Πέντε χρόνια από τη δολοφονία Φυσσα: Στην τελική ευθεία η δίκη της ΧΑ

Πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και ενώ η δίκη για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής –δίκη εμβληματική για τη δημοκρατία– μετρά περισσότερες από 250 συνεδριάσεις, το μοναδικό αυτονόητο αίτημα της οικογένειας του θύματος για απόδοση δικαιοσύνης και παραδειγματική τιμωρία του αυτουργού και πάσης φύσεως συνεργών του στο έγκλημα, φαίνεται πως μπαίνει σε τελική ευθεία.

«Η δίκη της ΧΑ μπαίνει επιτέλους στην τελική ευθεία, ύστερα από 275 συνεδριάσεις (πραγματοποιηθείσες 253) από τις 20/4/2015», έγραψε στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» ο Κώστας Παπαδάκης συνήγορος, Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής.

«Ολοκληρώνονται ανάγνωση εγγράφων και προβολή ψηφιακών πειστηρίων και ακολουθούν εξέταση μαρτύρων υπεράσπισης, απολογίες, αγορεύσεις. Ο δρόμος για την απόφαση ανοίγει», συνεχίζει.

«Οι απροκάλυπτες προκλήσεις των βουλευτών της ΧΑ Μπαρμπαρούση (κυκλοφορεί ελεύθερος) στον στρατό να ανατρέψει πραξικοπηματικά την κυβέρνηση και Παππά (δεν διώχθηκε) ότι θα ξανανοίξει την Μακρόνησο, αποτελούν αποκορύφωμα επικίνδυνης κλιμάκωσης τραμπουκισμών της ΧΑ, μεταξύ άλλων και με επικίνδυνες επιθέσεις ενάντια σε συνηγόρους πολιτικής αγωγής. Η ΧΑ και άλλες φασιστικές και ρατσιστικές ομάδες προσπαθούν να εκμεταλλευθούν την αντιπροσφυγική πολιτική που επικρατεί στην ΕΕ σε συνδυασμό με τη δυσαρέσκεια από την οικονομική κρίση και την προσπάθεια αναβίωσης του εθνικισμού στην Ελλάδα και προκαλούν με επίδειξη βίας να αποκτήσουν ισχύ στο πολιτικό στερέωμα.

Υπό τις συνθήκες αυτές και με τη φασιστική απειλή κάθε άλλο παρά να έχει εκλείψει, η δίκη της ΧΑ μπαίνει επιτέλους στην τελική ευθεία, ύστερα από 275 συνεδριάσεις (πραγματοποιηθείσες 253) από τις 20/4/2015. Ολοκληρώνονται ανάγνωση εγγράφων και προβολή ψηφιακών πειστηρίων και ακολουθούν εξέταση μαρτύρων υπεράσπισης, απολογίες, αγορεύσεις. Ο δρόμος για την απόφαση ανοίγει».

«Δικάζονται για πολύ λιγότερα από όσα έκαναν»

«Αν και δικάζονται για πολύ λιγότερα από όσα έκαναν», προσθέτει: «Το αποδεικτικό υλικό βοά και δείχνει ενόχους. Καθοριστικά συνέβαλε η συνεξέταση δεκάδων εγκληματικών ενεργειών προκειμένου να μην περιοριστεί η αναζήτηση ευθυνών στα εκτελεστικά όργανα, αλλά να συναχθούν αναγκαία συμπεράσματα για τον τρόπο δράσης, τα κίνητρα, την εκπαίδευση, τον τρόπο λειτουργίας, την ιεραρχία, τη δομή κ.λπ».

Συνεχίζει, δε, λέγοντας πως: «Οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής συμμεριζόμαστε και υπηρετούμε την αξίωση των θυμάτων και ολόκληρης της κοινωνίας για την ταχεία διεξαγωγή και ολοκλήρωση της διαδικασίας. Κάτι που έλειψε ώς τώρα, ιδίως στην αρχή, καθώς η δίκη διεξάγεται, με κυρίαρχη ευθύνη κυβέρνησης, διοίκησης Εφετείου και ΜΜΕ στην απαράδεκτη για την ιστορική της βαρύτητα υποβάθμιση και την περιθωριοποίηση του Κορυδαλλού, την έλλειψη δημοσιότητας και τη στέρηση σύγχρονων μέσων διεξαγωγής της».

«Η αναβίωση της αίσθησης του ακαταδίωκτου στη ΧΑ που παράγει ξανά τα εγκληματικά της αποτελέσματα πρέπει να ανακοπεί. Ταυτόχρονα ενώνουμε τις φωνές μας με τους χιλιάδες αντιφασίστες Έλληνες και μετανάστες που διαδηλώνουν αυτές τις μέρες», ολοκληρώνει.

