Αφιέρωμα στον πιο γοητευτικό εργένη: Τζορτζ Κλούνεϊ

Η καριέρα του Τζορτζ Κλούνεϊ, πριν ασχοληθεί με τον κινηματογράφο, ξεκίνησε από την τηλεόραση, όπου πρωταγωνίστησε σε πολλές πετυχημένες σειρές, με σημαντικότερη την «ER», που του χάρισε πολλές υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα και Έμι.

Το βιογραφικό του περιλαμβάνει ταινίες όπως «Μια Ξεχωριστή Μέρα» (1993), «Από το Σούρουπο ως την Αυγή» (1996), την τέταρτη συνέχεια της περιπέτειας φαντασίας «Μπάτμαν και Ρόμπιν» γυρισμένη το 1997, που ήταν υποψήφια για 11 Χρυσά Βατόμουρα («Όσκαρ» για τις χειρότερες ταινίες), μαζί με τους Ούμα Θέρμαν και Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ.

Ένα χρόνο αργότερα, το 1998, συμπρωταγωνίστησε με τη Νικόλ Κίντμαν στην κατασκοπική περιπέτεια «Ο Ειρηνοποιός», όπου οι δύο πρωταγωνιστές προσπαθούν να διαλευκάνουν το μυστήριο που περιέβαλλε την κλοπή πυρηνικών όπλων από το ρωσικό στρατό και να προλάβουν τυχόν τρομοκρατικές ενέργειες!

Την ίδια χρονιά τον συναντάμε ως ιδιόρρυθμο ληστή τραπεζών να φλερτάρει μία ομοσπονδιακή αστυνομικό, στην ασυνήθιστη αστυνομική περιπέτεια, «Εκτός Ελέγχου», που είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Έλμορ Λέοναρντ.

Παραμένουμε στο 1998, όπου πρωταγωνίστησε στην αριστουργηματική κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Τζέιμς Τζόουνς, «Λεπτή Κόκκινη Γραμμή», το 1998. Η παραγωγή ήταν υποψήφια για Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου Σεναρίου, Μουσικής, Φωτογραφίας, Μοντάζ και Ηχου, δυστυχώς όμως κατά την απονομή αγνοήθηκε επιδεικτικά.

Το 1999 πρωταγωνίστησε στην περιπέτεια «Οι Τρεις Ήρωες» και το 2000 στην κωμωδία των αδελφών Κοέν «Ω Αδελφέ πού Είσαι;». Η ταινία είναι μια «χαλαρή», αλλά πετυχημένη, μεταφορά της «Οδύσσειας», με έντονα σουρεαλιστικά στοιχεία. Αφηγείται την ιστορία τριών κατάδικων που δραπετεύουν και ταξιδεύουν στον αμερικανικό Νότο, αναζητώντας κάποιον υποτιθέμενο θησαυρό. Στο δρόμο τους συναντούν τον κύκλωπα και τις σειρήνες, συγκρούονται με τους μνηστήρες της Πηνελόπης και τελικά, από παραξενιά της τύχης, γίνονται σταρ της κάντρι!

Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στην «Καταιγίδα» του Βόλφγκανγκ Πέτερσεν, το 2000 και ένα χρόνο αργότερα είχε έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στην ανακατασκευή της ομότιτλης ταινίας του 1960, «Η Συμμορία των Έντεκα». Μια ταινία που διέθετε λαμπερούς ηθοποιούς, λαμπερά καζίνο, εντυπωσιακή σε σχεδιασμό και εκτέλεση ληστεία και σκηνοθεσία με στιλ και ρυθμό.

Την πρώτη σκηνοθετική του απόπειρα την έκανε το 2002 με την ταινία «Εξομολογήσεις ενός Επικίνδυνου Μυαλού», στην οποία είχε και τον ηγετικό ρόλο.
Για την ταινία αυτή τιμήθηκε με το «Special Achievement Award» από το «National Board of Review».

