Μεταξύ Ιερώνυμου και κόμματος ακροβατεί ο πρωθυπουργός

Την εβδομάδα που έρχεται εισάγεται στην Ολομέλεια το νομοσχέδιο για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Η Σύνοδος της Ιεραρχίας έχει ήδη κηρύξει ιερό πόλεμο για το ζήτημα κι οι μοναχοί του Αγίου Όρους έχουν επικαλεστεί τα κόκαλα των προγόνων του έθνους. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται αποφασισμένος να κάνει το εν λόγω νομοσχέδιο νόμο του κράτους – παρά τα μεμονωμένα εσωτερικά αντάρτικα –, υπολογίζοντας και στη βοήθεια των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Η συζήτηση αναμένεται να προκαλέσει μια ακόμη ένταση στις σχέσεις κυβέρνησης και Εκκλησίας. Υπό αυτό το πρίσμα, μια μίνι αναδρομή στους κρισιμότερους σταθμούς της σχέσης του αρχηγού της πρώτης φοράς αριστερά με την Εκκλησία έχει ενδιαφέρον.

Ο Αλέξης Τσίπρας αν και ριζοσπάστης αριστερός φαίνεται να έχει λάβει σοβαρά υπόψη του όσα ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ είχε πει στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, όταν ο εκείνος είχε προσπαθήσει να ανακινήσει το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας: «Η εκκλησία είναι μαγαζί γωνία. Εμείς ορκίσαμε εσένα και θα ορκίσουμε και τον επόμενο». Και σε συμβολικό επίπεδο φρόντισε να το δείξει από νωρίς. Συγκεκριμένα από τον Αύγουστο του 2014, που ζήτησε να μείνει μόνος με την εικόνα του Άξιον Εστί στο Άγιον Όρος. Αν και δεδηλωμένος άθεος, έμεινε για ένα τέταρτο της ώρας με την Πλατυτέρα των Ουρανών. Ακολούθησε τον Ιανουάριο του 2015, σχεδόν είκοσι μέρες πριν τις κάλπες, η απελευθέρωση του λευκού περιστεριού στον Αγιασμό των υδάτων για τα Θεοφάνια, στον Πειραιά.

Οι κινήσεις αυτές είχαν εκληφθεί τότε ως ψηφοθηρικές. Ως απαραίτητές για την προσέγγιση του νεοκαραμανλικού ακροατηρίου της δεξιάς του Κυρίου. Οι μέρες που ακολούθησαν όμως στο Μαξίμου απέδειξαν πως δεν ήταν μόνο τέτοιες . Τον Σεπτέμβριος 2016, ο πρωθυπουργός υποδέχεται στο γραφείο του τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο έχοντας στο δεξί του πλευρό, τον υπουργό Άμυνας Πάνο Καμμένο και στο αριστερό τον υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη. Είναι μια συνάντηση με στόχο να τερματισθεί η διαμάχη πολιτείας – εκκλησίας για την απλοποίηση της απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών. Η απομάκρυνση του Φίλη από το υπουργείο Παιδείας δυο μήνες αργότερα, στα πλαίσια του τότε ανασχηματισμού, μιλά από μόνη της για το πώς έληξε η συγκεκριμένη κόντρα.

Εξίσου ενδεικτικό των σχέσεων του συριζαϊκού κράτους με την Εκκλησία είναι και το γεγονός πως παρότι από τις πρώτες κιόλας μέρες στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους, κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ακόμη πράξη. Ακόμη, στην πρόταση που κατέθεσε για τη συνταγματική αναθεώρηση κάνει λόγο για «ρητή κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του Κράτους με διατήρηση όμως για ιστορικούς και πρακτικούς λόγους της αναγνώρισης της Ορθοδοξίας ως κρατούσας θρησκείας».

Οι διαρροές του Μάξιμου, άλλωστε, «διαφημίζουν» συχνά την καλή προσωπική σχέση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου με τον πρωθυπουργό. Κι ο ιεράρχης δεν παραλείπει να εκφράζεται δημοσίως θετικά για τον Αλέξη Τσίπρα σε κάθε ευκαιρία. Όπως, ας πούμε τον Απρίλιο, που μας πέρασε που δήλωσε στα πλαίσια μια συνάντησης του με τον Πάνο Καμμένο «είπα ότι αγαπώ, σέβομαι και έχω καλή συνεργασία με τον πρωθυπουργό και σαν πατέρας προς παιδί τον πονάω, τον λυπάμαι διότι θέλει, αγωνίζεται, προσπαθεί».Κι αν το ύφος μοιάζει ελαφρώς πατερναλιστικό, δεν θα έπρεπε να ξενίζει κανέναν. Εξηγεί, άλλωστε, και την άνεση με την οποία ο Αρχιεπίσκοπος, στον φετινό αγιασμό της βουλής, είπε για την ταυτότητα φύλου πως «όλα αυτά είναι παιχνιδίσματα. Παιχνιδίσματα είναι. Η Εκκλησία έχει τις δικές της θέσεις. Η πατρίδα μας έχει τις παραδόσεις, έχει την οικογένεια. Όλα τα άλλα είναι εφευρήματα για να σκορπάμε την ώρα μας και το χρόνο μας».

Καρολίνα Παπακώστα

in.gr