H Επιτροπή Φαρμακευτικών Προϊόντων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA) χορήγησε θετική γνωμοδότηση στην ελιγλουστάτη (σε μορφή κάψουλας), ως από του στόματος θεραπεία για συγκεκριμένο πληθυσμό ενήλικων ασθενών με νόσο Gaucher Τύπου 1.

Η νόσος Gaucher είναι μία κληρονομική διαταραχή από την οποία πάσχουν λιγότεροι από 10.000 άνθρωποι παγκοσμίως. Οι άνθρωποι με τη νόσο Gaucher διαθέτουν ανεπάρκεια ενός ενζύμου, της β-γλυκοσιδάσης (γλυκοκερεβροσιδάση) που διασπά ένα συγκεκριμένο τύπο μορίου λίπους. Ως αποτέλεσμα, τα διογκωμένα με λιπίδια κύτταρα (τα ονομαζόμενα κύτταρα Gaucher) συσσωρεύονται σε διαφορετικά μέρη του σώματος, κυρίως στο σπλήνα, το ήπαρ και το μυελό των οστών. Η συσσώρευση κυττάρων Gaucher μπορεί να προκαλέσει διόγκωση του σπλήνα και του ήπατος (σπληνομεγαλία και ηπατομεγαλία), αναιμία, υπερβολική αιμορραγία και μώλωπες, νόσο των οστών και έναν αριθμό άλλων σημείων και συμπτωμάτων. Η πιο κοινή μορφή της νόσου Gaucher, ο τύπος 1, γενικά δεν επηρεάζει τον εγκέφαλο.

Η ελιγλουστάτη, ένα νέο ανάλογο του γλυκοσυλοκεραμιδίου που χορηγείται από το στόμα, έχει σχεδιαστεί για να αναστέλλει μερικώς το ένζυμο συνθετάση του γλυκοσυλοκεραμιδίου, οδηγώντας στη μειωμένη παραγωγή γλυκοσυλοκεραμιδίου . Το γλυκοσυλοκεραμίδιο είναι η ουσία που συσσωρεύεται στα κύτταρα και τους ιστούς των ατόμων που πάσχουν από τη νόσο Gaucher.

Η αρχική σύλληψη ανήκει στον Νόρμαν Ραντιν, PhD, από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Σε προκλινικές μελέτες, το μόριο, που αναπτύχθηκε μαζί με τον Τζέιμς Σάιμαν, MD, επίσης από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, έδειξε εξειδίκευση για τη συνθετάση του γλυκοσυλοκεραμιδίου. Μετά από ένα εκτεταμένο πρόγραμμα προκλινικών δοκιμών και κλινικής έρευνας πρώτου σταδίου, η ελιγλουστάτη περιλήφθηκε σε μελέτες στο πλαίσιο του μεγαλύτερου Φάσης 3 κλινικού προγράμματος που εκπονήθηκε ποτέ για τη νόσο Gaucher.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να λάβει την τελική απόφαση για την παραχώρηση άδειας κυκλοφορίας για την ελιγλουστάτη στην ΕΕ τους επόμενους μήνες. Η ελιγλουστάτη εγκρίθηκε από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) τον Αύγουστο και βρίσκεται υπό αξιολόγηση από άλλες ρυθμιστικές αρχές σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η γνωμοδότηση της Επιτροπής Φαρμακευτικών Προϊόντων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) βασίστηκε σε δεδομένα από το πρόγραμμα κλινικής ανάπτυξης της ελιγλουστάτης, που αποτελεί το μεγαλύτερο πρόγραμμα που εκπονήθηκε ποτέ για τη νόσο Gaucher, περιλαμβάνοντας περίπου 400 ασθενείς που λάμβαναν θεραπεία σε 29 χώρες.

