Πώς τα Ray-Ban Wayfarer έγιναν το απόλυτο αξεσουάρ για τους παιδήλικες του κόσμου

Τον περασμένο Φεβρουάριο, η Rosalía ήταν ένα από τα αστέρια που προσκλήθηκαν στην πασαρέλα του Dior για το φθινόπωρο-χειμώνα 2024-2025, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι.

Κατά την άφιξή της, περικυκλώθηκε από θαυμαστές και φωτογράφους, οι οποίοι έσπρωχναν ο ένας τον άλλον, προσπαθώντας να τραβήξουν την καλύτερη φωτογραφία της Καταλανής τραγουδίστριας, η οποία φορούσε ένα ολόμαυρο σύνολο που συμπληρωνόταν με ένα πουπουλένιο μπουφάν και γυαλιά ηλίου που ολοκλήρωναν τη μονόχρωμη εμφάνιση.

«Βγάλε τα γυαλιά ηλίου, Rosalía», ζήτησε ένας από τους φωτογράφους. «Όχι, όχι, όχι, η εμφάνιση είναι με τα γυαλιά ηλίου», απάντησε εκείνη, αρνούμενη να τα βγάλει. Ίσως η επιμονή της Rosalía να είχε να κάνει με μια συμφωνία χορηγίας, αλλά χρησίμευσε για να υπογραμμίσει το γεγονός ότι τα γυαλιά που φορούσε έχουν παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο τόσο εντός όσο και εκτός του θεάματος.

Δείτε το βίντεο με σταρ που φοράνε Wayferer

Ακρίβυναν (και) τα γυαλιά  

Όπως φαίνεται τα γυαλιά ηλίου έχουν να πουν τόσα πολλά για το πρόσωπο που τα φοράει όσο και η υπόλοιπη γκαρνταρόμπα κάποιου, παρά το γεγονός ότι η μέση τιμή των γυαλιών οράσεως έχει αυξηθεί κατά 18,4% από το 2019 και οι πωλήσεις του αξεσουάρ έχουν αυξηθεί κατά 14,8% από το 2021, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες.

Οι ειδικοί λένε ότι η μόδα είναι μια από τις πιο στοιχειώδεις γλώσσες, που μας συστήνει τον κόσμο πριν καν ανοίξουμε το στόμα μας. Τα γυαλιά ηλίου τονίζουν αυτή την προκατασκευασμένη εικόνα και για πολλούς είναι τόσο απαραίτητα στην καθημερινή ζωή όσο και ένα ζευγάρι παπούτσια.

Αλλά η Rosalía δεν είναι, ίσως, η συνηθισμένη κάτοχος Wayfarer. Στο τραγούδι Ester Expósito του Ισπανού τραγουδιστή Dani Martīn, οι στίχοι ξεκινούν με τη φράση «Wayfarers always look good», μια σαφής αναφορά στο μοντέλο Ray-Ban χωρίς το οποίο σπάνια βλέπει κανείς τον καλλιτέχνη.

Με άλλα λόγια, πέρα από όλα τα στερεότυπα, τα γυαλιά ηλίου έχουν την ικανότητα να προβάλλουν κάτι (είτε αυτό έχει θετική είτε αρνητική χροιά) για τους κατόχους τους

Photo; Wikimedia Commons

Photo: Screenshot google

Ένα ζευγάρι γυαλιών μεγαλύτερο από τη ζωή

«Τα Wayfarer έχουν γίνει συνώνυμο με το αρχέτυπο του Ισπανού canallita (μικρός κατεργάρης), και φοριούνται για να κρύψουν το μεθύσι αλλά και για βόλτες με το σκούτερ του (μια Vespa, αν είναι δυνατόν) στο κέντρο της Μαδρίτης και, στην περίπτωση του ίδιου του τραγουδιστή Dani Martīn,, για να καμαρώσει στο κόκκινο χαλί, όπως έκανε στα μουσικά βραβεία LOS 40 το 2022» γράφει σχετικό άρθρο στην elpais.com.

