Η μάσκα του ανθρωπισμού του ΣΥΡΙΖΑ και η Athens Voice

Tην περασμένη Κυριακή η στήλη «Inbox» της Athens Voice δημοσιοποίησε μία χυδαία ανάρτηση με αντικείμενο τον θάνατο μίας γυναίκας η οποία, μόλις την προηγούμενη ημέρα, είχε χάσει τη ζωή της πέφτοντας από τον πρώτο όροφο του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Νίκαιας.

Η γυναίκα ήταν μετανάστρια από την Αρμενία, μόλις 50 ετών, η οποία δεν είχε στην κατοχή της στα απαραίτητα έγγραφα για να αιτιολογήσει την παρουσία της και την εργασία της στο νοσοκομείο ως αποκλειστική, προτίμησε να πέσει από το μπαλκόνι, από το να ρισκάρει να ελεγχθεί από τις υπηρεσίες φύλαξης του νοσοκομείου.

Η απαράδεκτη Athens Voice

Η Athens Voice χρησιμοποίησε το περιστατικό και δημοσίευσε το εξής αχαρακτήριστο σχόλιο: «Μετανάστρια από την Αρμενία, αποκλειστική νοσηλεύτρια στο νοσοκομείο Νίκαιας, πήδηξε από το παράθυρο και σκοτώθηκε για να μην απελαθεί. Κρίμα, έχασε την ευκαιρία να συνοδεύσει τον Τσίπρα στη δεξίωση του Προεδρικού».

Η εφημερίδα, μετά τον σάλο που ξέσπασε από την ανάρτησή της,  επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, απαντώντας μέσες- άκρες ότι επρόκειτο για σχόλιο- ξέσπασμα κατά της κυβέρνησης που οδήγησε μετανάστες και πρόσφυγες στην απελπισία και κατόπιν τους εργαλειοποίησε προκειμένου να δείξει ένα ανθρωπιστικό προσωπείο.  Η δημοσίευση της σχετικής απολογίας από την Athens Voice, κάθε άλλο παρά εύστοχη φάνηκε, καθώς -μεταξύ άλλων- ο συντάκτης της ανέφερε ότι «παρά τις προθέσεις μας το σχόλιο παρερμηνεύτηκε. Όχι μόνο από αυτούς που το παρερμήνευσαν επίτηδες ακριβώς γιατί καταλάβαιναν τη στόχευσή του. Αλλά και από κανονικούς ανθρώπους και από φίλους μας».

H Athens Voice έκανε μία απαράδεκτη δημοσίευση. Επιχείρησε να το «μαζέψει», αλλά τα έκανε χειρότερα, καθώς η απολογία της ουσιαστικά δεν ήταν και τόσο απολογία.  Δεν κατάλαβε το λάθος της, αλλά απέδωσε τις αντιδράσεις σε παρερμηνείες και σε «διαφορετικούς κώδικες» που έχει ο κάθε άνθρωπος μπροστά σε συγκεκριμένες καταστάσεις.

Και φυσικά, στο ίδιο το απολογητικό σχόλιό της,  χαρακτήρισε όλους όσοι έχουν διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις από τους συντάκτες της, ως «μη κανονικούς» ανθρώπους. Μην κοροϊδευόμαστε, όσοι έχουν διαβάσει Athens Voice γνωρίζουν πολύ καλά, ότι παρά τα λάθη της (όπως το άρθρο για τις ωραίες στυλιστικές επιλογές της Ουρανίας Μιχαλολιάκου), διαθέτει ένα δυναμικό που μπορεί εύκολα να αντιληφθεί ότι το κοινό της δεν χωρίζεται σε κανονικούς ανθρώπους, φίλους και «μη κανονικούς». Σίγουρα μπορεί επίσης να αντιληφθεί ότι έκανε λάθος πάνω στο λάθος και ότι μία απλή «συγνώμη» θα ήταν αρκετή.

Η επίθεση και το αδιέξοδο

Προχθές το βράδυ, τα γραφεία της Athens Voice έγιναν στόχος αγνώστων οι οποίοι πέταξαν τρικάκια και έγραψαν συνθήματα που κατηγορούσαν την εφημερίδα για ρατσισμό. Φυσικά πρόκειται για πράξη καταδικαστέα. Είναι αυταπόδεικτο ότι ο δημόσιος διάλογος δεν θα πάει ούτε βήμα παρακάτω, αν γραφτεί σε τοίχο η φράση «σκ@τ@ στην Athens Voice», ή αν οι εργαζόμενοι στο μέσο νιώσουν φόβο ή ανασφάλεια. Ποτέ και πουθενά κάτι τέτοιο δεν βγήκε σε καλό.

