Οι άνθρωποι που έχουν χάσει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, κάποια στιγμή έχουν την εντύπωση πως το «βλέπουν» ή το «ακούν», σύμφωνα με ιταλική έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Affective Disorders.

Η μελέτη δείχνει ότι οι παραισθήσεις αυτές είναι πολύ διαδεδομένες μεταξύ ανθρώπων που δεν έχουν κανένα ιστορικό ψυχικής νόσου, αλλά δεν συζητιούνται ευρέως για να μην νομίσουν οι άλλοι ότι ο πενθών ή η πενθούσα έχει διαταραχθεί ψυχικά.

Οι ερευνητές του Τμήματος Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Μιλάνο, με επικεφαλής τον Αρμάντο Ντ’ Αγκοστίνο, αξιολόγησαν όλες τις έως τώρα μελέτες επί του θέματος και διαπίστωσαν ότι το 30% έως 60% των ανθρώπων που έχουν χηρεύσει ή βιώνουν πένθος, έχουν παραισθητικές εμπειρίες, όπως να βλέπουν τον αγαπημένο τους να κάθεται στην καρέκλα που αγαπούσε ή να τον ακούνε να τους καλεί με το όνομά τους.

«Τα στοιχεία δείχνουν ότι είναι εντυπωσιακά υψηλή η συχνότητα τέτοιων παραισθητικών εμπειριών μετά από πένθος», σημειώνει ο Δρ Ντ’ Αγκοστίνο.

Όμως πολλοί άνθρωποι δεν μιλάνε ποτέ γι’ αυτές τις ασυνήθιστες εμπειρίες, εν μέρει από φόβο ότι θα παρεξηγηθούν.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι το ζήτημα δεν έχει μελετηθεί επαρκώς από επιστημονική πλευρά, κάτι που πρέπει πλέον να γίνει συστηματικά.

Ως ένα βαθμό, οι παραισθήσεις αυτές μοιάζουν με εκείνες που έχουν όσοι υποφέρουν από διαταραχή μετατραυματικού στρες. Μερικές φορές οι παραισθήσεις, πέρα από όραση και ακοή, αφορούν την αφή, την όσφρηση, αλλά και μια αόρατη «παρουσία» πέρα από τις πέντε αισθήσεις.

Οι Ιταλοί επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι, προς το παρόν, παραμένει αβέβαιο κατά πόσο αυτές οι εμπειρίες θα πρέπει να θεωρηθούν παθολογικές και πού θα πρέπει να χαραχθεί το όριο ανάμεσα στη φυσιολογική και στην παθολογική εμπειρία του πένθους.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr,ΑΠΕ-ΜΠΕ