Συνέδριο με θέμα «Το κοινό μέλλον της Ευρώπης» διοργάνωσε το Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ στο Βερολίνο και η άποψη που κυριάρχησε ήταν ότι αντί να ανταποκριθεί η Γερμανία στο ρόλο της ως σημαντικότερου εταίρου, η κυβέρνηση ενίσχυσε με τη στάση της την δυσπιστία στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σύμφωνα με τη Deutche Welle η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τη ζήτημα της προώθησης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Οι περισσότεροι ομιλητές συμφώνησαν ότι πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα, ιδίως σε περίοδο κρίσης, αλλά αναγκαίο για να διατηρηθεί η συνοχή της ΕΕ. Τόνισαν, μάλιστα, ότι αυτός που θα έπρεπε να αναλάβει την πρωτοβουλία είναι η Γερμανία.

Μεταξύ των ομιλητών ήταν και ο καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Παγουλάτος, σύμβουλος των πρωθυπουργών Παπαδήμου και Πικραμένου. «Αυτό που αναμένει από τη Γερμανία το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας -και σε αυτό συγκαταλέγεται και ο ΣΥΡΙΖΑ- είναι ένας ηγετικός ρόλος, ο οποίος ανάγεται στο γεγονός ότι είναι το σημαντικότερο κράτος της ΕΕ, η μεγαλύτερη οικονομία. Να είναι δηλαδή η Γερμανία ένα είδος καλού ηγεμόνα σε μια οικονομική και νομισματική ένωση» εκτίμησε.

Στο ερώτημα αν πράγματι η Γερμανία διαδραμάτισε αυτόν τον ρόλο στην κρίση, η καθηγήτρια και πρώην υποψήφια των σοσιαλδημοκρατών για την Προεδρία της Δημοκρατίας Γκεζίνε Σβαν απάντησε με ένα κατηγορηματικό «όχι».

«Εάν η Γερμανία είναι τόσο ισχυρή, τότε ηγεσία δεν σημαίνει να επιβάλεις μια συγκεκριμένη οικονομική πολιτική, δηλαδή την πολιτική της λιτότητας. Θα πρέπει να καταθέσεις μια πρόταση για το πώς μπορεί να διατηρηθεί η συνοχή ολόκληρης της ευρωζώνης και της ΕΕ των 27 και όχι πώς να σώσεις τον εαυτό σου. Αυτό δεν είναι ηγεσία» υπογράμμισε.

Σημείωσε, επίσης, ότι με εξαίρεση πολύ λίγων μελών της, η νυν γερμανική κυβέρνηση στηρίζει εθνικά συμφέροντα και αυτή η στάση συνέβαλε στην αύξηση της δυσπιστίας μεταξύ των μελών της ΕΕ.

Από την πλευρά της, η Γαλλίδα Κλερ Ντεμεσμέ από την Γερμανική Εταιρεία Εξωτερικής Πολιτικής επισήμανε ότι για αυτήν την δυσπιστία ευθύνονται και τα άλλα κράτη της Ευρώπη, επειδή όλα τους αντιμετωπίζουν τα ευρωπαϊκά θέματα από την εθνική τους σκοπιά.

«Στη Γερμανία η σημερινή κυβέρνηση θεωρεί την πολιτική λιτότητας ως προϋπόθεση για να ξεπεραστεί η κρίση, ενώ στη Γαλλία δεν αντιμετωπίζεται μόνον ως μη αποδοτική αλλά και ως επικίνδυνη για την οικονομική ανάπτυξη και ως αιτία για την αύξηση των χρεών» ανέφερε.

Διαφορετικές αντιλήψεις επικράτησαν και στο θέμα της αλληλεγγύης. Σύμφωνα με την Κλερ Ντεμεσμέ, για τη γερμανική κυβέρνηση αλληλεγγύη σημαίνει πρωτίστως τήρηση των συμφωνηθέντων και δημοσιονομική εξυγίανση, ενώ για την γαλλική πολιτική προπαντός κοινή ανάληψη χρέους και ευρωομόλογα, διατηρώντας συγχρόνως τα κυρίαρχα δικαιώματα στο ακέραιο.

Η βουλευτής των Πρασίνων Βιόλα φον Κράμον προειδοποίησε πως «αδιάλλακτες στάσεις τροφοδοτούν τον λαϊκισμό» και συνέστησε σε όλους μεγαλύτερη διάθεση για συναίνεση, ιδιαιτέρως στο ζήτημα της δανειακής βοήθειας και του σταθερού μηχανισμού στήριξης του ευρώ:

«Πιστεύω ότι θα πρέπει να επιστρέψουμε σε αυτό που υπήρχε στο παρελθόν, δηλαδή στη διάθεση να βρεθεί συμβιβασμός. Δεν μπορώ να πω, για παράδειγμα, πιο είναι το ανώτατο όριο της τρέχουσας γερμανικής οικονομικής συμμετοχής. Γνωρίζω όμως ότι έχουμε αναλάβει μια μεγαλύτερη οικονομική υποχρέωση από αυτή που πάμε να ‘πουλήσουμε’ στους ψηφοφόρους μας. Αυτό είναι σίγουρο».

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: