Η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση από πλευράς σεισμικότητας στην Ευρώπη και την έκτη παγκοσμίως. Επομένως ένα τόσο τρομακτικό φαινόμενο είναι ταυτόχρονα και συνηθισμένο για τους Ελληνες. Δεν πρέπει λοιπόν να φαίνεται παράξενο που οι σεισμοί στη χώρα μας γίνονται με μεγάλη συχνότητα και ένταση.

Προ του 426 π. Χ. στοιχεία για σεισμούς στην περιοχή μας δεν έχουμε εντοπίσει. Μετά το έτος αυτό, τα κυριότερα καταγεγραμμένα σεισμικά γεγονότα της ευρύτερης περιοχής μας είναι τα παρακάτω. Σύμφωνα, πάντα με πηγές αρχαίων κειμένων και ιστορικών. Και του καθηγητή της Γεωλογίας του ΑΠΘ κ. Παπαζάχου, Σεισμοί της Ελλάδος 2003.

Ελλάδα

(Ταξινόμηση με βάση τον ισχυρότερο σεισμό πρώτα)

  1. 26/6/1926, Ρόδος, Αρχάγγελος, 8 Ρίχτερ
  2. 11/8/1903, Κύθηρα, Μιτάτα, 7.9 Ρίχτερ
  3. 8/11/1905, Χαλκιδική, Αθως, 7.5 Ρίχτερ
  4. 9/7/1956, Αμοργός, Ποταμός, 7.5 Ρίχτερ
  5. 30/8/1926, Σπάρτη, 7.2 Ρίχτερ
  6. 30/8/1926, Πελοπόνησος, Σπάρτη, 7.2 Ρίχτερ
  7. 12/8/1953, Κεφαλλονιά, Αργοστόλι, 7.2 Ρίχτερ
  8. 25/4/1957, Ρόδος, Ρόδος, 7.2 Ρίχτερ
  9. 19/2/1968, Αγιος Ευστράτιος, 7.1 Ρίχτερ
  10. 26/9/1932, Χαλκιδική, Ιερισσός, 7 Ρίχτερ
  11. 25/2/1935, Λασίθι, Ανόγια, 7 Ρίχτερ
  12. 6/10/1947, Μεσσηνία, Πυλία, 7 Ρίχτερ
  13. 30/4/1954, Καρδίτσα, Σοφάδες, 7 Ρίχτερ
  14. 18/2/1910, Κρήτη, Χανιά, 6.9 Ρίχτερ
  15. 11/8/1904, Σάμος, Σάμος, 6.8 Ρίχτερ
  16. 24/1/1912, Κεφαλλονιά, Ασπρογέρακας, 6.8 Ρίχτερ
  17. 31/3/1965, Αιτωλία, Αγρίνιο, 6.8 Ρίχτερ
  18. 13/8/1992, Κρήτη, Ζάκρο, 6.8 Ρίχτερ
  19. 7/8/1915, Ιθάκη, Ιθάκη, 6.7 Ρίχτερ
  20. 23/8/1949, Χίος, Καρδάμυλα, 6.7 Ρίχτερ
  21. 24/2/1981, Αλκιονίδες, Περαχώρα, 6.7 Ρίχτερ
  22. 5/7/1902, Θεσσαλονίκη, Ασσυρος, 6.6 Ρίχτερ
  23. 17/11/2015, Λευκάδα, Λευκάδα, 6.5 Ρίχτερ
  24. 20/6/1978, Θεσσαλονίκη, Στίβος, 6.5 Ρίχτερ
  25. 24/5/2014, Μεταξύ Σαμοθράκης-Λήμνου, 6.5 Ρίχτερ
  26. 1/5/1967, Ιωάννινα-Αρτα, 6.4 Ρίχτερ
  27. 12/10/2013, Κρήτη, 6.4 Ρίχτερ
  28. 22/4/1928, Κόρινθος, Κόρινθος, 6.3 Ρίχτερ
  29. 5/2/1966, Λίμνη Κρεμαστών, Πετράλωνα, 6.2 Ρίχτερ
  30. 15/6/1995, Αίγιο, Αίγιο, 6.1 Ρίχτερ
  31. 7/9/1999, Αθήνα, Πάρνηθα, 6.1 Ρίχτερ
  32. 17/10/1914, Βοιωτία, Θήβα, 6 Ρίχτερ
  33. 17/5/1930, Κόρινθος, Σαρικό, 6 Ρίχτερ
  34. 20/7/1938, Αττική, Ωρωπός, 6 Ρίχτερ
  35. 13/9/1986, Καλαμάτα, Καλαμάτα, 6 Ρίχτερ

Κόσμος

(Ταξινόμηση με βάση τον ισχυρότερο σεισμό πρώτα)

  1. Νότια Χιλή, 9.5 Ρίχτερ, 22 Μαΐου 1960
  2. Πρίνς Γουίλλιαμ Σάουντ, ΗΠΑ, 9.2 Ρίχτερ, 28 Μαρτίου 1964
  3. Σουμάτρα, Ινδονησία, 9.1-9.3 Ρίχτερ, 26 Δεκεμβρίου 2004
  4. Καμτσάκα, Ρωσία, 9.0 Ρίχτερ, 4 Νοεμβρίου 1952
  5. Περιοχή Τοχόκου, Ιαπωνία, 8.9-9.0 Ρίχτερ, 11 Μαρτίου 2011
  6. Αρίκα, Χιλή, 8.8 Ρίχτερ, 27 Φεβρουαρίου 2010
  7. Εκουαδόρ, Κολομβία, 8.8 Ρίχτερ, 31 Ιανουαρίου 1906
  8. Μπίο-Μπίο, Χιλή, 8.8 Ρίχτερ, 27 Φεβρουαρίου 2010
  9. Νησιά Rat, Αλάσκα, ΗΠΑ, 8.7 Ρίχτερ, 4 Φεβρουαρίου 1965
  10. Σουμάτρα, Ινδονησία, 8.6 Ρίχτερ, 28 Μαρτίου 2005
  11. Ασάμ, Ινδία, 8.6 Ρίχτερ, 15 Αυγούστου 1950
  12. Θιβέτ, 8.6 Ρίχτερ, 15 Αυγούστου 1950
  13. Νησιά Αντρεάνοφ, 8.6 Ρίχτερ, 9 Μαρτίου 1957
  14. Σουμάτρα, Ινδονησία, 8.5 Ρίχτερ, 12 Σεπτεμβρίου 2007
  15. Θάλασσα Μπάντα, Ινδονησία, 8.5 Ρίχτερ, 1 Φεβρουαρίου 1938
  16. Καμτσάκα, Ρωσία, 8.5 Ρίχτερ, 3 Φεβρουαρίου 1923
  17. Σύνορα Χιλής-Αργεντινής, 8.5 Ρίχτερ, 11 Νοεμβρίου 1922
  18. Αϊτή, 7.0 Ρίχτερ, 12 Ιανουαρίου 2010

Αναλυτικά η ιστορία των σεισμών έχει ως εξής:

1. Το έτος 426 π. Χ., τον Χειμώνας, ο αρχαίος κόσμος έζησε έναν από τους πιο καταστροφικούς σεισμούς που συντάραξε την περιοχή της Φθιώτιδος, και που έγινε αισθητός στην Αθήνα, προκαλώντας μάλιστα και μετατόπιση του νοτιοανατολικού τμήματος του Παρθενώνα που μόλις 12 χρόνια πριν είχε τελειώσει, στην Εύβοια, στη Θήβα και προ πάντων στον Βοιωτικό Ορχομενό. Η ισχύς του σεισμού αυτού ήταν 7,0 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ, και είχε επίκεντρο τη Σκάρφεια. (Θουκ. Γ, 87 – 89) και Παπαζάχος ως προς την ισχύ.

Ο Στράβων περιγράφει τις συνέπειες του φοβερού αυτού σεισμού ως εξής. Οι θερμές πηγές της Αιδηψού και των Θερμοπυλών στέρεψαν για τρεις μέρες. Στους Ωρεούς (Βόρεια Εύβοια) κατέρρευσαν επτακόσιες οικίες και το παραθαλάσσιο τείχος. Η Σκάρφεια καταστράφηκε εκ θεμελίων, χίλιοι επτακόσιοι άνθρωποι σκοτώθηκαν, ενώ στο Θρόνιον περίπου εννιακόσιοι. Καταστροφές έγιναν στον Εχίνο, στα Φάλαρα, στην Ηράκλεια, στη Λαμία και στη Λάρισα. Το τείχος της Ελάτειας ράγισε και στην Αταλάντη δημιουργήθηκε ρήγμα. Μια τριήρης τινάχτηκε από τα νεώρια και έπεσε πέρα από το τείχος.

2. Το έτος 347 π. Χ., σεισμός με ισχύ 6.0, βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ, με επίκεντρο τους Δελφούς. Σύμφωνα με μαρτυρία από τον Διόδωρο, όταν ο Φάλαικος ήταν στρατηγός των Φωκέων και προετοιμάζονταν οι στρατιώτες να σκάψουν γύρω από τον τρίποδα στους Δελφούς για να βρουν τους θησαυρούς του ναού του Απόλλωνα, έγιναν μεγάλοι σεισμοί που τρομοκράτησαν τους Φωκείς. Αυτό θεωρήθηκε σαν ένα καθαρό σημάδι των Θεών ότι θα τιμωρούσαν τους ιερόσυλους. Γι’ αυτό σταμάτησαν τα έργα. Ο Στράβων αναφέρει τα ίδια αλλά αποδίδει το γεγονός στην εποχή που στρατηγός των Φωκέων ήταν ο Ονόμαρχος, δηλαδή μερικά χρόνια νωρίτερα (-355 π. Χ.) (Γεωργιάδης 1904,Guidoboni et al. 1994).
3. Το έτος 279 π. Χ., σεισμός με ισχύ 6,4 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ, με επίκεντρο τους Δελφούς. Σύμφωνα με μαρτυρίες από τους Ιουστίνο, Παυσανία και Αππιανό κατά την επιδρομή του Βρέννου και της στρατιάς των Γαλατών στην περιοχή του Παρνασσού, μέρος του βουνού σχίστηκε από σεισμό και έπεσε στο Γαλατικό στρατό. Φοβερή βροχή από κοφτερές πέτρες κατρακύλησε ανάμεσα τους προκαλώντας καταστροφές.
Όλη η περιοχή που κατείχε η στρατιά των Γαλατών δονούνταν βιαίως κατά το πλείστον μέρος της ημέρας (Hoff 1840, Γεωργιάδης 1904, Guidoboni et al.1994).
4. Το έτος 226 π. Χ., Σεισμός 6.4 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ, με επίκεντρο την Τιθωρέα, όπου της προκάλεσε και ρήγμα. Β. Παπαζάχος, Σεισμοί της Ελλάδος 2003.
Ο σεισμός αυτός έπληξε και το αρχαίο Κυτίνιο (σημερινό Παλαιοχώρι Δωριέων του Νομού Φθιώτιδος).
Και αυτό βεβαιώνεται από μια επιγραφή, που βρέθηκε στην Ξάνθο της Λυδίας, περιέχεται γράμμα από τους Δωριείς του Κυτινίου (ηγετική πόλη της αρχαίας Δωρίδας κείμενη στις βόρειες πλαγιές του Παρνασσού), στο οποίο μνημονεύεται σεισμός και ζητούν οικονομική ενίσχυση από τους εξ αίματος αδελφούς στην Ξάνθο.
Γράφουν ότι εκείνο τον καιρό, που ο Αντίγονος εισέβαλε στη Φωκίδα, μέρος από τα τείχη όλων των πόλεων της περιοχής κατέρρευσε από σεισμούς και οι νέοι άνδρες έτρεξαν για βοήθεια στο μαντείο του Απόλλωνα στους Δελφούς.
Είναι πιθανόν ο σεισμός αυτός να αποτελεί μέρος της ευρύτερης έξαρσης, όπου περιλαμβάνονται οι σεισμοί που κατέστρεψαν τα τείχη της Μελιταίας (που βρισκόταν στη βόρεια πλευρά της Όθρυος) για την οποία ο βασιλιάς των Αθαμάνων έδωσε δέκα ασημένια τάλαντα για να ανοικοδομηθούν τα τείχη αυτά.
Είναι επίσης πιθανόν σεισμοί της ίδιας ευρύτερης έξαρσης να συνδέονται με μια υποχώρηση της θάλασσας στην περιοχή της Λάρυμνας. Γι’ αυτήν, ο Πολύβιος αναφέρει ότι όταν ο Αντίγονος (γιος του Δημητρίου) έπλεε προς τη Λάρυμνα πραγματοποιήθηκε ασυνήθιστη υποχώρηση της θάλασσας, έτσι ώστε τα πλοία του βρέθηκαν στη στεριά (Bousquet 1988, Guidoboni et al. 1994).
5. Το έτος 105 ή 106 μ. Χ.: Καταστροφή του Οπού (σημερινή Αταλάντη) και των Ωρεών της Β. Εύβοιας. Η ισχύς του σεισμού αυτού ήταν 6,4 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ. Ευσέβιος, Παπαζάχος, Σεισμοί της Ελλάδος 2003. Παπαϊωάννου 1994, Guidoboni et al. 1994

