Γιατί η Φώφη πήρε το όπλο της και πυροβολεί κατά ριπάς

«Να φύγουν». «Να πάνε από εκεί που ήρθαν». Με τέτοιες φράσεις αναφέρθηκε στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ συγκεκριμένα η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος Αλλαγής προχθες, στην ομιλία της για τα 44α γενέθλια του κόμματος, ενώ στους ίδιους τόνους επανήλθε και σήμερα σε συνέντευξη της στο ραδιόφωνο του Πρώτου Θέματος.
Στην ομιλία της η κ. Γεννηματά υπήρξε ιδιαιτέρως επιθετική προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, με συγκεκριμένες αιχμές για «τυχοδιώκτες», «παραχαράκτες της ιστορίας» που «καταπάτησαν αξίες και αρχές» με μόνο σκοπό την εξουσία.

Με σκληρό λεξιλόγιο στηλίτευσε και την ένταξη στο κυβερνητικό σχήμα πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ, απευθυνόμενη προς τον πρωθυπουργό προσωπικά, με τη φράση «ό,τι και να κάνεις κεντροαριστερό πρόσωπο δεν έχεις ούτε θα αποκτήσεις με τους γυρολόγους και τα αζήτητα».

 Υψηλοί τόνοι

Παρότι δεν είναι λίγες οι φορές που η κ. Γεννηματά έχει διαψεύσει όσους την κατηγορούν πως κρατάει ύποπτα ίσες αποστάσεις μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας, είναι σίγουρα η πρώτη φορά που υψώνει τόσο τους τόνους και ρίχνει το μεγάλο βάρος της αντιπαράθεσης προς το κόμμα του πρωθυπουργού. Από την ομιλία της έλειψαν φυσικά κι οι απαραίτητες αποστάσεις από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η διαφορά ήταν στη…δοσολογία. Ξεκαθαρίζοντας πως στρατηγικός αντίπαλος του ΠΑΣΟΚ είναι η δεξιά, η συντήρηση και ο νεοφιλελευθερισμός και τονίζοντας τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ αλλά και την «ειδική σχέση» που διατηρεί με κομβικό πυρήνα καραμανλικών, η Φώφη Γεννηματά έστειλε το μήνυμα πως αυτό που την χωρίζει με τον Αλέξη Τσίπρα δεν είναι η ιδεολογία αλλά η συνέπεια και οι πολιτικές αρχές. Τόνισε πως είναι αυτός που συνεργάζεται με το πλέον συντηρητικό δεξιό κόμμα κι είναι αυτός που έχει προσφέρει απόλυτη κάλυψη στην περίοδο διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή.

Πριν την ομιλία της αυτή βέβαια, την όξυνση των σχέσεων είχαν προοικονομήσει ο πολιτικός λόγος του Κινήματος Αλλαγής και οι ανακοινώσεις του με σημείο οριστικής στροφής την πολύνεκρη τραγωδία στο Μάτι.

Και θα μπορούσε κάποιος να πει πως το γεγονός αυτό και η επικοινωνιακή διαχείριση του αποτέλεσε το σημείο μηδέν για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος, η πλειοψηφία των οποίων διαθέτει κάποια κυβερνητική και διαχειριστική εμπειρία και διέγνωσαν εύκολα κι εξαρχής το φιάσκο.

 Πεφωτισμένη ιντελιγκέντσια

Για τον κόσμο που έχει παραμείνει στην κεντροαριστερά, ειδικά στο ΠΑΣΟΚ, κάθε συζήτηση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν λόγος τσακωμού. Αυτό δεν αφορά στελέχη που αυτοπροστατεύτηκαν κρατώντας αποστάσεις από το ΠΑΣΟΚ τα χρόνια της κρίσης και επανήλθαν προκειμένου να παίξουν ρόλο της πεφωτισμένης πολιτικής ιντελιγκέντσιας. Τα περισσότερα στελέχη που έζησαν στο πετσί τους, στην κεντρική πολιτική, στην αυτοδιοίκηση και στους χώρους εργασίας, την «άγρια» περίοδο από το πρώτο μνημόνιο ως τη συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, δεν μοιράζονταν την ίδια ψυχραιμία. Μιλώντας με τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, η γενική διάγνωση ήταν σαφής: δεν ήθελαν το κόμμα να χάσει την ταυτότητα του ως κεντροαριστερά και δεν πίστευαν ότι πρέπει να κλείσει την πόρτα στους ψηφοφόρους που έχασε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο τρόπος που εκφράστηκε το τελευταίο επικοινωνιακά, ρητορικά, υπήρξε εστία έντασης.

Πίσω από αυτή τη ρεαλιστική στρατηγική ανάγκη, κρύφτηκε και ένα άρρητα αλλά αρκετά ξεκάθαρο γεγονός: κάποιοι, όταν σκέφτονται την επόμενη μέρα, ρωτάνε τους εαυτούς τους αν προτιμάνε τον Τσίπρα ή τον Μητσοτάκη. Και απαντάνε τον Τσίπρα.

