Το διαμέρισμα του ποιητή Νάνου Βαλαωρίτη στο Κολωνάκι είναι φορτωμένο με βιβλία. Παρ’ όλη την αταξία, αμέσως καταλαβαίνεις πως ο 97χρονος δημιουργός έχει πλήρη εικόνα για το τι βρίσκεται πού ακριβώς είτε πρόκειται για παλιά φωτογραφία είτε για ένα παλιό αντίτυπο βιβλίου.

Ακριβώς την ίδια τάξη έχει και η μνήμη του, με πλήρη διαύγεια θυμάται πρόσωπα και πράγματα από μια ζηλευτή ζωή σε πολλές χώρες, με πολλές φιλίες και γνωριμίες με μυθικά πρόσωπα και με πολλή δημιουργία.

Ο τελευταίος μιας γενιάς, εξέχον μέλος ομάδων πνευματικής κίνησης στη χώρα μας από το 1939 και έπειτα, επιμένει ποιητικά, παρεμβαίνει συχνά ενίοτε και από το Facebook, που του αρέσει πολύ για την αμεσότητα, και δεν χάνει το σθένος και την αισιοδοξία του όπως θα διαπιστώσετε.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Γεννηθήκατε στη Λωζάννη.

Ναι. Δίπλα στη Λίμνη. Ο πατέρας μου ήταν γενικός πρόξενος. Τα πρώτα χρόνια ήμασταν Γερμανία, γιατί αρρώστησε ο πατέρας μου και μέχρι 4-5 ετών μεγάλωσα στην Γερμανία. Οι πρώτες μου αναμνήσεις είναι από εκεί. Στην Αθήνα ήρθαμε το 1926.

Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: