Στην Αρχή Δεδομένων προσφεύγει ο ΔΣΑ για τα POS

Με κατεπείγον αίτημα του προς την Αρχή Προστασίας Δεδομένων ΠροσωπικούΧαρακτήρα, ο ΔΣΑ ζητεί από την ανεξάρτητη αρχή να γνωμοδοτήσει σχετικά μετο εάν η απόφαση με την οποίαεπιβάλλεται υποχρεωτική χρήση τερματικών αποδοχής καρτών πληρωμής και μέσωνπληρωμής με κάρτα (POS), είναι σύμφωνη ή όχι με τη νομοθεσία περίπροστασίας προσωπικών δεδομένων.

Όπως επισημαίνεται από τον ΔΣΑ, η υποχρεωτική τοποθέτηση και χρήση POSαπό τους δικηγόρους συνεπάγεται πολλαπλή επεξεργασία προσωπικώνδεδομένων.

Τα δεδομένα της συναλλακτικής δραστηριότητας του δικηγόρουυπόκεινται σε επεξεργασία από το πιστωτικό ίδρυμα ή το ίδρυμα πληρωμών μετο οποίο έχει αναγκαστικά συμβληθεί ο Δικηγόρος, τον εκδότη του μέσουπληρωμής με το οποίο έχει συμβληθεί ο εντολέας, τον φορέα αποδοχής καιεκκαθάρισης των συναλλαγών με χρήση καρτών πληρωμής, την εταιρία «ΤειρασίαςΑΕ», αλλά και τους δημόσιους φορείς που γίνονται αποδέκτες των σχετικώνδεδομένων.

Ο ΔΣΑ επισημαίνει τα εξής σημεία, που καθιστούν μη νόμιμη την επεξεργασία:

· Οι δικηγόροι εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής των οικείωνεξουσιοδοτικών διατάξεων και ως εκ τούτου εσφαλμένως υπήχθησαν στηνεκδοθείσα Κοινή Υπουργική Απόφαση.

· Η υποχρεωτική τοποθέτηση και χρήση POS από τους δικηγόρουςυπονομεύει εξ αντικειμένου το δικηγορικό απόρρητο καθώς έχει ως αποτέλεσματην διαβίβαση δεδομένων που αφορούν την συγκεκριμένη σχέση εντολής σετρίτα, απροσδιόριστα εκ των προτέρων, πρόσωπα.

· Προσβάλλεται ο *θεσμικός ρόλος και η ανεξαρτησία* του δικηγόρου,ως αυτόνομου συλλειτουργού της Θέμιδας, κατά την άσκηση του λειτουργήματόςτου.

· Η ΚΥΑ *δεν είναι εφαρμόσιμη* στην περίπτωση της παροχήςδικηγορικών υπηρεσιών εκτός της επαγγελματικής έδρας του δικηγόρου(δικηγορικού γραφείου).

· Η πρόβλεψη της κατάρτισης υποχρεωτικής, αμφοτεροβαρούς, επαχθούς, σύμβασης με πάροχο υπηρεσιών πληρωμών, η οποία συνεπάγεται *κόστος* για τονδικηγόρο, δεν συνάδει με την συνταγματικά κατοχυρωμένη *αρχή της ιδιωτικήςαυτονομίας*, υπό την ειδικότερη εκδοχή της *αρνητικής συμβατικήςελευθερίας*, αλλά και με την *αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας* (*άρθρο 5παρ. 1 Συντ*.).

· Η επιβολή πρόσθετου κόστους στις συναλλαγές των δικηγόρων με τουςεντολείς τους, το οποίο θα αναγκαστούν να μετακυλήσουν τους τελευταίους,έχει ως συνέπεια *αδικαιολόγητη, πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση καιδυσχέρανση της πρόσβασης στην δικαιοσύνη* για τους πολίτες. Προσβάλλεται,έτσι, το δικαίωμα των πολιτών σε δικαστική προστασία.

· Η υποχρεωτική τοποθέτηση POS είναι απρόσφορη και μη αναγκαία γιατην επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής.

· Η διαρκώς επιδεινούμενη οικονομική και επαγγελματική κρίση έχει ωςαποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των δικηγόρων, οι οποίοι δεν έχουν ούτεμία παράσταση ενώπιον δικαστηρίου.

Η υποχρεωτική επιβολή του κόστουςαγοράς ή μίσθωσης τερματικού μηχανήματος POS σε δικηγόρους που εκ των πραγμάτων δεν θα το χρησιμοποιήσουν είναι προδήλως δυσανάλογη καιαδικαιολόγητα επαχθής. Ο νομοθέτης μπορούσε και όφειλε να έχει εισαγάγει κριτήρια που σχετίζονται με την οικονομική και επαγγελματικήδραστηριότητα και τον κύκλο εργασιών των επαγγελματιών που θα υφίστανταιτο πλέον επαχθές μέτρο της υποχρεωτικής τοποθέτησης τερματικούμηχανήματος POS.

Μίνα Μουστάκα

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