Οι «μνηστήρες του θρόνου» του Σόιμπλε είναι αρκετοί

Ένα 24ωρο μετά την επιβεβαίωση της είδηση περί μη συνέχισης Σόιμπλε στον θώκο του υπουργείου Οικονομικών, τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι πολλά όπως και τα σενάρια για τη διάδοχή του.

Οι «μνηστήρες του θρόνου» του παντοδύναμου Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι αρκετοί, γράφει το Reuters.

• Τι σημαίνει η αποχώρηση Σόιμπλε από το γερμανικό υπ. Οικονομικών

Επικρατέστερος θεωρείται ο νυν υπουργός Εσωτερικών, ο 63χρονος Τόμας ντε Μεζιέρ, ο οποίος υπήρξε υπουργός Οικονομικών του κρατιδίου της Σαξωνίας.

Tο υπουργείο μπορεί να διεκδικήσει όμως και το Χριστιανοκοινωνικό κόμμα (CSU), ο βαυαρικός βραχίονας του CDU προτείνοντας τον υπουργό Εσωτερικών της Βαυαρίας Γιόακιμ Χέρμαν. Δεν αποκλείται όμως να προταθεί τελικά και το δεξί χέρι της κ. Μέρκελ, ο 59χρονος Πέτερ Αλτμάιερ, προϊστάμενος της Ομοσπονδιακής Καγκελαρίας και ομοσπονδιακός υπουργός Ειδικών Καθηκόντων.

Όπως αναφέρεται στο Reuters, οι Φιλελεύθεροι (FDP) έχουν ήδη εκδηλώσει προεκλογικά το σφοδρό ενδιαφέρον τους με ποικίλους τρόπους. Ο πρόεδρος Κρίστιαν Λίντνερ είχε πει ότι δεν θα επαναλάβει το λάθος της προηγούμενης διαπραγμάτευσης (το 2009) με τους Χριστιανοδημοκράτες να παραιτηθεί από την διεκδίκηση του υπουργείου Οικονομικών. Σε συνέντευξή του δε μετά τις εκλογές εξήγησε ότι από το υπουργείο μπορεί κανείς να συνομιλεί ως «ίσος προς ίσον με την καγκελαρία. Μόνο ως υπουργός Οικονομικών μπορεί κάποιος να έχει ουσιαστική επιρροή στην οικονομική εξέλιξη της Γερμανίας, μπορεί να είναι επίσης συνομιλητής με τους Ευρωπαίους εταίρους για θέματα ευρώ και ομοτράπεζος με τους G20». Και ο νοών νοήτω.

Πρώτος υποψήφιος θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο κ. Λίντνερ, αλλά ψηφίστηκε τη Δευτέρα κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματός του και επιθυμεί να παραμείνει και πρόεδρός του. Θα αποφύγει τον πειρασμό ενός υπουργείου το οποίο θα του εξασφάλιζε και την αντικαγκελαρία;

Εάν αποφασίσει -και υπό το βάρος ευθυνών των δύο προηγουμένων ιδιοτήτων- να μην είναι ο ίδιος, τότε επόμενος υποψήφιος θεωρείται ο αντιπρόεδρος του FDP -και συνονόματος του κ. Σόιμπλε-, ο 65χρονος Βόλφγκανγκ Κουμπίτσκι, προσωπικότητα που μπορεί να ανατοκριθεί μεν στα καθήκοντά του, διότι θα είναι και αντικαγκελάριος, αλλά θεωρείται ειδικός περισσότερο σε θέματα Δικαίου και Εσωτερικών θεμάτων. Ακολουθεί ο 47χρονος Φόλκερ Βίσινγκ, ο οποίος είναι υπουργός Οικονομικών στο κρατίδιο Ρηνανία-Παλατινάτο από το 2016 και ήταν έως το 2013 πρόεδρος της επιτροπής Οικονομικών της Ομοσπονδιακής Βουλής / Bundestag. Υπάρχουν όμως και δύο ακόμα μνηστήρες : o 64χρονος Kαρλ-Λούντβιχ Τίλε, μέλος του Δ.Σ. της Bundesbank και ο Βέρνερ Χόιερ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.

Εάν το υπουργείο Οικονομικών παραμείνει στα χέρια των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) υπουργός Οικονομικών θα μπορούσε να γίνει ο μέχρι σήμερα Γενικός Γραμματέας του κόμματος Γενς Σπαν. Τον 37χρονο αυτόν πολιτικό ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τον έχει μάλιστα χαρακτηρίσει ως «την μεγάλη ελπίδα του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος».

Από την πλευρά των Πρασίνων (Die Gruenen), πιθανός υποψήφιος φέρεται ο 51χρονος -τουρκικής καταγωγής- συμπρόεδρος του κόμματος Τσεμ Έζντεμιρ. Οι Πράσινοι όμως δεν έχουν επιδείξει έως τώρα μεγάλο ενδιαφέρον για το υπουργείο αυτό.

Πώς σχολιάζει το Βέλγιο την αποχώρηση Σόιμπλε

Στην αποχώρηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε από το ευρωπαϊκό προσκήνιο, αλλά και στην οργή που είχε προκαλέσει στους Έλληνες με την εχθρική του στάση απέναντι στην Ελλάδα καθ’ όλη την περίοδο της κρίσης, αναφέρονται τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης στο Βέλγιο.

«Η έξοδος του Σόιμπλε, του «δράκου» της λιτότητας» τιτλοφορείται δημοσίευμα στην εφημερίδα Le Soir, το οποίο αναφέρεται στην αναμενόμενη αποχώρηση του Σόιμπλε από τη θέση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, προκειμένου να καταλάβει τη θέση του προέδρου του Κοινοβουλίου, και τη διαδοχή του, κατά τα φαινόμενα, στην επόμενη κυβέρνηση συνασπισμού από κάποιον από το στρατόπεδο των φιλελευθέρων. Η εφημερίδα τονίζει ότι αυτή η είδηση θα χαροποιήσει πολλούς στην Ευρώπη και όχι μόνο τους πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους, ενώ το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι το κατά πόσο η αντικατάσταση του Σόιμπλε, του οποίου η εξουσία και η βαρύτητα στο Ecofin και στο Eurogroup ισοδυναμούσε με την αντίστοιχη της καγκελαρίου Mέρκελ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, θα αλλάξει τα δεδομένα.

Σε ρεπορτάζ της εφημερίδας De Tijd υπό τον τίτλο «Ο Σόιμπλε εγκαταλείπει την ευρωπαϊκή αρένα» σημειώνεται πως από ένα σημείο και μετά ο Σόιμπλε μετατράπηκε σε ένα είδος «εθνικού καρπαζοεισπράκτορα» για τους Έλληνες. Επισημαίνεται ακόμη ότι η αντιπαράθεση του Σόιμπλε με τον Α. Τσίπρα, ο οποίος δεν είχε καν γεννηθεί όταν ο παλαίμαχος πολιτικός πρωτοεκλέχτηκε βουλευτής στο γερμανικό Κοινοβούλιο, ανέβασε ακόμα περισσότερο τη δημοτικότητά του στη Γερμανία, με αποτέλεσμα να καταφέρει να συγκεντρώσει την περασμένη Κυριακή το 48% των ψήφων στην εκλογική του περιφέρεια.