Ιταλία: Διαψεύδει ο Σαβόνα τα σενάρια περί παραίτησης

Ο ιταλός υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Πάολο Σαβόνα, διέψευσε την πληροφορία της εφημερίδας Corriere della Sera ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να παραιτηθεί όσον αφορά την διένεξη με την ΕΕ για τον ιταλικό προϋπολογισμό.

Η εφημερίδα έγραφε, επικαλούμενη ως πηγή της υπουργό που δεν κατονόμασε από τις τάξεις της Λέγκα, ότι ο Σαβόνα απείλησε να παραιτηθεί σχετικά με την διένεξη Ιταλίας – ΕΕ για τον προϋπολογισμό.

«Αυτό είναι το όνειρο της Corriere della Sera, η οποία μου ζητεί να παραιτηθώ από την ώρα που ορκίστηκα» αναφέρει ο Σαβόνα σε δήλωση που απέστειλε στο Reuters.

Στο μεταξύ, η κυβερνητική πλειοψηφία διχάστηκε εκ νέου το βράδυ της Τρίτης, κατά τη διάρκεια μιας ψηφοφορίας στο κοινοβούλιο της Ιταλίας, εντείνοντας έτσι τις αμφιβολίες για τη μακροβιότητα της πρώτης λαϊκιστικής κυβέρνησης που ανέλαβε την εξουσία σε μια χώρα-ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Παρότι η ιταλική κυβέρνηση παρουσιάζεται ενωμένη στη σύγκρουσή της με τις Βρυξέλλες ως προς τη δημοσιονομική ορθοδοξία, ο γάμος ανάμεσα στο Κίνημα Πέντε Αστέρων (M5S, «αντισυστημικό») και τη Λέγκα (άκρα δεξιά) χαρακτηρίζεται από εντάσεις σε πολλαπλά μέτωπα, για παράδειγμα γύρω από το σχέδιο νόμου για την καταπολέμηση της διαφθοράς, το οποίο συζητείται το τρέχον διάστημα στην κάτω Βουλή.

Το βράδυ της Τρίτης, σύμφωνα με το ΑΠΕ,  η Βουλή ενέκρινε, παρά την αντίθετη θέση της κυβέρνησης, μια τροπολογία με στόχο να εξαιρεθεί η κατάχρηση κεφαλαίων από το πεδίο εφαρμογής του νόμου.

Η ψηφοφορία ήταν μυστική, αλλά για το M5S, δεν υπάρχει αμφιβολία πως το φταίξιμο ανήκει στους κοινοβουλευτικούς της Λέγκας, που προφανώς ήθελαν να αποτρέψουν τις διώξεις δύο ηγετικών στελεχών του ακροδεξιού κόμματος από τη δικαιοσύνη.

Ο επικεφαλής της Λέγκας, ο Ματέο Σαλβίνι, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εσωτερικών, χαρακτήρισε την κίνηση «λάθος» και «ατύχημα» εκφράζοντας τη βούλησή του να μην έχει συνέπειες για την κυβερνητική συμμαχία.

Πολλοί στην Ιταλία πάντως θεωρούν πως αυτή, η νιοστή σύγκρουση στις τάξεις της πλειοψηφίας, έπειτα από εκείνες που προηγήθηκαν για τις μεταρρυθμίσεις στο ζήτημα της δικαιοσύνης, ή για τη στροφή στην «ασφάλεια», και τη συνεπακόλουθη αντιμεταναστευτική πολιτική της Ρώμης, αποτελεί ακόμα μια απόδειξη του πόσο αδύναμη είναι η συμφωνία που έκλεισαν για να κυβερνήσουν δύο πολύ διαφορετικά κόμματα, αντίπαλα στις βουλευτικές εκλογές του Μαρτίου.