Σιγή ιχθύος από την κυβέρνηση

Την ίδια ώρα, οι περισσότεροι σταθήκαμε (δικαίως) στο απαράδεκτο σχόλιο της Athens Voice που έδωσε τη σκυτάλη σε μια κακή μη απολογία και ξεχάσαμε για μία στιγμή την ουσία. Ότι μία νέα γυναίκα έχασε τη ζωή της πριν από λίγες ημέρες, επειδή, μεταξύ του σεκιουριτά και να πέσει απ’ το μπαλκόνι, επέλεξε το δεύτερο. Η κατάσταση της γυναίκας ήταν τέτοια που προτίμησε να ρισκάρει να πέσει από όροφο, από να ελεγχθεί από υπηρεσίες φύλαξης και να αποδειχθεί ότι δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στο νοσοκομείο ως αποκλειστική. Η απελπισία των ανθρώπων, η κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία, η έλλειψη οποιασδήποτε πρόνοιας από μέρους της πολιτείας απέναντι στους πολίτες, δεν βρέθηκε καν στο κάδρο της συζήτησης.

Η Ελλάδα του 2019 είναι μια χώρα όπου οι μετανάστες προτιμούν να χάσουν τη ζωή τους ή στην καλύτερη περίπτωση να τραυματιστούν πολύ σοβαρά από το να βρεθούν στα χέρια των αρχών. Η χώρα έχει δεχθεί διεθνή κατακραυγή για τη φρίκη των Κέντρων Υποδοχής προσφύγων και μεταναστών στα νησιά. Ποιος άραγε ξεχνά τους αστυνομικούς να βρίζουν χυδαία και να πετάνε το μπαστούνι ηλικιωμένης πρόσφυγα, επειδή εκείνη πεινούσε. Ποιος μπορεί να ξεχνά τη φρίκη της Μόριας…

Τα νοσοκομεία αδυνατούν να παρέχουν σωστή περίθαλψη στους ασθενείς, παρά τις τιτάνιες προσπάθειες των γιατρών και του προσωπικού, η καθημερινότητα των οποίων αποτελεί μια ανθρώπινη υπέρβαση. Τα δημοσιεύματα για την κατάρρευση των ιατρικών δομών και οι καταγγελίες στους ιατρικούς συλλόγους της χώρας από εργαζόμενους στα νοσοκομεία δίνουν και παίρνουν. Και ας μην μιλήσουμε καλύτερα για την κατάσταση σε ακριτικά νησιά ή σε απομακρυσμένες περιοχές, όπου οι ασθενείς πρέπει να δώσουν μία άνιση μάχη με τον χρόνο προκειμένου να βρεθούν σε μέρος όπου υπάρχει στοιχειώδης περίθαλψη.

Μία πολιτεία και τα μέλη μιας κυβέρνησης , οι οποίοι έχουν οι ίδιοι σηκώσει τη σημαία των ανθρώπινων δικαιωμάτων και στην κουνάνε μαζί με το δάχτυλο σε οποιονδήποτε διαφωνεί μαζί της, δεν βρήκε καμία απολύτως κουβέντα να πει για το περιστατικό. Για τη δική της ευθύνη. Κανείς δεν κατάφερε να σχολιάσει απολύτως τίποτα, πέραν της, όντως απαράδεκτης ανάρτησης, της Athens Voice. Ούτε καν ο λαλίστατος και ανεξάντλητος αναπληρωτής υπουργός Υγείας, ευθύνη του οποίου είναι η κατάσταση στα νοσοκομεία. Περιορίστηκε στο να επιτεθεί στην Athens Voice. Ο θάνατος ένας ανθρώπου «κρύφτηκε» πίσω από μια ανάρτηση.

Η μάσκα του ανθρωπισμού

Οι πολίτες μιας σύγχρονης δυτικής χώρας μπορούν να αντιμετωπίσουν άστοχες, κακές, αισχρές και χυδαίες αναρτήσεις μέσων ενημέρωσης. Αυτές θα κριθούν και θα καταδικαστούν, όπως τους αξίζει.

Οι πολίτες όμως βρίσκονται αντιμέτωποι με μία κυβέρνηση η οποία καρπώνεται ως τρόπαιο και εργαλειοποιεί τα προβλήματά τους, φτιάχνει προεκλογικά συνθήματα και τραβάει συγκινητικές selfies με σύμβολο τα δικαιώματα, ενώ την ίδια ώρα στοχοποιεί ως εχθρό όποιον τολμά να την κρίνει ή να διαφωνεί μαζί της. Αλλά η μάσκα του ανθρωπισμού πάντα στρέφεται κατά αυτού που τη φορά. Τον ξεγελά. Εκείνος νομίζει ότι ο κόσμος τον βλέπει ως σύμβολο των ελευθεριών και οι υπόλοιποι βλέπουν ένα παλιό προσωπείο σε κακή επιθεώρηση.