Οι γάτες αποτρέπουν την εκδήλωση άσθματος στα παιδιά

Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτι, που υπάρχει γάτα, φαίνεται να έχουν μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης άσθματος, ειδικά στην περίπτωση που υπάρχει οικογενειακό ιστορικό, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Allergy and Clinical Immunology.

Οι ερευνητές του Κέντρου Ερευνών Παιδικού Άσθματος του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης (COPSAC), με επικεφαλής τον καθηγητή Παιδιατρικής Χανς Μπίσγκααρντ, υποστηρίζουν ότι η παρουσία της γάτας, για άγνωστο προς το παρόν λόγο, εξουδετερώνει το γονίδιο ΤΤ, το οποίο όταν είναι ενεργό διπλασιάζει τον κίνδυνο παιδικού άσθματος. Ανάλογη επίδραση δεν φαίνεται να έχει η παρουσία του σκύλου στο σπίτι.

Όμως, ερευνητές του Τμήματος Ιατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Ουψάλα και του ιατρικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, που είχαν κάνει τη σχετική δημοσίευση στο JAMA Pediatrics, είχαν διαπιστώσει ότι η συνύπαρξη με σκύλους κατά το πρώτο έτος της ζωής ενός παιδιού σχετίζεται με μείωση κατά 13-15% του κινδύνου για εμφάνιση άσθματος στην έναρξη της σχολικής ηλικίας (6 ετών).

Η παρούσα μελέτη, ωστόσο, αποτελεί άλλη μια ένδειξη για την αλληλεπίδραση γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, καθώς τα γονίδια που εμπλέκονται σε μια πάθηση, συχνά ενεργοποιούνται ή «σιωπούν» ανάλογα με τις επιδράσεις του περιβάλλοντος, που ασκούνται ήδη μέσα στη μήτρα και μόλις γεννηθεί το παιδί.

Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία για 377 παιδιά, των οποίων οι μητέρες είχαν άσθμα και διαπίστωσαν ότι αυτά με τη γονιδιακή παραλλαγή ΤΤ (άσχετα με το αν οι μητέρες τους είχαν ή όχι άσθμα) εμφάνιζαν μειωμένο κίνδυνο να εκδηλώσουν άσθμα, αν υπήρχε γάτα στο σπίτι. Το συγκεκριμένο γονίδιο -που υπάρχει περίπου στο ένα τρίτο των παιδιών- ασκεί τη μεγαλύτερη γενετική επίδραση στο αν το παιδί θα εμφανίσει άσθμα.

Οι γάτες φαίνεται να μειώνουν, επίσης, την πιθανότητα το παιδί να εκδηλώσει πνευμονία ή βρογχίτιδα. Οι ερευνητές δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί οι γάτες δρουν προστατευτικά για τα παιδιά, με ποιό τρόπο επιδρούν στα γονίδια και γιατί κάτι παρόμοιο δεν συμβαίνει με τους σκύλους.

Πιθανολογούν ότι η εξήγηση βρίσκεται σε βακτήρια που έχουν μόνο οι γάτες στο σώμα τους ή σε μύκητες και ιούς που μεταφέρουν μόνο αυτές μέσα στο σπίτι. Αυτοί οι μικροοργανισμοί μπορεί να «εκπαιδεύουν» το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού, μειώνοντας έτσι την αλλεργική και φλεγμονώδη αντίδραση του σώματός του.

Ο αντίλογος

Πάντως, μελέτη του Κολεγίου Ιmperial του Λονδίνου έδειξε αυξημένο κίνδυνο ερεθισμού των πνευμόνων και ένταση των συμπτωμάτων του άσθματος σε ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με γάτες.

Περίπου το 15% του γενικού πληθυσμού υπολογίζεται ότι έχει αλλεργία στις γάτες, λόγω μιας πρωτεΐνης που εκκρίνεται από το δέρμα τους. Η βρετανική έρευνα συμπέρανε ότι η συχνή έκθεση στις γάτες σχετίζεται με αυξημένη ευαισθησία στο αναπνευστικό σύστημα και επιτείνει τα συμπτώματα του άσθματος ή της δύσπνοιας ακόμα και σε εκείνους που δεν είχαν αλλεργία στις γάτες.

Από την άλλη, μια μεγάλη σουηδική έρευνα προ διετίας συμπέρανε ότι τα παιδιά που κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής τους μεγαλώνουν σε σπίτια όπου υπάρχουν σκύλοι, αντιμετωπίζουν μικρότερο κίνδυνο άσθματος τα επόμενα χρόνια.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr,ΑΠΕ-ΜΠΕ