Θα μιλούσαμε για θαύμα

Ζόρικο για τον Ολυμπιακό να τα χάνει όλα από τον Φεβρουάριο. Την ομάδα με τους περισσότερους τίτλους, τον περισσότερο κόσμο, τις πλέον αυξημένες απαιτήσεις. Σκάρτοι, δύο μήνες μείνανε, για να τελειώσει η σεζόν. Επτά παιχνίδια. Ενα αύριο με τον Αρη, το ντέρμπι (γοήτρου) τη μεθεπόμενη Κυριακή με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ και άλλα πέντε. Επί της ουσίας, ό,τι ήταν να γίνει, έγινε.

Δεν αλλάζει κάτι. Η σεζόν (ουσιαστικά) τελείωσε και βρίσκει τον Ολυμπιακό με άδεια χέρια. Οι Ερυθρόλευκοι τα παίξαν και τα χάσαν όλα σε 18 ημέρες. Τις όποιες ελπίδες τους για τον τίτλο στο εφιαλτικό 1-3 της Τούμπας. Την πρόκριση στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ στο κρύο 0-1 του Κιέβου. Το Κύπελλο, στο απροσδόκητο 0-1 από τη Λαμία στο Καραϊσκάκης. Ο καθένας μπορεί να πει (πλέον) ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι η καλύτερη ομάδα. Κακή ομάδα ωστόσο δεν τον λες. Φωτογραφία του εφετινού Ολυμπιακού είναι αριθμοί από τα τρία ματς (δύο κηδείες) στο Καραϊσκάκης.

Γκίνια

Με ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό, Λαμία. Σε 72 τελικές στα 270 αγωνιστικά λεπτά συν τις καθυστερήσεις, ένα γκολ. Και τρία παθητικό. Ενα γκολ ο ΠΑΟΚ χωρίς τελική. Ενα γκολ ο Παναθηναϊκός στο μοναδικό αξιόλογο σουτ. Ενα γκολ η Λαμία στη μοναδική τελική. Κι αν το να σκοράρεις είναι θέμα ικανότητας, το να τρως τρία γκολ σε δύο τελικές είναι γκίνια. Σίγουρα πρόκειται για ρεκόρ για Γκίνες.

Εκεί χάθηκε το πρωτάθλημα, εκεί χάθηκε η δυνατότητα διεκδίκησης του Κυπέλλου. Ενα μόνο ματς αν «ξανάπαιζε» ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να ήταν στο -1 και το πρωτάθλημα να είχε πάρει φωτιά. Αυτό με τις 23 τελικές, στο Καραϊσκάκης με τον ΠΑΟΚ. Τα παιχνίδια όμως μία φορά παίζονται κι ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Διάβασα ότι ο Ολυμπιακός είναι μια light ομάδα. Που παίζει για να παίζει και όχι για να κερδίζει. Με ποδοσφαιριστές που δεν τρώνε σίδερα. Που δεν «δαγκώνουν», όπως αυτοί του ΠΑΟΚ.

Πατατράκ

Στον βαθμό που είναι έτσι, είναι θέμα χαρακτηριστικών των ποδοσφαιριστών ή αδυναμίας του προπονητή; Να παρουσιάσει μια μαχητική ομάδα που θα παίζει για το αποτέλεσμα. Είναι θέμα έμψυχου υλικού ή διαχείρισης; Η καταγραφή των δεδομένων θα δώσει και τις απαντήσεις. Το αγωνιστικό πρόβλημα του Ολυμπιακού εντοπίζεται σε οκτώ λέξεις. «Εύκολα το τρώει πίσω, δύσκολα το βάζει μπροστά». Εξού και η κοινή διαπίστωση, και πριν μάλιστα από το πατατράκ από τη Λαμία, ότι με τρεις (μόνο) μεταγραφές από το πάνω ράφι, την επόμενη σεζόν ο Ολυμπιακός (στόπερ, φορ, εξτρέμ) θα είναι σούπερ. Πάμε να δούμε αναλυτικά. Ομάρ και Κούτρης είναι δύο πλάγια μπακ, που διακρίνονται περισσότερο για τις δημιουργικές ικανότητές τους και όχι για τις αμυντικές. Που είναι καλύτεροι στο δεύτερο μισό του γηπέδου και όχι στο πρώτο. Ο Ποντένσε (φωτογραφία κάτω) λόγω σωματοδομής είναι αδύνατον να προσφέρει στην ανασταλτική λειτουργία.

Διαχείριση

Ο Λάζαρος κάλυπτε, γύριζε πίσω αλλά δεν ήταν δυνατόν να ανεβοκατεβαίνει για 90 λεπτά. Εξαιρετικός ο Γκιγέρμε αλλά κι αυτός περισσότερο για να κατεβάζει την μπάλα και λιγότερο επειδή τρέχει και μαρκάρει σαν σκυλί όπως ο Καμαρά. Κοντολογίς ο Ολυμπιακός είναι καλός με την μπάλα στα πόδια. Οταν επιτίθεται. Εξαιρετικός θα μπορούσες να πεις, αν τελείωνε τις φάσεις.

Οχι τόσο καλός χωρίς την μπάλα. Οταν αμύνεται. Κι εδώ είναι που έρχεται η διαχείριση. Με όλα αυτά γνωστά και δεδομένα, ο Μαρτίνς κατεβάζει ενδεκάδα χωρίς τον Καμαρά στην Τούμπα για να παίξει φουλ επίθεση. Δεν θα κρεμάσεις τον προπονητή επειδή έκανε λάθος εκτίμηση. Απλά το καταγράφεις. Στη ρεβάνς με τη Λαμία, ενώ δεν έχει Ομάρ, Τοροσίδη, Βούκοβιτς, Καμαρά, ξεχειλώνει το ροτέσιον. Κρατάει στο πάγκο Φορτούνη – Ποντένσε. Χάνει ένα ημιχρόνιο, χάνει κι ο Φορτούνης (φωτογραφία επάνω) το πέναλτι, τετέλεσται. Σε ένα ακόμα ματς που αναβίωσε ο εφιάλτης των χαμένων τελικών.

Βουνό

Οι αριθμοί είναι μπορείς να πεις αμείλικτοι. Ο Ολυμπιακός σε 356 τελικές στο πρωτάθλημα έχει 47 γκολ. Ο ΠΑΟΚ σε 257 τελικές 48 γκολ και η ΑΕΚ σε 264 τελικές 37 γκολ. Η υπεροχή του Ολυμπιακού στο δεύτερο μισό του γηπέδου (που είναι και το πλέον δύσκολο) είναι αυταπόδεικτη. Και κάπως έτσι φτάσαμε στο διά ταύτα. Να ξαναπούμε ότι εφέτος ο Ολυμπιακός είχε να ανέβει ένα βουνό.

Με 25 μεταγραφές και νέο προπονητή. Δεν έφτασε στην κορυφή. Δεν γκρεμοτσακίστηκε όμως. Το μεγαλύτερο και δυσκολότερο κομμάτι της δουλειάς έχει γίνει. Αν είχαν γίνει όλα σε οκτώ μήνες (Ιούλιο-Φεβρουάριο), θα μιλάγαμε για θαύμα. Το τρένο-Ολυμπιακός μπορεί να μην έφτασε στο τέρμα, αλλά πατάει καλά στις ράγες. Δεν εκτροχιάστηκε. Η ομάδα δεδομένα είναι καλή. Το έχει αποδείξει. Κι αυτό είναι έργο του προπονητή. Σημαντικές μονάδες υπάρχουν. Μένουν τα δύο-τρία κομμάτια που λέγαμε για να ολοκληρωθεί το παζλ.

Ψυχραιμία

Πλέον σημαντική παράμετρος αυτή του προπονητή. Βάζεις στο ζύγι τα συν και τα πλην. Θα τον κρεμάσεις επειδή την πάτησε στην Τούμπα και θα σβήσεις όλα τα άλλα; Θα του πεις «ευχαριστώ» και ρισκάρεις για να βρεις κάτι καλύτερο; Δύσκολη απόφαση. Οι έχοντες τα γένια έχουν και τα χτένια. Και τρεις μήνες μπροστά τους να αποφασίσουν εν πλήρει ηρεμία και ψυχραιμία.