο «Χαμόγελο του Παιδιού».

Ο κ. Νικολαΐδης φέρνει στο μυαλό του τις μνήμες από τις πρώτες δύσκολες ημέρες στο  Μάτι. Τότε που οι άνθρωποι έψαχναν εναγωνίως που  να μείνουν, προσπαθούσαν να σταθούν στα πόδια τους.

«Αμέσως μετά την πυρκαγιά οι άνθρωποι του Χαμόγελου του  Παιδιού βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή και προσπάθησαν να συνεισφέρουν σε διάφορους τομείς. Φέραμε τις κινητές  ιατρικές μονάδες,  βοηθήσαμε στην  καταγραφή των προβλημάτων των οικογενειών, βρίσκαμε ανθρώπους που μένανε σε καταυλισμούς και δεν είχαν φάρμακα» σημειώνει.

Μαζί με τέσσερις ακόμη ΜΚΟ  (Praxis, Carritas Hellas, ΕΠΑΠΣΗ και Εταιρεία Κοινωνικής Ψυχιατρικής), το «Χαμόγελο του Παιδιού» ξεκίνησε να παράσχει υπηρεσίες ψυχικής υγείας.

«Ξεκινήσαμε μία προσπάθεια να στηθεί μία μονάδα παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας για παιδιά και τις οικογένειές τους στη λεωφόρο Μαραθώνος.  Εκεί οι επιστήμονες (ψυχολόγοι, παιδοψυχίατροι, ειδικοί  παιδαγωγοί και κοινωνικοί λειτουργοί) έβλεπαν  παιδιά από ηλικίες 5 ετών έως και την εφηβεία».

Η διατύπωση αιτημάτων για παροχή βοήθειας, υποστηρίζει ο κ. Νικολαΐδης , άρχισε  να έρχεται μερικές ημέρες  ή εβδομάδας μετά από την ημέρα της τραγωδίας. «Η διατύπωση των αιτημάτων έφτασε στην υπηρεσία μας με μία χρονοκαθυστέρηση, όπως γίνεται πάντα σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Στην αρχή ερχόντουσαν  στο προσκήνιο θέματα επιβίωσης» εξηγεί και προσθέτει:

«Τα αιτήματα άρχισαν να πολλαπλασιάζονται το Φθινόπωρο και προς το τέλος του 2018. Μέχρι στιγμής έχουμε βοηθήσει και βοηθάμε ακόμη πάνω από 60 παιδιά και αρκετές οικογένειες. Ακόμη, μας χτυπούν την πόρτα παιδιά που ζητούν  βοήθεια».

Αναφορικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ανήλικοι, τονίζει πως δεν είναι  κοινά και πως το κάθε παιδί τα εκδήλωνε ποικιλοτρόπως.

«Είδαμε  και βλέπουμε  παιδιά που έχασαν συγγενείς ή φίλους. Παιδιά τα οποία αντιμετώπιζαν και πριν τη φονική πυρκαγιά κάποια προβλήματα συμπεριφοράς ή οικογενειακής φύσεως τα οποία επιδεινώθηκαν εξαιτίας των τραγικών γεγονότων.

Σκύψαμε πάνω και στους γονείς ορισμένων παιδιών, στα στηρίγματά τους δηλαδή, προκειμένου  να τους ενδυναμώσουμε και να μπορέσουν να χειριστούν καλύτερα όλα όσα βίωναν τα παιδιά τους».

Η  συνεργασία του Χαμόγελου του Παιδιού με τις τέσσερις ΜΚΟ ολοκληρώθηκε και στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία , ωστόσο η Οργάνωση του Κώστα Γιαννόπουλου θα συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες της για όσο χρειαστεί.