6. Το έτος 361 μ. Χ., Σεισμός 6.8 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ, με επίκεντρο τους Δελφούς. Για το σεισμό αυτό έχουμε την πληροφορία του Φιλοστόργιου ο οποίος γράφει ότι ο Ορειβάσιος, που είχε σταλεί από τον Αυτοκράτορα Ιουλιανό στους Δελφούς για να λάβει χρησμό, αναφέρει ότι το ωραίο παλάτι καταστράφηκε.
Δεν είναι πια σωστό ότι ο Απόλλωνας έχει σπίτι και ένα θάμνο δάφνης για τους χρησμούς και μια λαλούσα πηγή. Ακόμη και το λάλον ύδωρ έχει στερέψει.
Υπάρχει μια επιγραφή από το Ναύπλιο που λέγει ότι η πόλη ξανασήκωσε κεφάλι όταν ο αυτοκράτορας εξασφάλισε την προστασία της από τους σεισμούς και τις θαλάσσιες καταστροφές στη βασιλική και τα άλλα κτίρια.
Σε μια άλλη περιγραφή, από την Κόρινθο, αναφέρεται ότι εργασίες αναστήλωσης έγιναν από τον αυτοκράτορα Φλάβιο Βαλεντινιανό. Αρχαιολογικές ανασκαφές στην Κόρινθο και τη Ναύπακτο έφεραν στο φως πρόσθετες ενδείξεις γι’ αυτό το σεισμό (Guidoboni et al.1994).
7. Το έτος 375 μ. Χ., μεγάλος σεισμός ο οποίος ερήμωσε τις Ελληνικές επαρχίες και υπέστησαν μεγάλες ζημιές μεγάλα τμήματα της ηπειρωτικής και βόρειας Ελλάδος (Ζωσιμάς Δ’, 18, 2. Ε’, 6, 5). Εν τω μεταξύ έγιναν βέβαια και άλλοι σεισμοί, οι οποίοι δεν αναφέρονται.
8. Από το έτος 513 – 570 μ. Χ., στο Βυζαντινό κράτος έγιναν φοβεροί σεισμοί.
9. Το έτος 551 την 7η ή 9η Ιουλίου μ. Χ., και σύμφωνα με τον Ιούλιο Σμίτιο , έγινε φοβερός σεισμός, του οποίου οι καταστροφές υπήρξαν φρικτές ιδίως στους παρά το Κρισαϊκό κόλπο τόπους (Κόλπο Ιτέας), καθώς και στη Βοιωτία και στις ακτές του Μαλιακού κόλπου.
Από το φοβερό τούτο σεισμό καταστράφηκαν πολλά χωριά και οκτώ πόλεις, μεταξύ αυτών η Χαιρώνεια, η Πάτρα και η Ναύπακτος.
Σε πολλούς τόπους έγιναν ρήγματα , άλλα δε έκλεισαν αμέσως και άλλα παρέμειναν ανοικτά δυσκολεύοντας την συγκοινωνία.
Επηκολούθησαν και «Ποσειδώνιοι καταστροφαί». Παρά τον Μαλιακό κόλπο ή θάλασσα εισήλθε σε βάθος στις παρακείμενες πόλεις του Εχίνου και της Σκάρφειας όπου και τις κατέστρεψε προκαλώντας το θάνατο σε πολλούς κατοίκους.

Παρέμεινε δε η θάλασσα επί αρκετό χρονικό διάστημα υπέρ την επιφάνεια της γης. Όταν απεχώρησε άφησε τερατόμορφα ψάρια, που όταν ερχόντουσαν σε επαφή με τη φωτιά αλλοιωνόταν το σώμα τους και έτρεχε πύον!
Το γεγονός αυτό το σημειώνει και ο Προκόπιος ο Καισαρεύς. Από δε τις πληγείσες από το σεισμό πόλεις και χωριά σκοτώθηκαν πολλές χιλιάδες άνθρωποι. «Αμφί δε τα εκείνη χωρία, ου δη σχίσμα ωνόμασται και σεισμός υπερμεγέθης επιπεσών πλείω φόνον ανθρώπων ή πάση τη άλλη Ελλάδι ειργάσατο, μάλιστα επί τινά εορτήν. πανηγυρίζοντες γαρ έτυχον εκ πάσης της Ελλάδος ενταύθα τότε ένεκα συνειλεγμένοι πολλοί» (Προκ. Γοτ. Πόλ. Δ κεφ. 25 τελ. Ευαγρ. Δ’ 23. Seibel de gross Past zur Zeit Justinians I, σελ. 16 και εξής). Σύμφωνα με το καθηγητή κ. Παπαζάχο η ισχύς του σεισμού αυτού ήταν 7 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ.