«Έχουμε πλήρη εικόνα για το τι συνέβη εκείνο το βράδυ»

«Εχουμε πλήρη εικόνα για το τι συνέβη εκείνο το βράδυ, μετά και τις καταθέσεις των μαρτύρων -των φίλων του Παύλου Φύσσα και των δύο φοιτητριών που ήταν αυτόπτες μάρτυρες- και οι οποίοι στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, δεν φοβήθηκαν, τόλμησαν και υπέδειξαν τους κατηγορούμενους χρυσαυγίτες που αναγνώρισαν. Και ειδικά οι φοιτήτριες περιέγραψαν αναλυτικά τα κύματα επιθέσεων που δέχτηκε ο Παύλος Φύσσας από το τάγμα εφόδου της Νίκαιας», λένε στην Εφ. Συν. η Χρύσα Παπαδοπούλου και η Ελευθερία Τομπατζόγλου, συνήγοροι της πολιτικής αγωγής της οικογένειας Φύσσα.

Στη συνέχεια, όπως επισημαίνουν, ήρθαν τα ντοκουμέντα της δικογραφίας, όπως η άρση απορρήτου των τηλεφωνικών συνομιλιών των κατηγορουμένων, να επιβεβαιώσουν τις καταθέσεις των μαρτύρων και να τις ενισχύσουν.

Από την άρση απορρήτου προκύπτει η αλληλουχία των κλήσεων που ξεκινάει από το μέλος του τάγματος εφόδου της Νίκαιας, Ιωάννη Αγγο, που έχει αναγνωριστεί από τους φίλους του Παύλου Φύσσα ότι ήταν στην καφετέρια, όπου βρίσκονταν και οι ίδιοι. Πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που «οι φίλοι του Π. Φύσσα πρόσεξαν ότι ήταν διαρκώς στα τηλέφωνα».

«Η τηλεφωνική αλληλουχία αποκαλύπτει ακριβώς την ιεραρχική δομή της οργάνωσης και το πώς τελούνται οι επιθέσεις», τονίζει η Χρ. Παπαδοπούλου.

Υπενθυμίζει, εκεί, το βίντεο όπου ο πυρηνάρχης της Νίκαιας οργανώνει άλλη επίθεση κατά την οποία οι χρυσαυγίτες ετοιμάζονται, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, να «σφάξουν ό,τι κινείται» και κατά το οποίο ο Πατέλης λέει ότι «αν πάρω το ΟΚ από τον Λαγό θα σας έρθει μήνυμα», βεβαιώνει τον τρόπο τέλεσης των επιθέσεων με βάση την ιεραρχία και την απόλυτη πειθαρχία.

«Το βράδυ της δολοφονίας, λοιπόν, ενεργοποιήθηκε ο “κομματικός” μηχανισμός της Χ.Α. με πλήρη τήρηση της ιεραρχίας προκειμένου να συγκεντρωθούν οι χρυσαυγίτες στην Τοπική της Νίκαιας και να κατευθυνθούν συγκροτημένα προς την καφετέρια για να επιτεθούν», επισημαίνει η Χρ. Παπαδοπούλου.

«Από τις κάμερες προκύπτει ότι εισέρχονται από τη Σαλαμίνος 8 μηχανές και τρία αυτοκίνητα, το ένα εκ των οποίων ταιριάζει στην περιγραφή του αυτοκινήτου του Ρουπακιά», αναφέρει η Ελευθερία Τομπατζόγλου. Υπενθυμίζεται ότι ο ίδιος ο Ρουπακιάς έχει ομολογήσει στην απολογία του ότι ξεκίνησε από τα γραφεία της οργάνωσης μαζί με τους υπόλοιπους χρυσαυγίτες, κάτι που επιβεβαιώνει στην κατάθεσή της και η αδερφή του, Χρυσούλα Ρουπακιά.

Και παρ’ όλο που η υπεράσπιση προσπάθησε να ισχυριστεί ότι ο Ρουπακιάς δεν κλήθηκε στο σημείο του εγκλήματος από την ηγετική ομάδα της Νίκαιας, όπως τονίζει η Χρ. Παπαδοπούλου, στο διάστημα που η επίθεση ακόμα οργανώνεται, «ο Ρουπακιάς μιλάει με τον Δήμου και αμέσως μετά με τον Καζαντζόγλου που είναι ο υπεύθυνος ασφάλειας, δηλαδή αυτός που είναι υπεύθυνος για το τάγμα εφόδου και ο οποίος προφανώς του είπε “έλα στα γραφεία τώρα”».

