Η γενικευμένη παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού
Βερολίνο: Η γενικευμένη και όχι η ανδρογενετικού τύπου παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες σύμφωνα με μεγάλη ευρωπαϊκή μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο International Journal of Cancer.
Βερολίνο: Η γενικευμένη και όχι η ανδρογενετικού τύπου παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες σύμφωνα με μεγάλη ευρωπαϊκή μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο International Journal of Cancer.
Παλαιότερες μελέτες είχαν εξετάσει τη σχέση μεταξύ μεγέθους σώματος και επίπτωσης του καρκίνου του μαστού, υποδεικνύοντας ότι οι ψηλές γυναίκες αντιμετώπιζαν αυξημένο κίνδυνο νόσησης ανεξαρτήτως αν είχαν φτάσει στο στάδιο της εμμηνόπαυσης και επιπλέον ότι η παχυσαρκία σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο καρκίνου στις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και αυξημένο κίνδυνο για τις μετεμμηνοπαυσιακές, ενώ τα αποτελέσματα αναφορικά με την ανδρογενετικού τύπου παχυσαρκία ήταν διφορούμενα.
Για να εκτιμήσουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού σε σχέση με τη γενικευμένη και την ανδρογενετικού τύπου παχυσαρκία και κατά πόσο η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (ΘΟΥ) παίζει κάποιο ρόλο, η Δρ Πέτρα Λάχμαν και οι συνεργάτες της στο Γερμανικό Ινστιτούτο Ανθρώπινης Διατροφής μελέτησαν μετρήσεις που αφορούσαν το ύψος, το βάρος, το δείκτη μάζα σώματος (ΔΜΣ) και την περίμετρο της μέσης και των γοφών 73.542 προεμμηνοπαυσιακών και 103.344 μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών από εννέα ευρωπαϊκές χώρες. Κατά τη διάρκεια των 4,7 ετών της μελέτης εντοπίστηκαν 1.879 περιστατικά διηθητικού καρκίνου του μαστού.
Από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψε ότι το μέγεθος του σώματος σχετιζόταν εντονότερα με τον κίνδυνο καρκίνο του μαστού στις μετεμμηνοπαυσιακές συγκριτικά με τις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Το ύψος αύξανε τον κίνδυνο νόσησης και στις δυο ομάδες, αλλά κυρίως στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό δεν είναι απολύτως ξεκάθαρος, αλλά ίσως μπορεί να δικαιολογηθεί από παράγοντες που επηρεάζουν τόσο την ανάπτυξη των οστών όσο και τον καρκίνο του μαστού, όπως το σωματικό βάρος γέννησης, η διατροφή, λοιμώξεις, η ενεργειακή ισορροπία και οι αυξητικοί παράγοντες ινσουλίνης.
Στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, η παχυσαρκία συσχετιζόταν με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού μόνο σε εκείνες που δεν ακολουθούσαν θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, ενώ κινδύνευαν εξίσου και εκείνες που είχαν χαμηλό δείκτη μάζας σώματος και ακολουθούσαν κάποιο σχήμα ΘΟΥ.
Αναφορικά με την κατανομή του λίπους, η περίμετρος των γοφών ήταν ισχυρός δείκτης καρκίνου του μαστού στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που δεν ακολουθούσαν ΘΟΥ, αλλά η περίμετρος της μέσης, αφού ελήφθη υπόψη ο δείκτης μάζας, δεν αποτελούσε ισχυρό παράγοντα κινδύνου ούτε στις μετεμμηνοπαυσιακές ούτε στις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.
Τα συστατικά του χυμού παντζαριού υποστηρίζουν την καρδιά και την κυκλοφορία του αίματος, ενώ παράλληλα συμβάλλουν στη φυσική ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.