Ανάγκη ολιστικής προσέγγισης στο θέμα της ασφάλισης, χωρίς προκαταλήψεις, βλέπει το ΙΟΒΕ

Η ανάγκη για ολιστική προσέγγιση στο θέμα της ασφάλισης, χωρίς προκαταλήψεις, αξιοποιώντας την πλούσια ευρωπαϊκή εμπειρία με παράλληλη εις βάθος μελέτη των ιδιαιτεροτήτων της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, είναι το βασικό συμπέρασμα που προέκυψε κατά την εκδήλωση παρουσίασης της μελέτης «Συντάξεις: Πέρα από τον Πρώτο Πυλώνα» του ΙΟΒΕ.

Όπως τονίζεται στη μελέτη, στο νέο περιβάλλον, που χαρακτηρίζεται από τη δημογραφική γήρανση και τους περιορισμούς που δημιουργεί η δημοσιονομική κρίση, το ασφαλιστικό σύστημα θα πρέπει να επανασχεδιαστεί συνολικά, λαμβάνοντας υπόψη τη συμπληρωματικότητα και τις δυνατότητες που προσφέρουν ο δεύτερος και τρίτος πυλώνας.

Μάλιστα επισημαίνεται ότι η δημιουργία ενός νέου συνολικού πλαισίου πρέπει να αρχίσει άμεσα, ώστε να βρίσκεται σε λειτουργία για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που θα γιγαντώνονται στις επόμενες δεκαετίες.

Στην εκδήλωση για την παρουσίαση της μελέτης του ΙΟΒΕ, μίλησαν ο Διοικητής του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Ροβέρτος Σπυρόπουλος, ο πρόεδρος της Επιτροπής Ζωής και Συντάξεων Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος και διευθύνων σύμβουλος της EFG Eurolife Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου και ο Επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιώς Πλάτων Τήνιος.

Τα βασικά ευρήματα της μελέτης παρουσίασε ο καθηγητής Νίκος Καραβίτης, υπεύθυνος Παρατηρητηρίου Δημόσιου Τομέα – Κράτους του ΙΟΒΕ, ενώ τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ, καθηγητής Γιάννης Στουρνάρας.

Παρωχημένο το Ασφαλιστικό

Σύμφωνα με την μελέτη, εδώ και δεκαετίες το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα αποτελεί μόνιμη πηγή προβλημάτων και αντιπαραθέσεων.

Έχει χτιστεί αποσπασματικά και παρά την πρόσφατη αναμόρφωση του 2010 εξακολουθεί να κινείται με γνώμονα τα παλαιά πρότυπα της οικογένειας, της εργασίας και της αποταμίευσης των νοικοκυριών και ο κυρίαρχα δημόσιος χαρακτήρας του στηρίζει τον εγκλωβισμό του σε αυτά.

Όπως τονίζει το ΙΟΒΕ με τη σημερινή δομή του το ασφαλιστικό σύστημα αρνείται να αντιμετωπίσει θαρραλέα και αποτελεσματικά τα βασικά προβλήματα:

• του παρελθόντος, όπου η Ελλάδα ζει ένα «παράδοξο», αφού κατάφερε να αναπτύξει ένα σύστημα που ξοδεύει πολλά, αλλά συγχρόνως μεγάλο μέρος των συνταξιούχων και ηλικιωμένων βρίσκονται κάτω από τα όριο της φτώχειας,

• του μέλλοντος, τα οποία εντείνονται με εκθετικό ρυθμό υπό την πίεση της δημογραφικής γήρανσης, με τις μελλοντικές γενεές να έχουν χάσει το παιχνίδι από τα αποδυτήρια (αφού ο διαιτητής επιλέγεται από τις μυωπικές παρούσες γενεές) αλλά και

• του παρόντος, με τη δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική κρίση να οξύνει τα υπάρχοντα προβλήματα βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος.

Το ασφαλιστικό σύστημα, προστίθεται, προχώρησε σε μια μερική προσαρμογή στον πρώτο πυλώνα, με γνώμονα τη δημοσιονομική βιωσιμότητα, η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί.

Μέχρι το τέλος του 2011 αναμένεται η ολοκλήρωση της καταγραφής της κατάστασης και των προοπτικών των επικουρικών ταμείων και εκτιμάται ότι τα ευρήματα θα ενισχύσουν την τάση μείωσης του ποσοστού αναπλήρωσης του εισοδήματος των συνταξιούχων.

Υπό το πρίσμα των παραπάνω εξελίξεων, τονίζεται στη μελέτη του ΙΟΒΕ, το ασφαλιστικό σύστημα θα πρέπει να επανασχεδιαστεί συνολικά, λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες που προσφέρουν ο δεύτερος και τρίτος πυλώνας.

Σήμερα το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα χαρακτηρίζεται από μια ολοκληρωτική κυριαρχία του πρώτου πυλώνα, με το δεύτερο πυλώνα να έχει ξεκινήσει σχετικά πρόσφατα και να έχει πολύ μικρή, σχεδόν αμελητέα, παρουσία, ενώ οι παραδοσιακές ιδιωτικές ασφαλίσεις, με μακρά παρουσία στο χώρο, παρουσιάζουν σαφώς υψηλότερη δραστηριότητα, ωστόσο παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