Ντράγκαν Βέλικιτς: Δεν είναι λογοτεχνία η κάθε εξομολόγηση

Από την πρώτη κιόλας σελίδα ο μοναχικός Ιχνηλάτης των Βαλκανίων συναντιέται με την εσωτερική φωνή όλων όσα έχουν κρυφτεί στη σκόνη της Ιστορίας. Τα Βαλκάνια, μια επικράτεια που συνεχώς ανατροφοδοτεί το νόημά της. Μια δαιδαλώδης ανασκαφή μνήμης. Πόλεμοι, διεκδικήσεις, μεγάλα εγώ, μικρές χώρες. Ο Σέρβος Ντράγκαν Βέλικιτς, από τους αρτιότερους συγγραφείς της γενιάς του (γεννήθηκε το 1953) και πρεσβευτής της Δημοκρατίας της Σερβίας στην Αυστρία (2005-2009), εισέρχεται στο άγνωστο με μια βαλίτσα στο χέρι. Διατρέχει τη χερσόνησο της Ιστρια μέχρι και τη Θεσσαλονίκη, προσπαθώντας να βρει τα ίχνη του μέσα στον χρόνο. Καταλύει σε δωμάτια ξενοδοχείων και στοχάζεται όπως οι παλιοί εξερευνητές, πάνω στους χαμένους κύκλους της ζωής του και της πρώην πατρίδας του. Η είδηση του θανάτου της μητέρας του βρίσκει τον αφηγητή στη Βουδαπέστη και τον ωθεί να ξεκλειδώσει το μαύρο κουτί της μνήμης. Ο γιος αποδέχεται την κληρονομιά σαν ιχνηλάτης του παρελθόντος, σαν αρχειοφύλακας των αναμνήσεων, ακολουθώντας την πλημμυρίδα των εικόνων που κατακλύζουν το παρόν του. Ο Ιχνηλάτης απέσπασε το 2015 το βραβείο ΝΙΝ, την κορυφαία λογοτεχνική διάκριση της Σερβίας. Στην αποκλειστική συνέντευξη για το «Βιβλιοδρόμιο» και «ΤΑ ΝΕΑ» μάς εξηγεί την περιπέτεια της σκέψης του. Την περιπέτεια των Βαλκανίων.

Διαβάστε περισσότερα εδώ