10. Το έτος 996 μ. Χ., έγινε καταστρεπτικός σεισμός στο Γαλαξίδι και στη γύρω περιοχή (Χρονικό Γαλαξιδίου αυτόθι).
11. Το έτος 1323 μ. Χ., έγινε μεγαλύτερος και δεινότερος σεισμός από τον του 996. Τον οποίο ο ιστορικός του χρονικού της αλώσεως της Πόλης Γεώργιος Φραντζής (1401 – 1480) χαρακτήρισε ως «τον παμμέγιστον», γιατί επέφερε στην Ελλάδα μεγάλες καταστροφές.
12. Το έτος 1343 μ. Χ., άλλος, στη Β. Ελλάδα, σεισμός και ίδιος σε ένταση με τον του 1323, που και αυτός επέφερε τις ίδιες καταστροφές και παρ’ ολίγο να καταστραφούν όλες οι πόλεις της Θράκης.
13. Το έτος 1509 μ. Χ., άλλος ισχυρός σεισμός συντάραξε τον τόπο (Χρονικό Γαλαξιδίου αυτόθι).
14. Το έτος 1545 μ. Χ., στις 24 Μαρτίου έγινε ισχυρότατος σεισμός εντάσεως 6,8 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ με επίκεντρο τη Λαμία και είχε 4000 θύματα. 1545,
Σύμφωνα με τον Ambraseys (1994) υπάρχουν δύο κείμενα, δυτικής προέλευσης, που αναφέρονται στο σεισμό αυτό και τα οποία γράφτηκαν αμέσως μετά το σεισμό.
Στο πρώτο κείμενο που αποτελεί επιστολή η οποία εστάλη από την Κέρκυρα στη Βιέννη, αναφέρεται ότι στις 23 Μαρτίου 1545, τρεις ώρες πριν τα ξημερώματα, έγινε ένας τρομερός σεισμός ο οποίος κατέστρεψε τη Λαμία (Sittuni), όπου περί τα 3700 πτώματα ανασύρθηκαν από τα ερείπια και άλλα παρέμειναν κάτω από τα συντρίμμια.
Η Υπάτη (Νονaptre) βλάφτηκε λιγότερο από τη Λαμία, αλλά τα δύο τρίτα της πόλης αυτής καταστράφηκαν και σκοτώθηκαν πολλοί άνθρωποι.
Εκεί άνοιξε η γη και ένα ρεύμα ύδατος ξεχύθηκε προς την περιοχή της Λαμίας.
Οι κορυφές δύο βουνών κατέρρευσαν λόγω καταιγίδας και του σεισμού. Τα τείχη της Ναυπάκτου (Lepanto) ρηγματώθηκαν σε δυο μέρη από το σεισμό.
Ο σεισμός έγινε έντονα αισθητός και με διάρκεια στη Ζάκυνθο και την Κεφαλονιά και αισθητός στην Κέρκυρα.
Το δεύτερο κείμενο, του οποίου πηγή είναι ειδήσεις από εμπόρους της Ναυπάκτου, αναφέρει ότι έγιναν δύο διαδοχικοί σεισμοί, οι οποίοι κατέστρεψαν ολοκληρωτικά την Υπάτη, τη Λαμία και το Γαρδίκι (Πελασγία), όπου προκάλεσαν και πολλά ανθρώπινα θύματα.
Οι βλάβες στη Ναύπακτο ήταν ασήμαντες εκτός από την κατάρρευση τμήματος του τείχους, το οποίο ήταν ήδη ετοιμόρροπο. Στο κείμενο αυτό δεν αναφέρεται η ημερομηνία του σεισμού αλλά μόνο ότι αυτός έγινε το 1545.
Σε χειρόγραφο της μονής Ολυμπιώτισσας (περιοχή Ελασσόνας) του έτους 1577 αναφέρεται ότι έγινε μεγάλος σεισμός στην Ελλάδα και κατέστρεψε τη Λαμία (Ζητούνι), την Υπάτη (Νέα Πάτρα) και τη Ναύπακτο.
Έπεσαν και τα τείχη των πόλεων αυτών (Σκουβαράς 1967, Schreiner 1975, Παπαϊωάννου 1993c).
Από ένα άλλο χειρόγραφο που βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αθήνα, (προέρχεται από τη μονή Προυσού ή κατά τον Alexander προέρχεται από τη μονή Δούσικου) και συντάχθηκε το 1592/3) προκύπτει ότι ο σεισμός κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της Λαμίας, σκοτώθηκαν πολλοί άνθρωποι, βλάφτηκε ολόκληρη η Ελλάδα και η Βλαχία και οι δονήσεις κράτησαν πολλές ημέρες Ελλάδα και η Βλαχία και οι δονήσεις κράτησαν πολλές ημέρες (Λάμπρος 1910).
Σε μια ενθύμηση της Σκήτης των Καυσοκαλυβίων του Αγίου Όρους γράφεται ότι το 1544, όταν μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη ο νεομάρτυρας Μιχαήλ από τη Γρανίτσα των Αγράφων, έγινε σεισμός στο Ζητούνι (Σοφιανός 1979-80) και σε ενθύμηση της μονής Βατοπεδίου του έτους 1584 αναφέρεται ότι το 1544 βυθίστηκε το Ζητούνι (Καδάς 2000).
Από τα ελληνικά κείμενα δεν προκύπτει με σαφήνεια η ακριβής ημερομηνία γένεσης αυτού του σεισμού και έχει γίνει σύγχυση μεταξύ αυτού και του σεισμού της βόρειας Θεσσαλίας που έγινε στις 24 Απριλίου 1544.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτά τα ελληνικά κείμενα γράφτηκαν αρκετές δεκαετίες μετά το μεγάλο αυτό σεισμό της κοιλάδας του Σπερχειού και αυτόν που έγινε περίπου ένα έτος νωρίτερα στη βόρεια Θεσσαλία.
Πρόκειται, πιθανότατα, για δύο διαφορετικούς σεισμούς. Αυτό προκύπτει από
τα αναφερόμενα παραπάνω, που βασίζονται σε λεπτομερείς πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα (Αλεξανδρόπουλος 1994, Alexander 1999) αλλά και από σεισμοτεκτονική γνώση.
15. Το έτος 1544, μ. Χ., 22 Απριλίου έγινε ισχυρότατος σεισμός εντάσεως 6,8 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ με επίκεντρο πάλι τη Λαμία. Σύμφωνα με το καθηγητή κ. Παπαζάχο, Σεισμοί της Ελλάδος 2003.
16. Το έτος 1580 μ. Χ., σεισμός εντάσεως 6,8 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ, που επέφερε μεγάλες ανατροπές και καταστροφές στο Γαλαξίδι, την Άμφισσα, την Ναύπακτο, το Λιδορίκι και σε όλες τις γειτονικές χώρες και μέχρι των Ιονίων νήσων νεκροί 3 (Χρονικό Γαλαξιδίου αυτόθι).
17. Το έτος 1660 μ. Χ., άλλος καταστρεπτικός σεισμός εντάσεως 6,4 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ έγινε στη περιοχή, με επίκεντρο το Γαλαξίδι. Νεκροί 5 (Χρονικό Γαλαξιδίου αυτόθι).
18. Το έτος 1740 μ. Χ., στις 4 Οκτωβρίου σεισμός εντάσεως 6,6 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ με επίκεντρο τις Θερμοπύλες επέφερε τρομερές καταστροφές και το θάνατο 10 ατόμων.
Σε διήγηση του περιηγητή Pocoque αναφέρεται ότι, όταν αυτός έφθασε στο Ζητούνι (Λαμία), που είχε τότε 300-400 σπίτια, ένας σεισμός έγινε τη νύχτα στις 23 Σεπτεμβρίου.
Όλα τα ελληνικά σπίτια, που ήταν κατασκευασμένα με λάσπη, κατέρρευσαν και
φόνευσαν μερικούς ανθρώπους. Δεν κατέρρευσαν Τουρκικά σπίτια γιατί αυτά ήταν φτιαγμένα με ασβεστοκονίαμα.
Κατέστρεψε τα γειτονικά χωριά (Θερμοπύλες, Μώλο. Ρεγγίνιο. Παλαιόπατρα (Υπάτη). Από το σεισμό αυτό κατέρρευσε και η Μονή Αγάθωνος κοντά στην Υπάτη.
Ρωγμές έξι ιντσών πλάτους παρατηρήθηκαν στην πεδιάδα. Σύμφωνα με ενθύμηση που γράφτηκε στη Μονή Ταξιαρχών της Ζαγοράς, ο σεισμός ήταν μεγάλος και με βοή και στις περιοχές της Εύβοιας και της Λαμίας έριξε πολλά σπίτια και
εκκλησίες και κατεδάφισε χωριά.
Σύμφωνα με άλλη ενθύμηση της Μονής Βαρλαάμ των Μετεώρων ο σεισμός έγινε έντονα αισθητός στη Ζαγορά. Ο σεισμός έγινε έντονα αισθητός ακόμη και στα Γιάννενα. (Κωνσταντινίδης 1939. Σιμόπουλος 1973, Βέης 1984, Παπαϊωάννου 1993η, Ambraseys and Jackson 1997).
19. Το έτος 1754 μ. Χ. 15 Ιουνίου, μεγάλης εντάσεως σεισμός 7 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ και με επίκεντρο τη Ναύπακτο επέφερε τρομακτικότατες καταστροφές μαζί και το θάνατο 20 ατόμων.
20. Το έτος 1758 μ. Χ. τον Μάιο. Σεισμός με επίκεντρο τη Λαμία, εξαφάνισε τρία νησάκια κοντά στην Εύβοια. Προκάλεσε επίσης την κατάρρευση και την εξαφάνιση κάτω από τα κύματα ενός μέρους από το Ποντικόνησο, τοποθεσία που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Εύβοιας. Η ισχύς του σεισμού ήταν 6,8 βαθμού της κλίμακος Ρίχτερ. Σύμφωνα με το καθηγητή κ. Παπαζάχο, Σεισμοί της Ελλάδος 2003.
21. Το έτος 1852 μ. Χ. 14 Ιουλίου, Ο σεισμός εντάσεως 6 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ, προκάλεσε καταρρεύσεις βράχων κοντά στους Δελφούς και στην περιοχή μεταξύ της Γραβιάς και του Μαυρολιθαρίου καταστράφηκαν πολλοί οικισμοί όπου υπήρξαν 10 ανθρώπινα θύματα και σκοτώθηκαν πολλά αιγοπρόβατα από καταρρεύσεις βράχων.
Έγινε αισθητός στη Ζάκυνθο (Schmidt 1879α, Ambraseys and Jackson 1997).
22. Το έτος 1853 μ. Χ. 18 Αυγούστου και 29 Σεπτεμβρίου στη περιοχή της Θήβας έγινε σεισμός εντάσεως 6,4 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ με πολύ μεγάλες καταστροφές στις πόλεις Αταλάντη και Χαλκίδα και 11 ανθρώπινα θύματα. Σύμφωνα με το καθηγητή κ. Παπαζάχο, Σεισμοί της Ελλάδος 2003.
23. Το έτος 1870 μ. Χ. 1 Αυγούστου, είχαμε καταστρεπτικό σεισμό εντάσεως 6,8 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ, στην Άνω Σουβάλα και στην Άμφισσα με 117 ανθρώπινα θύματα, κατολισθήσεις, ρήγματα και λοιπές καταστροφές .
24. Το έτος 1870 μ. Χ., 19 προς 20 Ιούλιο και ώρα 2, 40 πρωινή άλλος μεγάλος σεισμός έγινε στη Φωκίδα με διάρκεια τρεισήμισι χρόνια, που οι μετασεισμοί έφτασαν στον αριθμό των εβδομήντα χιλιάδων (70.000) εκ των οποίων οι 300 ήταν ισχυροί. Μεγάλες καταστροφές έπαθαν το Χρισσό, οι Δελφοί, η Άμφισσα, η Ιτέα και τα άλλα χωριά αυτής. Η επιφάνεια που σείσθηκε τότε υπολογίστηκε σε 2375 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και όλοι είχαν επίκεντρο τη κοιλάδα της Αμφίσσης. Η διάρκεια των σεισμών αυτών υπήρξε η μακρότερη σε χρόνο από όλους που είχαν γίνει έως τότε.
25. Το έτος 1894 μ. Χ., στη Λοκρίδα έγιναν δύο καταστρεπτικοί τεκτονικοί σεισμοί πάνω στο ίδιο ρήγμα της Αταλάντης, δηλαδή το ρήγμα έσπασε σε δύο κομμάτια. Ο πρώτος σεισμός που έγινε στις 8 Απριλίου και ώρα 4 π. μ., με μέγεθος 6,7 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ και έσπασε το κομμάτι από Λάρυμνα μέχρι το χωριό Προσκυνάς.
Ο σεισμός προκάλεσε μεγάλες καταστροφές και πολυάριθμες διαρρήξεις: α) κατά μήκος της Σκάλας, β) Μεταξύ Πευκοχωρίου και Μαλεσίνας, γ) Μεταξύ Μαρτίνου – Αταλάντης και δ) Στο Φαρμακόρευμα μεταξύ Λιβανάτων και Σκεντέραγα.
Αυτός ο σεισμός φόρτισε με τεκτονικές τάσεις το γειτονικό κομμάτι του ρήγματος (από Προσκυνά έως Αταλάντη) το οποίο και έσπασε στις 27 Απριλίου 1894 με σεισμό 6,9 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ. Η νέα ισχυρότατη δόνηση είχε πολλά δευτερογενή φαινόμενα (καταστροφή σπηλαίων, αποξήρανση ή γένεση νέων πηγών, κατολισθήσεις, παλιρροιακά κύματα κ.λπ.). Εμφάνιση του ρήγματος της Λοκρίδας μήκους 55 km, που φτάνει μέχρι τη Λαμία και με δευτερογενείς κλάδους. Τελικός απολογισμός των σεισμών Απριλίου 1894: Θύματα = 255 νεκροί, 146 σοβαρά τραυματισμένοι, Υλικές ζημιές = Κατάρρευση 3.783 σπιτιών.
Μέχρι σήμερα το ρήγμα της Αταλάντης δεν έχει δώσει …«σημεία ζωής». Επίκεντρο και οι δύο σεισμοί είχαν τον Ευβοϊκό κόλπο. Τα θύματα από αυτό το σεισμό ήταν 255 άτομα. Πρακτικά διημερίδας-natura Σπερχειού – Μαλακού – 04 123
Το ρήγμα της Αταλάντης το μελέτησαν οι Pantosti et al. (2004). Η ομάδα αυτή έσκαψε 3 ορύγματα κάθετα προς το ρήγμα κοντά στην πόλη της Αταλάντης και βρήκε αποδείξεις για 3 σεισμούς. Ένας μεγάλος σεισμός έγινε μεταξύ 50 π. Χ – 230 μ. Χ, ένας άλλος κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα (770 – 1160 μ. Χ) και ο τελευταίος το 1894. Αυτό σημαίνει ότι η περίοδος επανάληψης μεγάλων σεισμών είναι μεταξύ 540-1120 ετών.