Οι κάψουλες ελιγλουστάτης ενδείκνυνται για τη μακρόχρονη θεραπεία ενηλίκων με νόσο Gaucher τύπου 1 (GD1), οι οποίοι διαθέτουν υψηλή μεταβολική ικανότητα του CYP2D6 (EMs), ενδιάμεση ικανότητα (IMs) μεταβολισμού, ή μειωμένη ικανότητα (PMs) μεταβολισμού όπως προσδιορίζεται με μία εξέταση εγκεκριμένη από τον FDA. Οι ασθενείς που διαθέτουν ιδιαίτερα αυξημένη ικανότητα (URMs) μεταβολισμού του CYP2D6 ενδέχεται να μην πετύχουν τα απαραίτητα επίπεδα συγκέντρωσης ελιγλουστάτης στο πλάσμα για την επίτευξη θεραπευτικού αποτελέσματος. Δεν είναι δυνατή η σύσταση συγκεκριμένης δόσης σε εκείνους τους ασθενείς των οποίων ο γενότυπος CYP2D6 δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί (μη προσδιορισμένη μεταβολική ικανότητα).

Η ελιγλουστάτη αντενδείκνυται για τους ακόλουθους ασθενείς λόγω κινδύνου σημαντικά αυξημένης συγκέντρωσης της ελιγλουστάτης στο πλάσμα, που ενδέχεται να οδηγήσει σε παράταση των διαστημάτων PR, QTc, και/ή QRS, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει καρδιακές αρρυθμίες: άτομα με υψηλή ή ενδιάμεση ικανότητα μεταβολισμού (EMs ή IMs) που λαμβάνουν ένα ισχυρό ή μέτριο αναστολέα του CYP2D6 ή ταυτόχρονα με ένα ισχυρό ή μέτριο αναστολέα του CYP3A και άτομα με ενδιάμεση ή μειωμένη ικανότητα μεταβολισμού (IMs ή PMs) που λαμβάνουν ένα ισχυρό αναστολέα CYP3A.

Τα φάρμακα που αναστέλλουν τα CYP2D6 και CYP3A ενδέχεται να παρουσιάσουν σημαντικά αυξημένη έκθεση στην ελιγλουστάτη και είναι δυνατό να απαιτηθεί ι τροποποίηση της δοσολογίας της ελιγλουστάτης, ανάλογα με την ικανότητα μεταβολισμού . Οι επαγγελματίες Υγείας θα πρέπει να συμβουλεύονται την εγκεκριμένη περίληψη χαρακτηριστικών του προϊόντος πριν τη συνταγογράφηση, για περισσότερες λεπτομέρειες και άλλες δυνητικά σημαντικά αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα.

Επειδή η ελιγλουστάτη προβλέπεται ότι προκαλεί αύξηση της διάρκειας των διαστημάτων του ηλεκτροκαρδιογραφήματος (ΗΚΓ) σε σημαντικά αυξημένα επίπεδα συγκέντρωσης στο πλάσμα, δεν ενδείκνυται η χρήση του σε ασθενείς με προϋπάρχουσα καρδιακή νόσο, σύνδρομο παρατεταμένου διαστήματος QT (long QT syndrome) ή σε συνδυασμό με αντιαρρυθμικά φάρμακα Τάξης IA και Τάξης III.

Οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες (≥10%) για την ελιγλουστάτηείναι: κόπωση, κεφαλαλγία, ναυτία, διάρροια, ραχιαίος πόνος, πόνος στα άκρα και άλγος άνω κοιλιακής χώρας.

Η χορήγηση της ελιγλουστάτης κατά την κύηση επιτρέπεται μόνο εφόσον το δυνητικό όφελος δικαιολογεί τον δυνητικό κίνδυνο· με βάση δεδομένα δοκιμών σε ζώα, η ελιγλουστάτη ενδέχεται να βλάψει το έμβρυο. Διακόψτε τη λήψη του φαρμάκου ή τον θηλασμό με βάση την αναγκαιότητα του φαρμάκου για τη μητέρα. Η ελιγλουστάτη δεν ενδείκνυται για ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία ή ασθενείς με ηπατική δυσλειτουργία.

health.in.gr

Ειδήσεις Σήμερα: