Πού σκοντάφτει η συμφωνία για λύση-πακέτο στην αξιολόγηση

«Τόσο κοντά, τόσο μακριά». Με τις λέξεις αυτές περιγράφει στέλεχος της Κομισιόν το σημείο στο οποίο βρίσκονται οι συζητήσεις για την ολοκλήρωση της πολύπαθης δεύτερης αξιολόγησης. Το Βήμα της Κυριακής αναλύει τα σημεία που οι δύο πλευρές συμφωνούν και εκεί που διαφωνούν.

Οι δύο πλευρές κατάφεραν να συμφωνήσουν στα εξής:

• Το δημοσιονομικό κενό για το 2019 και τα επόμενα χρόνια (δηλαδή τα μέτρα για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ τουλάχιστον έως το 2021), κυμαίνεται από 1,5% έως 1,8% του ΑΕΠ, δηλαδή τα πρόσθετα μέτρα που θα χρειαστούν θα κυμανθούν από 2,55 δισ. ευρώ έως 3 δισ. ευρώ.
• Ανάλογα με τον τελικό προσδιορισμό του δημοσιονομικού κενού, το ήμισυ των μέτρων πχ αν το κενό είναι 1,6% του ΑΕΠ, τότε τα μέτρα θα είναι 0,8% του ΑΕΠ από τη μείωση του αφορολόγητου και το άλλο 0,8% από την περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις.
• Υπάρχει συμφωνία το αφορολόγητο να μειωθεί από το 2019 σε επίπεδο κάτω των 7.000 ευρώ.

Η μεγάλη διαφωνία:

• Το ΔΝΤ επιμένει η προσωπική διαφορά να καταργηθεί μεμιάς και η περικοπή των παλαιών συντάξεων να γίνει εφάπαξ, τον πρώτο μήνα του 2020.
• Διαφωνία υπάρχει και για τα αντίμετρα, καθώς δεν έχει ακόμα ξεκαθαριστεί ποια θα είναι, πόσο θα στοιχίσουν και ποιες θα είναι οι προτεραιότητες.

Η ελληνική πλευρά έχει προτείνει τη μείωση του ΦΠΑ σε τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης και ενέργεια, μείωση του ΕΝΦΙΑ, μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις και μείωση των ασφαλιστικών εισφορών στη μισθωτή εργασία.

Το ΔΝΤ ζητά το πρώτο αντίμετρο να είναι η μείωση της φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων και στη συνέχεια η μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Και όλα αυτά εφόσον επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ.

Με αυτά τα δεδομένα, όπως αναφέρει η εφημερίδα, στόχος για συμφωνία στο Eurogroup της 20ής Μαρτίου είναι σχεδόν αδύνατον να επιτευχθεί και όλα πλέον «δείχνουν» τις αρχές Απριλίου.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