26. Το έτος 1916 μ. Χ. 27 Σεπτεμβρίου: Ισχυρός σεισμός 5,9 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ προκαλεί βλάβες στις Λιχάδες. Πρακτικά διημερίδας-natura Σπερχειού – Μαλακού – 04 123
27. Το έτος 1965 μ. Χ., στις 6 Ιουλίου, ο εγκέλαδος χτύπησε τη Φωκίδα με 6,3 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ και είχε 1 νεκρό
28. Το έτος 1974 μ. Χ., 14 Νοεμβρίου 1974 : Σεισμοί 5,1-5,2 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ. Επίκεντρο ο Μαλιακός. Πρακτικά διημερίδας-natura Σπερχειού – Μαλακού – 04 123
29. Το έτος 1975 μ. Χ. 1 Απριλίου 1975 : Σεισμός 4,5 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ και προκαλεί βλάβες στην Αλίαρτο. Πρακτικά διημερίδας-natura Σπερχειού – Μαλακού – 04 123
30. Το έτος 1979 μ. Χ. 2 Δεκεμβρίου1979 : Σεισμική δόνηση 3,8 βαθμούς της κλίμακος Ρίχτερ. Μαλιακό Πρακτικά διημερίδας-natura Σπερχειού – Μαλακού – 04 123
«Ειδικότερα για τη ρηξιγενή ζώνη της Αταλάντης οι γεωλόγοι Παυλίδης κ.ά. (2004) αναφέρουν ότι το μέγιστο αναμενόμενο μέγεθος σεισμού είναι τα 6,8 ρίχτερ με πιθανότητα γένεσης <4 50=»» br=»»>τέτοιου σεισμού είναι μεγαλύτερη της τάξης των 1000 (ίσως και 2000) χρόνων».
31. Το έτος 2008 μ. Χ. 13 Δεκεμβρίου 2008, ισχυρή σεισμική δόνηση μεγέθους 5,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ έγινε αισθητή στην Αθήνα λίγο μετά τις δέκα και μισή το πρωί.

Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίστηκε 138 χιλιόμετρα βόρεια- βορειοδυτικά της Αθήνας στην περιοχή της Αμφίκλειας στο νομό Φθιώτιδας (50 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Λαμίας).
Ο σεισμός είχε εστιακό βάθος 10 χιλιομέτρων και έγινε ιδιαίτερα αισθητός σε αρκετές περιοχές της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας, της Αττικής και της Εύβοιας.

Αριστερά: Στο χάρτη το επίκεντρο του σεισμού.

Ένα πέτρινο σπίτι κατέρρευσε, ενώ η εκκλησία του χωριού και άλλα περίπου 20 σπίτια έχουν υποστεί ζημιές. Αυτός είναι ο μέχρι στιγμής απολογισμός των ελέγχων που πραγματοποιούν από το πρωί μηχανικοί της νομαρχίας. Εξ αιτίας του σεισμού αποκολλήθηκαν βράχοι σε δρόμο που συνδέει την εθνική οδό και το χωριό Μενδενίτσα με αποτέλεσμα να διακοπεί η κυκλοφορία. Τα ειδησεογραφικά μέσα της εποχής.
32. Το έτος 2009 μ. Χ. 3 Αυγούστου. Ασθενής σεισμική δόνηση μεγέθους 3,6 βαθμών της κλίμακα ρίχτερ σε εστιακό βάθος 2 χιλιομέτρων σημειώθηκε λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα της Τρίτης στη Φθιώτιδα. Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίστηκε στην περιοχή των Θερμοπυλών και έγινε αισθητός στην ευρύτερη περιοχή της Λοκρίδας. Δεν υπάρχουν αναφορές για ζημιές. Τα ειδησεογραφικά μέσα της εποχής.
ΦτΣ 117
Copyright © 2014 Skamnosvoice.com – Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.

