Σε επιφυλακτικά ώτα έπεσε η «μισή συγγνώμη» του ΔΝΤ

Η ομολογία λάθους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σχετικά με το «φάρμακο λιτότητας» για την Ελλάδα έχει ερμηνευτεί μάλλον με επιφύλαξη από τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Η αυτοκριτική του ΔΝΤ, υποστηρίζουν αρκετά από αυτά, έχει θέση έμμεσης κατηγορίας και για τις υπόλοιπες εμπλεκόμενες πλευρές (της Αθήνας συμπεριλαμβανομένης), φέρνει σύγκρουση με την Κομισιόν και την ΕΚΤ ενώ δεν λείπουν και οι αναγνώσεις που βλέπουν, πίσω από το mea culpa, προειδοποίηση του Ταμείου προς τους «17».

Αρχικά, η ίδια η ομολογία δεν πείθει όλους για την ειλικρίνειά της. «Το λανθασμένο παιχνίδι του ΔΝΤ» είναι ο τίτλος του Spiegel, που υποστηρίζει πως η «συγγνώμη» του Ταμείου έχει περιορισμένη αξία, επειδή επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη στην περίπτωση της Κύπρου -δηλαδή τις υπερβολικά αισιόδοξες μακροοικονομικές εκτιμήσεις.

«Το ΔΝΤ ζητά λίγο συγγνώμη για την Ελλάδα» γράφει από την πλευρά της η Sueddeutsche Zeitung, η οποία θεωρεί μάλλον υπερβολική, αν και όχι πλήρως αβάσιμη, τη διαπίστωση πως πρόκειται περί αυτοκριτικής.

Η συζήτηση για τα προβλήματα του πρώτου προγράμματος είχε ξεκινήσει εδώ και καιρό, σημειώνει η εφημερίδα, αλλά το κείμενο του ΔΝΤ ρίχνει (έστω και έμμεσα) μεγάλο μέρος της ευθύνης τόσο στην υπόλοιπη τρόικα, δηλαδή Κομισιόν και ΕΚΤ, αλλά και στην Αθήνα που φάνηκε «περισσότερο απρόθυμη να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις από όσο είχε αρχικά θεωρηθεί».

Το κεντρικό σημείο σε όλες τις αναφορές των ξένων ΜΜΕ είναι ο παράγοντας διαμάχης μέσα στην τρόικα για τον χειρισμό της γενικότερης ευρωπαϊκής κρίσης. Έτσι τονίζονται ιδιαίτερα τόσο η απάντηση της Κομισιόν -πως «έχει θεμελιώδεις διαφωνίες» με την αποτίμηση του Ταμείου- όσο και της ΕΚΤ, η οποία «δεν βλέπει να την αφορά» η αποτίμηση.

Ο γαλλικός Monde γράφει πως οι διαπιστώσεις του ΔΝΤ από μόνες τους δεν είναι καινούριες, «αντιθέτως όμως η εξήγηση που δίνεται ρίχνει φως στις περίπλοκες σχέσεις του Ταμείου με τα άλλα δύο μέρη της τρόικας».

Κατά την εφημερίδα, το ΔΝΤ αποδίδει τα προβλήματα στην στρατηγική για το ελληνικό ζήτημα ξεκινούν από την «δύσκολη συγκατοίκηση» με την Κομισιόν και την ΕΚΤ και τον πολιτικό χαρακτήρα των διαβουλεύσεων με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Ανάλογη είναι και η προσέγγιση του βρετανικού Guardian. «Είναι καθησυχαστικό που το ΔΝΤ φαίνεται διατεθειμένο να παραδεχτεί ότι θα μπορούσε να είχε πράξει διαφορετικά, αλλά λυπηρό που οι Βρυξέλλες θα έκαναν τα ίδια» γράφει, λέγοντας επίσης πως το κείμενο του ΔΝΤ «φωτίζει τη διάσταση απόψεων μέσα στην τρόικα» αλλά, πρέπει να θεωρηθεί και προειδοποίηση προς την Ευρώπη.

Το σημείο αυτό κάνει σαφέστερη η ιταλική Repubblica: Το σκεπτικό της αυτοκριτικής του Ταμείου είναι να αντληθούν διδάγματα και να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη αλλά έχει και έντονη πολιτική διάσταση.

«Το βάρος των αναπτυσσόμενων χωρών στο ΔΝΤ συνεχίζει να μεγαλώνει, παρά την σχετικά περιορισμένη ακόμη αντιπροσώπευσή του στο Συμβούλιο» γράφει η εφημερίδα· η αυτοκριτική, συνεχίζει «πρέπει να γίνει αντιληπτή ως προειδοποίηση ότι εάν η κρίση στην Ευρωζώνη επιδεινωθεί, οι Ευρωπαίοι μπορεί να μείνουν μόνοι τους».

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