Αρχίζουν οι εκκαθαρίσεις συντρόφων;

Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς διαχρονικά επιβεβαιωνόταν κυρίως σε ένα πεδίο: στον τρόπο με τον οποίο αδειάζονταν, «εκκαθαρίζονταν» ή καταδικάζονταν οι σύντροφοι από τους συντρόφους.

Τα παραδείγματα άπειρα και καταγεγραμμένα σε ολόκληρο τον κόσμο και σε όλες τις εκδοχές της αριστεροσύνης, από την ΕΣΣΔ και το Ανατολικό Μπλοκ, έως την Ελλάδα και την Ιταλία, το αριστερό ξεκαθάρισμα ήταν πάντοτε σκληρό, αποτελεσματικό και αμείλικτο. Οι προδότες της επανάστασης έβρισκαν το τέλος που άρμοζε.

Ερχεται τώρα η ώρα που η πάγια αυτή τακτική εφαρμόζεται και στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: Του μεταλλαγμένου και ολίγον σοσιαλδημοκρατικού ΣΥΡΙΖΑ, του ΣΥΡΙΖΑ με τις Γέφυρες, όχι του παλαιολιθικού με τα Αριστερά Ρεύματα και τις άλλες συνιστώσες…

Φάνηκαν κάποια δείγματα στην περίπτωση της Μυρσίνης Λοΐζου. Ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά της περίπου με τυμπανοκρουσίες και ιαχές και με συνοπτικές διαδικασίες η φέρελπις υποψήφια πετάχτηκε στα αζήτητα. Η ευθύνη για όσα συνέβησαν ήταν όλη δική της. Κανείς δεν είδε και δεν άκουσε, ενώ τα «ρουλεμάν» της κυβερνητικής προπαγάνδας διακινούσαν εκ των υστέρων προσβλητικές για εκείνην κρίσεις και κατηγορίες.

Τώρα ήλθε η ώρα του Πετσίτη.

Επειτα από ημέρες σιωπής και αμηχανίας και έπειτα από τις νέες αποκαλύψεις για τα ποσά που έχουν εντοπιστεί στους λογαριασμούς του, το Μέγαρο Μαξίμου καταφεύγει σε αυτό που γνωρίζει και στο οποίο όλα τα πρωτοπαλίκαρα έχουν εκπαιδευτεί εδώ και δεκαετίες: η ευθύνη είναι ατομική, όλοι οι άλλοι ούτε είδαν, ούτε άκουσαν.

Το είπε, αρκετά άκομψα είναι η αλήθεια, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος:

«Ο κ. Πετσίτης έκανε τις δικές του επιλογές και τράβηξε το δικό του δρόμο. Aπό ένα σημείο και μετά υπάρχει ατομική ευθύνη και όλα θα ελεγχθούν από την ελληνική δικαιοσύνη. Σχετίστηκε με επιχειρήσεις με τις οποίες η κυβέρνηση συγκρούστηκε ανοιχτά υπερασπιζόμενη το δημόσιο συμφέρον». Είναι δηλαδή ένας προδότης της επανάστασης – λίγο πριν από αυτό σταμάτησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Στις φράσεις αυτές ελάχιστες είναι οι λέξεις που ευσταθούν. Είναι, μεταξύ άλλων, από δύσκολο έως και αδύνατον ο Πετσίτης να έχει κατορθώσει τόσα πολλά, τόσα εντυπωσιακά και τόσο σύντομα με τα τυπικά προσόντα που (δεν) διέθετε.

Παρά ταύτα και παρ’ όλη την άτσαλη προσπάθεια της κυβέρνησης να αποτινάξει το βάρος του Πετσίτη, υπάρχει και μία τεράστια αντίφαση , δηλωτική πολλών πραγμάτων.

Η ευθύνη είναι μεν ατομική και οι επιλογές προσωπικές, αλλά ο ντόρος που δημιουργείται οφείλεται στα… προβλήματα της ΝΔ. Κατά τα όσα είπε ο Τζανακόπουλος: «Η είδηση που δημοσιοποιήθηκε έτσι όπως παρουσιάστηκε είναι απολύτως ψευδής. Οποτεδήποτε η ΝΔ βρίσκεται σε δύσκολη θέση, ανακαλύπτεται ή κατασκευάζεται μία είδηση για να καλυφθεί αυτό το πρόβλημα. Ο κόσμος ξέρεις ποιος έχει το ηθικό πλεονέκτημα».

Αφού είναι ψευδής η είδηση και κατασκευασμένη, πού ακριβώς εντοπίζεται η ατομική ευθύνη του Πετσίτη; Φταίει για κάτι ή δεν φταίει; Και αν φταίει, τι δουλειά έχει η ΝΔ;

Το μπέρδεμα στο Μαξίμου τείνει να μετατραπεί σε κουλουβάχατο. Και το κουβάρι φαίνεται ότι έχει άκρες, οι οποίες φτάνουν πολύ κοντά στην ηγεσία.

Εξ ου και κάπου εδώ φαίνεται λοιπόν ότι αρχίζουν οι εκκαθαρίσεις των συντρόφων. Αναλόγως και του αποτελέσματος των εκλογών, πιθανώς θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε για πολύ ενδιαφέρον θέαμα…