v1508 μ.Χ.
vΣτην Ιεράπετρα της Κρήτης, σεισμός μεγέθους 7,2 βαθμών. Έχασαν τη ζωή τους περίπου 300 άτομα, ενώ καταστράφηκαν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους οι πόλεις Ιεράπετρα (εκτός από τα τείχη της, που παρέμειναν άθικτα) και Σητεία.
v1509
vΣτην Ανατολική Θράκη, σεισμός μεγέθους 7,7 βαθμών. Σκοτώθηκαν περίπου 10.000 άνθρωποι, ενώ παρατηρήθηκε κα μεγάλο θαλάσσιο κύμα. Το επίκεντρο βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή της Κωνσταντινούπολης.
v1674
vΣτη θαλάσσια περιοχή της Κέρκυρας, σεισμός μεγέθους 6,5 βαθμών. Έχασαν τη ζωή τους περίπου 200 άνθρωποι και η πόλη υπέστη σοβαρές καταστροφές.
v1704
vΣτη θαλάσσια περιοχή της Λευκάδας, σεισμός μεγέθους 6,6 βαθμών. Έχασαν τη ζωή τους περίπου 40 άτομα. Πολλά σπίτια κατέρρευσαν στο Κάστρο και άλλα υπέστησαν ρήγματα, ενώ ο σεισμός έγινε έντονα αισθητός και στην Κεφαλονιά, στη Ζάκυνθο, στην Κέρκυρα, στην Πρέβεζα και στην Άρτα.
v1742
vΣτη Ζάκυνθο, σεισμός 6,5 βαθμών. Προκάλεσε το θάνατο 120 ανθρώπων, οι οποίοι παγιδεύτηκαν στα ερείπια των κατεστραμμένων σπιτιών.

v1767
vΣτην Κεφαλονιά, σεισμός μεγέθους 7,2 βαθμών, ο σφοδρότερος από τους σεισμούς που είχαν εκδηλωθεί μέχρι τότε στο νησί. Σκοτώθηκαν συνολικά 250 άνθρωποι, ενώ πολλά κτήρια καταστράφηκαν ολοσχερώς. Στο έδαφος παρατηρήθηκαν ρωγμές, η μεγαλύτερη από τις οποίες είχε μήκος 100 μ. και πλάτος 1 μ. Πολλές καταστροφές προκλήθηκαν και στη Λευκάδα, ενώ οι μετασεισμικές δονήσεις συνεχίστηκαν επί ένα χρόνο.
v1783
vΣτη Λευκάδα, σεισμός μεγέθους 7 βαθμών. Προκάλεσε το θάνατο 40 ανθρώπων και πολλές κατολισθήσεις, τα προϊόντα των οποίων καταπλάκωσαν ολόκληρα χωριά προκαλώντας εκτεταμένες καταστροφές. Ο σεισμός έγινε αισθητός στην Κεφαλονιά, στη Ζάκυνθο, καθώς και στις πόλεις Πάντοβα και Βενετία της Ιταλίας.
v1786
vΣτην Κέρκυρα, σεισμός μεγέθους 6,6 βαθμών. Έχασαν τη ζωή τους 120 άνθρωποι και πάρα πολλοί τραυματίστηκαν.
v1791
vΣτη Ζάκυνθο, σεισμός μεγέθους 6,7 βαθμών. Προκάλεσε το θάνατο 22 ανθρώπων και τον τραυματισμό πολλών. Ο σεισμός, ο οποίος έπληξε σχεδόν αποκλειστικά το ανατολικό μέρος του νησιού, προκάλεσε ζημιές και στη Γαστούνη της Πελοποννήσου, ενώ έγινε αισθητός μέχρι την Ιταλία.
v1810
vΣτο Ηράκλειο της Κρήτης, σεισμός μεγέθους 7,8 βαθμών, ένας από τους καταστροφικότερους στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Σκοτώθηκαν περίπου 2.500 άνθρωποι, ενώ καταστράφηκε περίπου το ένα τρίτο των σπιτιών του Ηρακλείου. Ο σεισμός έγινε έντονα αισθητός στη Νάπολη και στην Τεργέστη της Ιταλίας, στη Μάλτα, στη Βόρεια Αφρική και στην Κύπρο.
v1825
vΣτη Λευκάδα, σεισμός μεγέθους 6,7 βαθμών. Προκάλεσε το θάνατο 58 ανθρώπων και τον τραυματισμό πολλών. Ο σεισμός έγινε αισθητός σε όλα τα Ιόνια νησιά.

v1843
vΣτη Χάλκη της Δωδεκανήσου, σεισμός μεγέθους 6,5 βαθμών, ένας από τους πιο φονικούς των δύο περασμένων αιώνων. Σκοτώθηκαν 600 άνθρωποι, ενώ προκλήθηκε η κατάρρευση ενός ολόκληρου βουνού και η βύθιση πλοίων.
v1856
vΣτο Ηράκλειο της Κρήτης, σεισμός μεγέθους 8,2 βαθμών, από τους ισχυρότερους σεισμούς που έχουν εκδηλωθεί στη χώρα. Έχασαν τη ζωή τους 550 άτομα και περίπου 650 τραυματίστηκαν σοβαρά. Στην πόλη του Ηρακλείου καταστράφηκαν σχεδόν όλα τα σπίτια, η ευρύτερη περιοχή υπέστη επίσης σοβαρές καταστροφές, ενώ ζημιές σημειώθηκαν σε ολόκληρη την Κρήτη. Συνολικά, στο νησί καταστράφηκαν περίπου 6.500 κτίρια, ενώ σοβαρές ζημιές έπαθαν 11.500.
v1867
vΣτη Λέσβο, σεισμός μεγέθους 6,8 βαθμών, από τους ισχυρότερους και πιο φονικούς που έχουν πλήξει το νησί. Έχασαν τη ζωή τους περίπου 550 άτομα και τραυματίστηκαν 800. Καταστράφηκε σχεδόν ολόκληρη η Μυτιλήνη, ενώ η φωτιά που εκδηλώθηκε μετά το σεισμό αποτελείωσε ό,τι είχε μείνει όρθιο. Από το σεισμό γλίτωσαν μόνο τα ορεινά χωριά.
v1870
vΣτην Αράχοβα, σεισμός μεγέθους 6,8 βαθμών. Έχασαν τη ζωή τους 120 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 380, ενώ περισσότερες από 2.000 οικοδομές κατέρρευσαν. Ο σεισμός έγινε αισθητός στην Εύβοια και στην Αττική. Οι μετασεισμικές δονήσεις, ορισμένες από τις οποίες ήταν αρκετά ισχυρές, διήρκεσαν 3,5 χρόνια.
v1881
vΣτη Χίο, σεισμός μεγέθους 6,4 βαθμών, ο πιο φονικός μέσα σε δύο αιώνες. Σκοτώθηκαν 3.500 άνθρωποι και άλλοι 7.000 τραυματίστηκαν. Η νοτιοανατολική πλευρά του νησιού υπέστη τις μεγαλύτερες καταστροφές (συνολικά τα ¾ του νησιού), ενώ η βόρεια πλευρά του παρέμεινε ανέπαφη. Η μετασεισμική δραστηριότητα, ορισμένες φορές αρκετά έντονη, διήρκεσε τρία χρόνια.
v1894 Στον Άγιο Κωνσταντίνο Φθιώτιδας, δύο σεισμοί, ο ισχυρότερος από τους οποίους ήταν μεγέθους 7 βαθμών. Έχασαν τη ζωή τους 255 άνθρωποι, ενώ προκλήθηκαν εκτεταμένες καταστροφές σε πολλούς οικισμούς. Μάλιστα, παρατηρήθηκε και θαλάσσιο κύμα (τσουνάμι), ύψους 3 μέτρων, το οποίο προχώρησε 1 χλμ. στη στεριά. Ο σεισμός έγινε αισθητός ακόμη και στην Αθήνα, όπου σε πολλά σπίτια παρατηρήθηκαν ρωγμές

v1932
vΣτην Ιερισσό Χαλκιδικής, σεισμός μεγέθους 7 βαθμών. Έχασαν τη ζωή τους 160 άνθρωποι, ενώ κατέρρευσαν ή υπέστησαν σοβαρές ζημιές συνολικά περίπου 7.000 σπίτια. Ο σεισμός έγινε αισθητός και στη Θεσσαλονίκη.
v1933
vΣτην Κω, σεισμός μεγέθους 6,6 βαθμών. Έχασαν τη ζωή τους 200 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 600. Η πόλη της Κω καταστράφηκε ολοκληρωτικά, ενώ ο σεισμός έγινε αισθητός επίσης στη Νίσυρο και στην Αλικαρνασσό. Ως πρόδρομο φαινόμενο, παρατηρήθηκε το στέρεμα των πηγών, λίγο πριν από την εκδήλωση του σεισμού.
v1953
vΣτην Κεφαλονιά, σεισμός μεγέθους 7,2 βαθμών, ο οποίος έπληξε επίσης τη Ζάκυνθο και την Ιθάκη. Σκοτώθηκαν 455 άνθρωποι και καταστράφηκαν συνολικά 28.000 κτίρια και στα τρία νησιά. Ο σεισμός έγινε αισθητός και στις περιοχές της Ηλείας και της Αιτωλίας, όπου καταστράφηκαν συνολικά περίπου 60 οικισμοί.
v1954
vΣτην Καρδίτσα, σεισμός μεγέθους 7,2 βαθμών, ο οποίος έπληξε σοβαρά και τους νομούς Μαγνησίας, Τρικάλων, Λαρίσης, Φθιώτιδος και Ευρυτανίας. Σκοτώθηκαν 25 άτομα, πολλά άλλα τραυματίστηκαν και χιλιάδες κτίρια καταστράφηκαν εντελώς ή κρίθηκαν μη κατοικήσιμα.
v1956
vΣτην Αμοργό, σεισμός μεγέθους 7,5 βαθμών. Σκοτώθηκαν 55 άνθρωποι και περίπου 100 τραυματίστηκαν. Περιμετρικά της Αμοργού, εκδηλώθηκε θαλάσσιο κύμα (τσουνάμι) με μεγαλύτερο ύψος 25 μέτρα.
v1978 Στη Θεσσαλονίκη, σεισμός μεγέθους 6,5 βαθμών. Ήταν ο πρώτος σεισμός που έπληξε μια σύγχρονη ελληνική πόλη, με σημαντικές συνέπειες τόσο στους κατοίκους όσο και στην οικονομία της. Έχασαν τη ζωή τους 45 άνθρωποι, οι περισσότεροι ένοικοι μιας κεντρικής οκταόροφης πολυκατοικίας η οποία κατέρρευσε, και τραυματίστηκαν 220. Άλλα κτίρια έπαθαν μη επισκευάσιμες ζημιές. Ο σεισμός έπληξε κυρίως τους νομούς Θεσσαλονίκης, Κιλκίς, Σερρών και Χαλκιδικής, ενώ έγινε αισθητός και σε πολλά μέρη της Βουλγαρίας, της νότιας Γιουγκοσλαβίας (σημερινή ΠΓΔΜ) και της Αλβανίας

v1981
vΣτην περιοχή των Αλκυονίδων νήσων του Κορινθιακού κόλπου, σεισμός μεγέθους 6,7 βαθμών, ο πρώτος που έπληξε σοβαρά την Αθήνα. Συνολικά έχασαν τη ζωή τους 20 άνθρωποι, τραυματίστηκαν 500, ενώ καταστράφηκαν ολοκληρωτικά 22.500 οικοδομές και άλλες 60.000 έπαθαν σοβαρές ζημιές. Οι μεγαλύτερες καταστροφές προκλήθηκαν στα χωριά στις νότιες και βορειοανατολικές πλευρές του κόλπου, αλλά έγινε έντονα αισθητός και στην Αθήνα, με σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.
v1986
vΣτην Καλαμάτα, σεισμός μεγέθους 6 βαθμών. Σκοτώθηκαν 20 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 80. Στην πόλη της Καλαμάτας κατέρρευσαν 2 πενταόροφες πολυκατοικίες, ενώ από το μετασεισμό που εκδηλώθηκε δύο μέρες αργότερα κατέρρευσαν άλλες δύο στο κέντρο της πόλης. Ο δρόμος που ενώνει τη Σπάρτη με την Καλαμάτα έκλεισε για 24 ώρες εξαιτίας της κατολίσθησης βράχου από τον Ταΰγετο.
v1995
vΣτο Αίγιο, σεισμός μεγέθους 6,1 βαθμών. Έχασαν τη ζωή τους 20 άνθρωποι και προκλήθηκαν εκτεταμένες υλικές ζημιές.
v1999
vΣτην Αθήνα, σεισμός μεγέθους 5,9 βαθμών, ο πιο πρόσφατος φονικός μεγάλος σεισμός στον ελληνικό χώρο. Έχασαν τη ζωή τους 143 άνθρωποι και 700 τραυματίστηκαν, ενώ πολλά κτίρια κατέρρευσαν, και περίπου 40.000 οικογένειες έμειναν άστεγες. Ο σεισμός εκδηλώθηκε 18 χλμ ΒΔ της πόλης της Αθήνας, με επίκεντρο το ενεργό σεισμικό ρήγμα της Πάρνηθας, το οποίο εξακολουθεί να δίνει ακόμα και σήμερα μικρότερους σεισμούς.
v22 Ιανουαρίου 2002 – 6,3 ρίχτερ, Κάρπαθος
v26 Ιουλίου 2002 – 5,7 ρίχτερ, Σκύρος.
v17 Οκτωβρίου 2005 – 6 ρίχτερ, Σάμος
v9 Ιανουαρίου 2006 – Όλη η Μεσόγειος ταρακουνήθηκε από τον ισχυρό σεισμό των 6,9 Ρίχτερ, που εκδηλώθηκε στις 13.34 στην υποθαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης και Κυθήρων. Ο υποθαλάσσιος σεισμός των 6,9 Ρίχτερ έγινε αισθητός σε τρεις ηπείρους
v6 Ιανουαρίου 2008 – Σεισμός αισθητός σε όλη τη χώρα. 6.1 ρίχτερ με επίκεντρο κοντά στο Λεωνίδιο.
v9 Ιουνίου 2008 – στην Βορειοδυτική Πελοπόννησο. Ο σεισμός είχε μέγεθος 6,5 Ρίχτερ και σημειώθηκε στις 15.28 μεταξύ Ανδραβίδας και Λεχαινών. Το εστιακό βάθος του σεισμού ήταν μόλις 10 χιλιόμετρα και αυτός είναι ο λόγος που ο σεισμός έγινε αισθητός σε πολύ μεγάλη έκταση.

v9 Μαρτίου 1965 σεισμός στις 17:58 μεγέθους 6.1 βαθμών στην Αλόννησο
v31 Μαρτίου 1965 σεισμός στις 09:48 μεγέθους 6.8 βαθμών στο Αγρίνιο
v6 Ιουλίου 1965 σεισμός στις 03:19 μεγέθους 6.3 βαθμών στην Κερύνεια Αχαΐας
v5 Φεβρουαρίου 1966 σεισμός στις 02:02 μεγέθους 6.2 βαθμών στα Πετράλωνα Ευρυτανίας
v1 Σεπτεμβρίου 1966 σεισμός στις 14:23 μεγέθους 6.0 βαθμών στη Μεγαλόπολη Αρκαδίας
v29 Οκτωβρίου 1966 σεισμός στις 02:39 μεγέθους 6.0 βαθμών στην Κατούνα Αιτωλ/νανίας
v1 Μαΐου 1967 σεισμός στις 07:09 μεγέθους 6.4 βαθμών στη Δροσοπηγή Ιωαννίνων
v4 Μαΐου 1972 σεισμός στις 21:40 μεγέθους 6.5 βαθμών στα Χανιά
v13 Σεπτεμβρίου 1972 σεισμός στις 04:13 μεγέθους 6.3 βαθμών στην Καλλιθέα Κορινθίας
v17 Σεπτεμβρίου 1972 σεισμός στις 14:07 μεγέθους 6.3 βαθμών στα Χαβριάτα Κεφαλληνίας
v11 Μαΐου 1976 σεισμός στις 17:00 μεγέθους 6.5 βαθμών στον Αβαρίκο Αιτωλ/νανίας
v20 Ιουνίου 1978 σεισμός στις 20:03 μεγέθους 6.5 βαθμών στο Στίβο Θεσσαλονίκης
v16 Οκτωβρίου 1988 σεισμός στις 12:34 μεγέθους 6.0 βαθμών στην Κυλλήνη Ηλείας
v23 Μαΐου 1994 σεισμός στις 06:46 μεγέθους 6.1 βαθμών στον Άγιο Μύρωνα Ηρακλείου
v13 Μαΐου 1995 σεισμός στις 08:47 μεγέθους 6.6 βαθμών στην Κνίδη Γρεβενών
v15 Ιουνίου 1995 σεισμός στις 00:16 μεγέθους 6.1 βαθμών στα Βαλιμίτικα Αχαΐας
v7 Σεπτεμβρίου 1999 σεισμός στις 11:57 μεγέθους 5.9 βαθμών στους Θρακομακεδόνες Αττικής
v14 Αυγούστου 2003 σεισμός στις 05:15 μεγέθους 6.4 βαθμών στα Λαζαράτα Λευκάδας
v17 Οκτώβρη 2005 σεισμός μεγέθους 6.0 βαθμών στη Σάμο
v9 Ιανουαρίου 2006 σεισμός στις 13:34 μεγέθους 6,9 βαθμών μεταξύ Κρήτης και Κυθήρων
v6 Ιανουαρίου 2008 σεισμός μεγέθους 6,1 βαθμών στο Λεωνίδιο
v9 Ιουνίου 2008 σεισμός στις 15:28 μεγέθους 6,5 βαθμών μεταξύ Ανδραβίδας και Λεχαινών

Φονικοί σεισμοί

Πάρακατω αναγράφονται οι φονικοί σεισμοί που σημειώθηκαν στην Ελλάδα από τις αρχές του 19-ου αιώνα μ.Χ.

Ημερομηνία Ώρα Περιοχή Μέγεθος Eπίκεντρο Θύματα
8 Ιουνίου 1804 Πάτρα
6,6 10
16 Φεβρουαρίου 1810 Κρήτη
7,8 2.500
23 Αυγούστου 1817 Αίγιο
6,5 65
19 Ιανουαρίου 1825 Λευκάδα
6,7 24
5 Μαΐου 1829 Δράμα
7,3 10
30 Οκτωβρίου 1840 Χάλκη
6,5 600
11 Οκτωβρίου 1845 Λέσβος
6,8 1[1]
11 Ιουνίου 1846 Μεσσήνη
6,5 30
18 Αυγούστου 1853 Θήβα
6,8 13
12 Οκτωβρίου 1856 Ρόδος
8,2 618
29 Φεβρουαρίου 1858 Κόρινθος
6,7 21
6 Ιουνίου 1861 Κορινθιακός κόλπος
6,7 20
23 Ιουλίου 1865 Λέσβος
6,7 10
4 Φεβρουαρίου 1867 Κεφαλλονιά[2] 7,2 224
7 Μαρτίου 1867 Λέσβος 6,8 550
28 Δεκεμβρίου 1869 Λευκάδα 6,6 15
1 Αυγούστου 1870 Αράχοβα 6,8 117
3 Απριλίου 1881 Χίος[3] 6,4 3.350 (4.200 νεκροί)[3]
27 Ιουνίου 1886 Φιλιατρά 7,5 326
25 Οκτωβρίου 1889 Λέσβος 6,7 36
9 Φεβρουαρίου 1893 Σαμοθράκη 6,8 1[4]
17 Απριλίου 1893 Ζάκυνθος 6,4 23
23 Μαΐου 1893 Θήβα 6,2 2[5]
27 Απριλίου 1894 Αταλάντη 7,0 225
14 Μαΐου 1895 Παραμυθιά Θεσπρωτίας 6,3 75[6]
11 Αυγούστου 1903 [7] Κύθηρα 7,2[8] με 8[7] 14[9]
11 Αυγούστου 1904 Σάμος 6,8 4[10]
27 Νοεμβρίου 1914 Λευκάδα 6,3 16
26 Ιουνίου 1926 Ρόδος 7,7[8] ή 8,0 12
22 Απριλίου 1928 Κόρινθος
6,3 20
26 Σεπτεμβρίου 1932 Ιερισσός 7,0 161
23 Απριλίου 1933 Κως 6,6 200
25 Φεβρουαρίου 1935 Κρήτη 7,0 [8]
22 Ιουλίου 1938 Ωρωπός 6,0 18
1 Μαρτίου 1941 Λάρισα 6,3 40
6 Οκτωβρίου 1947 Μεσσηνία 7,0 3[11]
22 Απριλίου 1948 Λευκάδα 6,5 10
23 Ιουλίου 1949 Χίος 6,7 11
12 Αυγούστου 1953 Αργοστόλι 7,2 476
30 Απριλίου 1954 Σοφάδες 7,0 25
19 Απριλίου 1955 Βόλος 6,2 1[12]
9 Ιουλίου 1956 Αμοργός 7,5 53
25 Απριλίου 1957 Ρόδος 7,2 18
9 Μαρτίου 1965 Αλόννησος 6,1 2[13]
31 Μαρτίου 1965 Αγρίνιο 6,8 6[14]
4 Απριλίου 1965 Αρκαδία 6,1 18
6 Ιουλίου 1965 Κορινθιακός κόλπος 6,3 1[15]
5 Φεβρουαρίου 1966 λίμνη Κρεμαστών 6,2 1[16]
29 Οκτωβρίου 1966 Κατούνα Αιτωλοακαρνανίας 6,0 1[17]
1 Μαΐου 1967 Δροσοπηγή Ιωαννίνων 6,4 9[18]
19 Φεβρουαρίου 1968 Άγιος Ευστράτιος 7,1 20
22 Ιουνίου 1978 Θεσσαλονίκη 6,5 45
24 Φεβρουαρίου 1981 Αλκυονίδες 6,7 20
13 Σεπτεμβρίου 1986 Καλαμάτα 6,0 20
15 Ιουνίου 1995 Αίγιο 6,1 26
7 Σεπτεμβρίου 1999 Πάρνηθα
5,9 143
8 Ιουνίου 2008 Ανδραβίδα 6,5 2[19]