Και όταν φτάνει στον τόπο της δολοφονίας, όπως εξηγεί η Ελ. Τομπατζόγλου, «ο Ρουπακιάς γνωρίζει ακριβώς πού να πάει και το νόημα του παρκαρίσματός του στην οδό Ξάνθου, ήταν για να υπολογίσει αν μπορεί να πάει με τα πόδια ή όχι. Και προφανώς για λόγους ταχύτητας και πιθανότατα για τη διαφυγή του επέλεξε να πάει αντίθετα στο ρεύμα με το αυτοκίνητο. Αυτό αποδεικνύει ότι αφ’ ενός τον περίμεναν και αφ’ ετέρου τον σκοπό, που ήταν η δολοφονία».

«Και εδώ είναι το πολύ σημαντικό σημείο της κατάθεσης των δύο φοιτητριών», συμπληρώνει η Χρ. Παπαδοπούλου, επισημαίνοντας ότι «όταν έφτασε ο Ρουπακιάς στο σημείο όπου ήδη διεξαγόταν η επίθεση, ο κλοιός των επιτιθέμενων χρυσαυγιτών, που είχαν περικυκλώσει τον Παύλο, άνοιξε και του δόθηκε ο χώρος για να περάσει και να μαχαιρώσει».

Μάλιστα, ενώ καθ’όλη τη διάρκεια τα τηλέφωνα των κατηγορουμένων έχουν πάρει φωτιά, υπάρχει ένα 6λεπτο, που καλύπτει χρονικό φάσμα, πριν και μετά τη δολοφονία, όπου επικρατεί απόλυτη σιγή και κανείς δεν μιλάει με κανέναν. Πρόκειται για το διάστημα που πραγματοποιούν την επίθεση.

Αμέσως μετά το έγκλημα οι τηλεφωνικές συνομιλίες αρχίζουν και πάλι.

«Ο Ρουπακιάς βρίσκεται στο σπιτάκι του, είναι ανατριχιαστικό»

«Σήμερα αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται -υπό περιορισμό- στο σπιτάκι του στον Ταύρο. Είναι ανατριχιαστικό» λέει ένας εκ των συνηγόρων της οικογένειας, ο Ανδρέας Τζέλλης, αναφερόμενος στην επέτειο της δολοφονίας.

«Όποτε κοιτάζω αυτή τη χαροκαμένη μάνα στα μάτια δακρύζω. Από το 2013 όταν πλησιάζει αυτή η ημέρα αισθανόμαστε όλοι περίεργα. Πολλώ δε μάλλον όταν έρχεται στη μνήμη μας η πρώτη φράση του δολοφόνου προς τους αστυνομικούς που τον έβαλαν στο περιπολικό μετά το αιματηρό περιστατικό: ‘Είμαι δικός σας’, τους είπε και όταν ρωτήθηκε αν εννοεί ότι είναι αστυνομικός η απάντηση του ήταν ‘όχι, είμαι της Χρυσής Αυγής’», συμπληρώνει, μιλώντας στο iefimerida.gr.

«Οι νέες επιθέσεις είναι αναμενόμενες. Το είδαμε στη ‘Φαβέλα’ τον Φεβρουάριο, το είδαμε προ ημερών με τον ξυλοδαρμό δημοσιογράφου τηλεοπτικού σταθμού που κάλυπτε απεργιακή κινητοποίηση στο λιμάνι του Πειραιά, το είδαμε μόλις το προηγούμενο Σαββατοκύριακο με τον νεαρό στο Πέραμα και φυσικά το βλέπουμε ακόμα και μέσα στη δικαστική αίθουσα. Όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα αποδεικνύουν ότι οι δολοφόνοι δεν έχουν μπει στα λαγούμια τους», συνεχίζει.

Όσον αφορά την ολοκλήρωση της δίκης, ο κ. Τζέλλης εκτιμά ότι δεν πρόκειται να έρθει τουλάχιστον πριν το δεύτερο εξάμηνο του 2019.

«Δυστυχώς έπρεπε πριν πέντε χρόνια να γίνει αυτό για να ξυπνήσει η Πολιτεία. Οι δικογραφίες βρίσκονταν στο συρτάρι. Ελπίζω, τουλάχιστον, αυτή η δολοφονία να αποτελέσει ξυπνητήρι για κάποιους. Να μην βρεθεί άλλη μάνα στη θέση της Μάγδας Φύσσα και στη θέση της μητέρας του Σαχζάτ Λουκμάν» καταλήγει.

Διαβάστε επίσης:

Δολοφονία Φύσσα: Πέντε χρόνια από τη «μαχαιριά» στη δημοκρατία