Το ερώτημα όμως είναι λάθος αφού υπονοεί ότι το διακυβευόμενο είναι το ίδιο. Διότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν θέλει απλώς να ξαναγίνει πρωθυπουργός με τη στήριξη, αν τη χρειαστεί, του ΚΙΝΑΛ. Επιθυμεί, χωρίς να το κρύβει πια, έναν ανεμπόδιστο δικομματισμό, θέλει να εμφανίζεται ως συνεχιστής του παραδοσιακού χώρου της κεντροαριστεράς, να εγκολπώσει το ΠΑΣΟΚ, να απορροφήσει όσες δυνάμεις του μπορεί.

Αυτός, ο πολύ επιθετικός επεκτατισμός του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, είναι το δεύτερο σημείο κλειδί των εξελίξεων στο Κίνημα Αλλαγής.

Και στο σημείο αυτό πρέπει να τοποθετηθούν καθαρά όλα τα μέλη του πολιτικού συμβουλίου του, δεν αρκεί η ξεκάθαρη απάντηση της Γεννηματά. Να θυμίσουμε απλώς ότι την τελευταία φορά που τέθηκαν θέματα σχέσεων με την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν το καλοκαίρι, με τη συμφωνία των Πρεσπών.

Η συζήτηση εκείνη ήταν αποκαλυπτική, καθώς η Φώφη Γεννηματά είχε χαρακτηρίσει κακή τη συμφωνία, διατηρώντας επιφυλάξεις για την τελική στάση του Κινήματος, ενώ ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο Γιώργος Καμίνης, ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος ήταν θετικοί.

Η Φώφη Γεννηματά βρέθηκε να έχει πρόβλημα και το Κίνημα Αλλαγής, λίγους μήνες μετά τη δημιουργία του, απέκτησε εσωκομματικές εντάσεις, με στελέχη να τσακώνονται λες και θα απαιτούνταν οι ψήφοι τους την επομένη και τον έναν να κατηγορεί τον άλλον, είτε ότι κλείνει το μάτι στον εθνικισμό είτε ότι στηρίζει Τσίπρα. Λιγότερο από ένα μήνα μετά το Ποτάμι αποχώρησε από το ΚΙΝΑΛ μέσα σε κλίμα έντασης για τη στήριξη του στην κυβέρνηση.

 Ο ρόλος του Γιώργου

Οι εσωκομματικοί του μπελάδες φυσικά αναπαρήχθησαν με ζέση από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, τα οποία ξαφνικά βρέθηκαν να αγαπάνε τον Σταύρο Θεοδωράκη (που τον είχαν βρίσει όσο λίγους) και να σημειώνουν τις πάγιες προοδευτικές θέσεις του Γιώργου Παπανδρέου (που έλεγαν ότι θα φύγει από τη χώρα με ελικόπτερο). Αλλά και αυτοί, με τη σειρά τους, σημείωναν ως βασικό εμπόδιο της δημιουργίας προοδευτικού πόλου με τον ΣΥΡΙΖΑ τη συνεργασία του με τους ΑΝΕΛ. Σαν να λέμε «δεν έχω πρόβλημα με εσένα αλλά με τις παρέες σου».

Γιατί έχουν σημασία αυτά; Μα γιατί εκείνες οι επιλογές της Φώφης Γεννηματά γύρισαν να τη «δαγκώσουν», με πρώτη τη συμμαχία με τον Σταύρο Θεοδωράκη (με ανεπίσημη έναρξη την πρώτη Κυριακή των εσωκομματικών εκλογών που έσπευσε να τη συνεχάρη ενώ θα πήγαινε σε δεύτερο γύρο…).

Ήταν επιλογή η παράδοξη μοιρασιά των θέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ, στην οποία ο Νίκος Ανδρουλάκης βρέθηκε με 41 μέλη, το κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου με 50 μέλη, η ΔΗΜΑΡ του Θανάση Θεοχαρόπουλου 35 και ο Γιώργος Καμίνης 30 (το Ποτάμι είχε 67). Η Φώφη Γεννηματά έχει 128. Τα… μαθηματικά δείχνουν λοιπόν πως σε περίπτωση σοβαρής σύγκρουσης και με τις εσωτερικές συμμαχίες ρευστές κανείς δεν πρέπει να νιώθει σίγουρος για το μέλλον.

Το μόνο σίγουρο είναι πως η επιθετική και χωρίς περιστροφές απάντηση της Φώφης Γεννηματά στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα χθες καταχειροκροτήθηκε με ενθουσιασμό από έναν κόσμο που ήθελε καθαρές απαντήσεις.

Πάντως, αν η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ και των παθιασμένων νεοσύλλεκτων του να σφετεριστούν την κληρονομιά της 3ης Σεπτέμβρη ξύπνησε λίγη από την ψυχή του ΠΑΣΟΚ, τότε ίσως η Φώφη Γεννηματά να πρέπει να τους στείλει λουλούδια.