Σημίτης: Κρίσιμα ζητούμενα σήμερα, η ομαλότητα και η εμπιστοσύνη

Στις προκλήσεις αλλά και τα προβλήματα που έχει απέναντί της η Ελλάδα σήμερα αναφέρθηκε ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, με άρθρο του στην εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής».

Ο κ. Σημίτης, στο άρθρο του, που δανείζεται τον τίτλο του από τον Ισοκράτη -«Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον»-, τονίζει ότι «το κρίσιμο ζητούμενο σήμερα είναι πώς επανέρχονται η ομαλότητα, η εμπιστοσύνη, η ευρύτερη πεποίθηση ότι η χώρα βρίσκεται σε πορεία ανασυγκρότησης», κάτι που είναι, όπως ανέφερε, «ένα ηράκλειο έργο, που κινδυνεύει όμως να καταστεί σισύφειο».

Εξάλλου, ο πρώην πρωθυπουργός σημειώνει ότι σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της ευρωζώνης η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο σε ό,τι αφορά την «Αποτελεσματική Διακυβέρνηση», δηλαδή τη δραστικότητα και την επάρκεια των παρεχομένων δημοσίων υπηρεσιών και το βαθμό ανεξαρτησίας του κρατικού μηχανισμού από πολιτικές πιέσεις.

Ειδικότερα, ο κ. Σημίτης απαριθμεί τρεις τομείς: τις Επενδύσεις, το Ασφαλιστικό και την Παιδεία.

Όσον αφορά τις Επενδύσεις, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρει ως παράδειγμα τη ΔΕΗ, η οποία «εξακολουθεί να παραμένει προσκολλημένη στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με λιγνίτη, παρά το γεγονός ότι η παραγωγή με τη χρήση των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας είναι σαφώς προτιμότερη τόσο με περιβαλλοντικούς όσο και με οικονομικούς όρους. Η κυβέρνηση αδιαφορεί για την ανάγκη παραγωγής ενέργειας με τρόπο που προστατεύει το περιβάλλον».

Για το Ασφαλιστικό ο κ. Σημίτης επισημαίνει: «Ένα ισχυρό και διαχρονικά ασφαλές σύστημα κοινωνικής ασφάλισης αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη. Είναι ο συνδετικός κρίκος αλληλεγγύης των γενεών και το βασικό θεμέλιο για τη διαχρονική συνοχή της κοινωνίας».

Σχετικά με την Παιδεία, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται στις πρόσφατες αποφάσεις για τη συγχώνευση πανεπιστημίων με ΤΕΙ: «Στόχος ήταν να ικανοποιηθούν τρία αιτήματα: να έχουν και οι απόφοιτοι ΤΕΙ πτυχίο πανεπιστημίου, να προαχθούν και οι καθηγητές των ΤΕΙ σε καθηγητές Πανεπιστημίου και να αποκτήσουν διάφορες επαρχιακές πόλεις πανεπιστήμια, χωρίς να ιδρυθούν καινούργια. Για τη διερεύνηση των αναγκών της αγοράς και την αξιολόγηση αποτελεσμάτων του συστήματος της εκπαίδευσης, ώστε να περιοριστεί η ανεργία και να υποβοηθηθεί η παραγωγή, δεν ακούστηκε λέξη. Τα ΤΕΙ χρησιμοποιήθηκαν για πελατειακές παραχωρήσεις, ώστε να εξασφαλιστούν ψήφοι στις επόμενες εκλογές».

Τέλος, ο κ. Σημίτης καταλήγει στο άρθρο του προτείνοντας: «Εκείνο που απαιτείται σήμερα είναι μια συστηματική, χωρίς δισταγμούς, προσπάθεια αναγνώρισης των υπαρκτών προβλημάτων και αντιμετώπισής τους, όχι με ευχές, αλλά με την κανονική λειτουργία των θεσμών, με ρεαλιστικά μέσα, με ειλικρινή και συνεχή πληροφόρηση της κοινωνίας. Απαραίτητες προπάντων είναι οι αμοιβαίες και εύλογες υποχωρήσεις της κάθε ομάδας από τους μαξιμαλιστικούς, παράλογους στόχους της».