Συνέχεια του «ριφιφί του αιώνα» η ληστεία στην Κηφισίας
Το μεγαλύτερο μυστήριο στα εγκληματολογικά χρονικά υπενθύμισε η ληστεία στο υποκατάστημα της Πειραιώς με τους τέσσερις δράστες να «στοχεύουν» τις θυρίδες, στο υπόγειο. Πρόκειται για το περιώνυμο «ριφιφί του αιώνα» το 1992 στο υποκατάστημα της Τράπεζας Εργασίας (νυν Eurobank).
Πρόκειται για το περιώνυμο «ριφιφί του αιώνα» το 1992 στο υποκατάστημα της Τράπεζας Εργασίας (νυν Eurobank), στην οδό Καλλιρρόης, με λεία των δραστών που ίσως υπερέβαινε τα 15 εκατ. ευρώ. Σε μια υπόθεση για την οποία έχουν αναπτυχθεί εντυπωσιακά σενάρια, όπως ότι οι δράστες ήταν έλληνες ποινικοί, ιταλοί μαφιόζοι, μέλη της οργάνωσης «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας» ενώ όλα αυτά συνοδεύονταν από αναφορές για εμπλοκή αστυνομικών, υπαλλήλων εταιρειών security, στελεχών τραπεζών και άλλα πολλά. Χωρίς όμως ως τώρα να δοθεί μια πειστική εξήγηση…
Το τέλειο τούνελ
Στις 21 Δεκεμβρίου 1992, λοιπόν, οι αστυνομικοί έκπληκτοι ανακάλυψαν μια σήραγγα περίπου 15 μέτρων, που συνέδεε το αποχετευτικό δίκτυο με το υπόγειο του θησαυροφυλακίου της Τράπεζας Εργασίας στην οδό Καλλιρρόης 19. Οι συμμετέχοντες στο ριφιφί είχαν βάλει υποστυλώματα σε όλο το τούνελ -κάτω από την οδό Καλλιρρόης- που θα ζήλευαν οι υπεύθυνοι μεγάλων τεχνικών έργων.
Έπειτα οι δράστες τρύπησαν ένα μέτρο μπετόν που είχε στο εσωτερικό ατσάλι, αντοχής 22 «σταλ».
Διέρρηξαν το χρηματοκιβώτιο και τις 305 θυρίδες της Τράπεζας Εργασίας, στην οδό Καλλιρρόης, που περιείχαν τεράστια χρηματικά ποσά, κοσμήματα ενώ υπήρχαν και αναφορές ότι στόχος τους ήταν και θυρίδες με μεγάλες ποσότητες κοκαΐνης. Κάτι ωστόσο που δεν αποδείχθηκε ποτέ. Τα συστήματα ασφαλείας και οι συναγερμοί θεωρούνταν υπερεπαρκή, όμως ουσιαστικά δεν υπήρξε καμιά απόκριση.
Λίγους μήνες αργότερα βρέθηκαν στις ακτές της Βραυρώνας έγγραφα, επιταγές, μετοχές, γραμμάτια και ομόλογα που ανήκαν στον κλαπέντα θησαυρό της Τράπεζας Εργασίας. Ομως, και πάλι δεν προέκυψε τίποτε σημαντικό.
Ο Σύρος είχε υποστηρίξει ότι ο ίδιος κρατούσε «τσίλιες» έξω από τη σήραγγα για να ειδοποιεί τους συνεργούς του. Οι αστυνομικοί είχαν θεωρήσει αστήρικτες τις αναφορές του Χαλίντ και δεν έδωσαν συνέχεια.
Ο ίδιος επανήλθε με νέες αναφορές στις δικαστικές αρχές που άσκησαν αρχικά διώξεις εναντίον πέντε προσώπων που κατονόμαζε ο Χαλίντ. Ομως και οι πέντε απηλλάγησαν διά βουλεύματος το φθινόπωρο του 1995 έπειτα από εισήγηση (στις 13/12/94) της εισαγγελέως Ευτέρπης Γκουτζαμάνη (μέχρι προ μερικών μηνών Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου), αφού ο Χαλίντ αναίρεσε τα πάντα και υποστήριξε ότι εκτελούσε εντολές άλλων κρατουμένων που ήθελαν να εκβιάσουν τους επιχειρηματίες.
Μια μόδα καταγγελιών και επιστολών μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού που εκείνη την περίοδο είχε γνωρίσει μεγάλη άνθηση. Ο Χαλίντ δεν επέστρεψε ποτέ από πενθήμερη άδεια που είχε λάβει, τον Οκτώβριο του 1999, από τις φυλακές της Κασσάνδρας και φέρεται τότε να είχε γυρίσει στη Συρία.
Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. ερεύνησαν σοβαρά το ενδεχόμενο και υπήρξαν ορισμένες αποσπασματικές πληροφορίες ότι το «ριφιφί» πραγματοποίησαν μέλη της ιταλικής μαφίας που είχαν δεσμούς με έλληνες λαθρεμπόρους τσιγάρων. Πολλοί έβλεπαν στο «ριφιφί» της οδού Καλλιρρόης τη «μεθοδικότητα και την τέχνη ιταλών κακοποιών που έφυγαν αμέσως από τη χώρα και δεν άφησαν κανένα ίχνος».
Τότε αλλά και αργότερα αναπτύχθηκε το σενάριο ότι η εκπληκτική μεθοδικότητα του «ριφιφί» αλλά και η έλλειψη πληροφοριών από τους χώρους των «ποινικών» για έστω και έναν δράστη της κλοπής παραπέμπει πιθανόν σε εμπλοκή μιας πολυμελούς, στεγανοποιημένης οργάνωσης όπως ήταν τότε ο ΕΛΑ.
Βασίλης Λαμπρόπουλος
Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις