Κυριακή 2 Μαρτίου, λίγο μετά τις 6 το απόγευμα, στην ανατολική ακτογραμμή του Μεσσηνιακού κόλπου, στην παραλία της Μικρής Μαντίνειας.

Έπειτα από ώρες βροχής ο καιρός έχει ανοίξει προσωρινά, κι ο ουρανός, στα χρώματα του μάλλον μελαγχολικού κυριακάτικου δειλινού, πασχίζει μάταια να μας πείσει ότι ο χειμώνας είναι πλέον πίσω μας κι η άνοιξη μπροστά μας.

Απέναντί μας, τα νερά του Μεσσηνιακού κόλπου, κι ολόγυρά τους η αχανής ακτογραμμή της ευλογημένης μεσσηνιακής γης με τη μορφή ενός γιγάντιου τόξου.

Δεξιά μας, στο μυχό σχεδόν του Μεσσηνιακού κόλπου, η Καλαμάτα, πόλη γοητευτική, με σημαντικό παρελθόν και, το σπουδαιότερο, δυναμικό παρόν.

Αντίκρυ, στη δυτική ακτογραμμή του Μεσσηνιακού κόλπου, το Πεταλίδι, γνωστό παραθεριστικό κέντρο.

Νοτιότερα, οι Χράνοι και ο Άγιος Ανδρέας Λογγάς, με τις όμορφες ακρογιαλιές τους.

Ακόμη μακρύτερα, μια μακρινή γραμμή που χάνεται στον ορίζοντα, η Κορώνη, η ονομαστή κωμόπολη με το νησιώτικο χρώμα, και το ακρωτήρι Ακρίτας με το νησάκι Βενέτικο.

Μεσσηνιακός κόλπος: μια φιλόξενη αγκαλιά στο έμπα της άνοιξης του 2014!