Ακολουθεί η ταινία επιστημονικής φαντασίας «Solaris» το 2002, οι αστυνομικές περιπέτειες «Ο Καλός Γερμανός», το 2006, και «Μάικλ Κλέιτον», το 2007.

Το 2006 έλαβε δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ Σκηνοθεσίας και Πρωτότυπου Σεναρίου για την ταινία «Καληνύχτα, και Καλή Τύχη», την ίδια χρονιά τιμήθηκε με Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Syriana».
Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της Ακαδημίας των Όσκαρ, που κάποιος λάμβανε υποψηφιότητες, για ηθοποιία και σκηνοθεσία, για δύο διαφορετικές ταινίες.

Το 2008 σκηνοθέτησε την κωμωδία «Leatherheads» και ξανασυνεργάστηκε με τους αδελφούς Κοέν στην ξεκαρδιστική ταινία «Καυτό Απόρρητο». Ένα χρόνο μετά τον απολαύσαμε ως δημοσιογράφο στο Ιράκ, όπου «βρήκε την ευκαιρία της ζωής του!» στην κωμωδία του Γκραντ Χέσλοφ, «Οι Άντρες που Κοιτούν Επίμονα Κατσίκες».

Τον είδαμε να συμπρωταγωνιστεί πλάι στην Βέρα Φαρμίγκα στην κωμωδία «Ραντεβού στον Αέρα», του Τζέισον Ράιτμαν, για την οποία απέσπασε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.

Το 2011 πρωταγωνίστησε στη βραβευμένη ταινία, του ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτη Αλεξάντερ Πέιν, «Οι Απόγονοι», ενώ σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε πλάι στην Ίβαν Ρέιτσελ Γουντ και τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν στο πολιτικό δράμα «Αι Ειδοί του Μαρτίου». Μία ταινία που «φωτογράφισε» τον σύγχρονο κόσμο της πολιτικής και της εξουσίας.
Ο τίτλος της μας μεταφέρει το 44 π.Χ. στα ρωμαϊκά χρόνια, όταν σύμφωνα με το ρωμαϊκό ημερολόγιο-, οι «Ειδοί του Μαρτίου» αντιστοιχούσαν στην 15η ημέρα του Μαρτίου, του Μαΐου, του Ιουλίου και του Οκτωβρίου και στην 13η ημέρα των υπολοίπων μηνών. Η φράση «Αι ειδοί του Μαρτίου» (Idus Martiae λατινιστί) έγινε γνωστή, γιατί τότε δολοφονήθηκε ο Ιούλιος Καίσαρας. Λέγεται πως ένας μάντης τον είχε προειδοποιήσει να φυλάγεται, καθώς στις ειδούς του Μαρτίου θα διέτρεχε μεγάλο κίνδυνο, εκείνος όμως τον αγνόησε και η συνέχεια είναι γνωστή.

Πληροφορίες ΙΜDb, Wikipedia
Επιμέλεια: Χριστίνα Φωτιάδη

Οι ταινίες:

Οι Απόγονοι (2011)
Ο νικητής για την καλύτερη δραματική ταινία στις Χρυσές Σφαίρες, ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης, Αλεξάντερ Πέιν, με τους «Απογόνους» του, μάς ξανα-συστήνει έναν Τζορτζ Κλούνεϊ εντελώς διαφορετικό απ’ ότι έχουμε δει ως τώρα.
Όσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου
Xρυσή Σφαίρα Α’ Ανδρικού Ρόλου – Τζόρτζ Κλούνι
Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας

Αι Ειδοί του Μαρτίου (2011)
Μια έντονη ιστορία sex, φιλοδοξίας, πίστης, προδοσίας και εκδίκησης, όπου ένας νεαρός εκπρόσωπος τύπου πέφτει θύμα του πολιτικού παρασκηνίου, ύπουλων χειρισμών από βετεράνους του επαγγέλματος και αποπλάνησης από μια νεαρή ασκούμενη. Ο Τζορτζ Κλούνεϊ υποδύεται έναν Κυβερνήτη που έχει θέσει υποψηφιότητα στον πρώτο γύρο των Προεδρικών εκλογών με το κόμμα των Δημοκρατικών, ενώ ο Ράιαν Γκόσλινγκ τον εκπρόσωπο τύπου του και η Μαρίσα Τομέι την ρεπόρτερ των New York Times.

Ο Αμερικανός (2010)
O Τζορτζ Κλούνεϊ, πρωταγωνιστεί σε ένα περιπετειώδες θρίλερ από τον σκηνοθέτη του «Control», Άντον Κόρμπιν. Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα «A Very Private Gentleman» του Βρετανού συγγραφέα Μάρτιν Μπουθ.
Mια ταινία που αναμιγνύει την ίντριγκα και το σασπένς με το ρομάντζο και τα ηθικά διλήμματα.
Ο Τζακ (Τζορτζ Κλούνεϊ) είναι ένας επιδέξιος δολοφόνος. Όταν μια αποστολή δολοφονίας πηγαίνει στραβά, υπόσχεται ότι η επόμενη αποστολή του θα είναι η τελευταία. Σύντομα βρίσκεται στην Ιταλία, όπου κάθε γωνιά κρύβει για αυτόν μια παγίδα και κάθε άγνωστος στο δρόμο έναν πιθανό εχθρό.
Ο Τζακ έρχεται αντιμέτωπος με πολλές επικίνδυνες καταστάσεις, ερωτικά αντικείμενα του πόθου και μυστηριώδεις συνομωσίες.

Ραντεβού στον Αέρα (2009)
Το «Up in the Air» του Τζέισον Ράιτμαν, αφουγκράζεται τις ανησυχίες και την ψυχολογία του σύγχρονου εργαζομένου, αλλά και καταδείχνει την ψυχρότητα με την οποία λειτουργεί το σύγχρονο καπιταλιστικο σύστημα. Ήταν στα φαβορί, το 2010, με αρκετές υποψηφιότητες στα Οσκαρ.

Ο Απίθανος Κύριος Φοξ (2009)
Ο σκηνοθέτης Ρόουεν Άντερσον επιστρατεύει τις φωνές αγαπημένων ηθοποιών, όπως Τζορτζ Κλούνι, Μέριλ Στριπ, Μπιλ Μάρεϊ και Γουίλιαμ Νταφόε για να «ζωντανέψει» τους ήρωες στην ταινίας αυτη, η οποία βασίζεται στο βιβλίο του συγγραφέα Ρόαλντ Νταλ.

Οι Άντρες που Κοιτούν Επίμονα Κατσίκες (2009)
Μια απολαυστική κωμωδία από τον σκηνοθέτη Γκραντ Χέσλοφ, με κεντρικό ήρωα τον Τζόρτζ Κλούνεϊ, στο ρόλο ενός δημοσιογράφου στο Ιράκ. Εκεί, στο πρόσωπο του Lyn Cassaby, πρώην μέλος του 1ου Τάγματος της Γης, βρίσκει την ευκαιρία της ζωής του….

Καυτό Απόρρητο (2008)
Μια ξεκαρδιστική ταινία από τους αδερφούς Κοέν, που έχει ως αφετηρία, όπως και στις περισσότερες ταινίες τους, την ανοησία του ανθρώπινου είδους.
Ο καταιγιστικός ρυθμός των αστείων καταστάσεων και οι ξεκαρδιστικές ατάκες που ξεστομίζουν οι ανεκδιήγητοι αυτοί ήρωες, αποπνέουν στην ταινία μια ελαφράδα, που δηλώνει ότι οι δημιουργοί της την έφτιαξαν χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις, κάνοντας απλά το κέφι τους. Αυτό διακρίνεται κυρίως στο κομμάτι των ερμηνειών όπου, αν εξαιρέσει κανείς τη Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, οι υπόλοιποι, και ειδικά οι Κλούνεϊ και Πιτ, περισσότερο παίζουν με τις καταστάσεις παρά ερμηνεύουν. Το ταλέντο τους, ωστόσο, όχι μόνο τους διασώζει, αλλά τους κάνει στιγμές στιγμές απολαυστικούς.

Μάικλ Κλέιτον (2007)
Το «Μάικλ Κλέιτον» είναι η πρώτη σκηνοθετική δουλειά του Τόνι Γκιλρόι, ενός από τους πιο επιτυχημένους σεναριογράφους στο Χόλιγουντ (μεταξύ άλλων, έχει γράψει το «Δικηγόρο του Διαβόλου»). Και ως καλός σεναριογράφος έδωσε πολύ μεγάλο βάρος τόσο στις μικρές λεπτομέρειες που «χτίζουν» τους διάφορους χαρακτήρες όσο και στη δομή της ταινίας.

Ο Τζορτζ Κλούνεϊ μάς χαρίζει μια χαμηλών τόνων, αλλά πολύ μεστή ερμηνεία, που θυμίζει αρκετά εκείνη που του χάρισε το Όσκαρ για το «Συριάνα». Εξαιρετικοί είναι και οι Τομ Γουίλκινσον και Τίλντα Σουίντον (Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου) στους πολυδιάστατους ρόλους του «φρικαρισμένου» δικηγόρου και της αμοραλίστριας μάνατζερ, αντίστοιχα.

Η Συμμορία των Δεκατριών (2007)
Η γνωστή συμμορία (Τζορτζ Κλούνεϊ , Μπραντ Πιτ και Ματ Ντέιμον) ξαναχτυπά!
Ένας ιδιοκτήτης αλυσίδας καζίνο και ξενοδοχείων στο Λας Βέγκας εξαπατά τον Ρούμπεν Τίσκοφ, μέντορα του Ντάνι Όσεαν. Ο Ντάνι οργίζεται και καταστρώνει σχέδιο, με σκοπό να σαμποτάρει τα εγκαίνια του ολοκαίνουργιου ξενοδοχείου του αδίστακτου Γουίλι Μπανκ.

Good Night, and Good Luck (2005)
Ένα ασπρόμαυρο κομψοτέχνημα, χαμηλού προϋπολογισμού, με καλές ερμηνείες και επίκαιρα πολιτικά μηνύματα.

Το «Καληνύχτα και Καλή Τύχη» βρήκε όλες τις πόρτες ανοιχτές και, αφού πέρασε από το Φεστιβάλ της Βενετίας και κέρδισε διθυραμβικές κριτικές, έφτασε να διεκδικήσει μέχρι και τα βραβεία Όσκαρ. Όχι πάντως ότι δεν του άξιζε… Και αυτό γιατί ο Τζορτζ Κλούνεϊ -στη δεύτερη μόλις σκηνοθετική του απόπειρα έπειτα από το κάπως ασύμμετρο «Εξομολογήσεις Ενός Επικίνδυνου Μυαλού»- αποδεικνύει πρώτον ότι διαθέτει πολύ μεγάλο ταλέντο και δεύτερον ότι εκμεταλλεύεται τη δημοτικότητά του όχι για να θησαυρίσει αλλά για να προωθήσει τις σοβαρές πολιτικές του θέσεις.

Κεντρικός ήρωας της ταινίας είναι ο τηλεοπτικός σχολιαστής Έντουαρτ Μάροου, o οποίος στα μέσα της δεκαετίας του 1950 δεν δίστασε να κοντραριστεί δημόσια με τον παντοδύναμο γερουσιαστή Μακάρθι, υπερασπίζοντας την ελευθερία του λόγου, απέναντι στο αντικομουνιστικό κυνήγι μαγισσών που ο τελευταίος είχε εξαπολύσει.

Syriana (2005)
Σε διπλό ρόλο σεναριογράφου και σκηνοθέτη, ο Αμερικανός δημιουργός, Στίβεν Γκέγκαν, επιχειρεί να ξεδιπλώσει όλα όσα σχετίζονται με το πετρέλαιο και τα παιχνίδια που παίζονται γύρω από το μαύρο χρυσό. Οι ιστορίες του μοιάζουν με άφτιαχτο παζλ απλωμένο στο πάτωμα. Ο θεατής έχει τη συνολική εικόνα, μόνον όταν όλα τα κομμάτια μπούνε στη θέση τους.

Το «Syriana» αντλεί υλικό από το βιβλίο «See No Evil», που έγραψε ο πρώην πράκτορας της CIA Ρόμπερτ Μπάερ. Δίνει τις πληροφορίες με καταιγιστικό ρυθμό και θέλει καθαρό μυαλό κατά την προβολή, ώστε ο θεατής να μπορέσει να αφομοιώσει όλα όσα αναφέρονται. Ήταν υποψήφιο για δύο Όσκαρ και για ισάριθμες Χρυσές Σφαίρες, αλλά σε αμφότερες τις διοργανώσεις απέσπασε μόνο το βραβείο Β΄ Ανδρικού Ρόλου (Τζορτζ Κλούνεϊ).

Ο Καλός Γερμανός (2006)
Πολλές από τις σύγχρονες παραγωγές έχουν ένα κοινό σημείο: πατούν στο παρόν και στα πιο προηγμένα κινηματογραφικά μέσα, έχοντας το βλέμμα στραμμένο προς το μέλλον της έβδομης τέχνης. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει με τον «Καλό Γερμανό». Εδώ, ο Στίβεν Σόντερμπεργκ, ένας σκηνοθέτης που είναι γνωστό ότι «πάσχει» από το μικρόβιο του πειραματισμού, επιχείρησε κάτι πρωτότυπο: Να φτιάξει μια ταινία που όχι μόνο διαδραματίζεται στη δεκαετία του 1940, αλλά μοιάζει και σαν να έχει γυριστεί τότε. Για να το πετύχει αυτό έκλεισε κατάμουτρα την πόρτα στις σύγχρονες τεχνικές και ακολούθησε τη λογική ενός κινηματογραφιστή εκείνης της εποχής.

Η ταινία κινείται σε αισθητικό και αφηγηματικό πλαίσιο παρόμοιο με δύο αριστουργήματα της δεκαετίας του 1940: Τον «Τρίτο Άνθρωπο» και την «Καζαμπλάνκα». Δεν μπορεί όμως ούτε καν να πλησιάσει το εύρος και τη δύναμή τους και βασικός υπεύθυνος για αυτήν την «αποτυχία» δεν είναι άλλος από την πλοκή που, παρά τις πολιτικές προεκτάσεις και την πρωτότυπη δομή, ξεφουσκώνει αρκετά γρήγορα. Μια κάποια ευθύνη φέρει στα και ο Τζορτζ Κλούνι, ο οποίος, αν και κάνει φιλότιμες προσπάθειες να μιμηθεί το μεταπολεμικό στιλ, δείχνει κυριολεκτικά εκτός εποχής. Αντίθετα η Κέιτ Μπλανσέτ, ξεπατικώνει με πολύ μεγάλη επιτυχία την Γκρέτα Γκάρμπο, κερδίζοντας το ερμηνευτικό παιχνίδι και προφέροντας ρίγη απόλαυσης στους λάτρεις του κλασικού σινεμά. Όπως και να έχει, η συγκεκριμένη ταινία αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα αισθητική πρόταση και είναι κρίμα το ότι δεν προβλήθηκε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες.

Gravity

Οι βραβευμένοι με Όσκαρ Σάντρα Μπούλοκ (“The Blind Side,” “The Proposal”) και Τζορτζ Κλούνι (“Up in the Air,” “Syriana”) πρωταγωνιστούν στο “Gravity”, ένα αγωνιώδες θρίλερ που θα μεταφέρει τους θεατές στο άπειρο και ασυγχώρητο “βασίλειο” του σύμπαντος. Ο υποψήφιος για Όσκαρ Αλφόνσο Κουαρόν (“Children of Men”) υπογράφει την σκηνοθεσία της ταινίας, ενώ συνεργάζεται στο σενάριο με τον Χονάς Κουαρόν.