Πώς μπορεί ένα απλό ζευγάρι γυαλιά να έχει τόση σημασία; «Η Sophie Barre de Marco, υπεύθυνη προϊόντων της μάρκας γυαλιών ηλίου Jimmy Fairly, πιστεύει ότι ορισμένοι σκελετοί αποκτούν μια ιδιότητα που η ίδια θεωρεί «εικονική, επειδή γίνονται προέκταση της προσωπικότητάς μας, της εικόνας μας»».

Με άλλα λόγια, πέρα από όλα τα στερεότυπα, τα γυαλιά ηλίου έχουν την ικανότητα να προβάλλουν κάτι (είτε αυτό έχει θετική είτε αρνητική χροιά) για τους κατόχους τους. Στην περίπτωση των Ray-Ban, θα μπορούσε κανείς να πει ότι δεν είναι όλα τα Wayfarers για canallitas, αλλά όλοι οι canallitas φορούν ή έχουν φορέσει Wayfarers.

Photo: Wikimedia Commons

Η προτιμώμενη απόχρωση των «canallitas» παγκοσμίως

Τα αρχικά Wayfarers διαθέτουν μια ασυνήθιστη κλίση 20 μοιρών στο πλαίσιο και σχεδιάστηκαν το 1952 από τον σχεδιαστή οπτικών της Ray-Ban, τον Raymond Stegeman. Στη δεκαετία του 1980, γνώρισαν μεγάλη επιτυχία χάρη στα blockbusters του Χόλιγουντ.

Στην ταινία Risky Business, ο Τομ Κρουζ υποδύεται έναν πλούσιο Αμερικανό έφηβο καναλάρχη που δεν φεύγει ποτέ από το σπίτι του χωρίς τα Wayfarers του. Ο σχεδιασμός αποδείχθηκε διαχρονικός και σήμερα σχεδόν όλες οι εταιρείες γυαλιών προσφέρουν σκελετούς εμπνευσμένους από τα Wayfarer, με αποτέλεσμα την εξάπλωσή τους στους δρόμους όλου του κόσμου.

Η πρώτη εντύπωση για κάποιον που φοράει γυαλιά ηλίου είναι αυτή ενός ατόμου που «απαλλάσσεται, με την επικοινωνιακή έννοια, από κάθε μικροέκφραση που θα μπορούσε να αποκαλύψει στοιχεία για την εμφάνιση ή τη θέση του. Δηλαδή, τα γυαλιά ηλίου, πίσω από τον λειτουργικό τους σκοπό, λειτουργούν ως μάσκα. Ωστόσο, κάθε μάσκα έχει το δικό της νόημα και παραπέμπει σε ένα σύγχρονο αρχέτυπο που μπορεί να αποκρυπτογραφηθεί», λέει ο Llanos Gómez, καθηγητής κοινωνιολογίας της μόδας στο Πανεπιστήμιο Σχεδιασμού, Καινοτομίας και Τεχνολογίας, της Μαδρίτης.

Αποτελεί το αρχικό πατρόν του προβληματικού άντρα-παιδιού που δεν εγκαταλείπει τα έντονα χρωματιστά γυαλιά του, ένα στήριγμα της απλοϊκής αβελτηρίας

Photo: Wikimedia Commons

Το φωτεινό πλαίσιο που καθόρισε μια γενιά

Τα πολύχρωμα Wayfarers ήταν το πιο περιζήτητο αξεσουάρ της hipster πραγματικότητας, εκείνης της μακρινής εποχής γύρω στο 2010, όταν οι Artic Monkeys ήταν στην κορυφή των charts και η κουλτούρα των μουσικών φεστιβάλ μεταμορφωνόταν στο φαινόμενο της διασκέδασης που γνωρίζουμε σήμερα.

Τότε, τα γυαλιά αποτελούσαν μέρος της πεμπτουσίας του indie look που τρύπωσε στις mainstream ντουλάπες – αλλά είχαν ανανεωθεί, όχι μόνο με έντονα χρωματιστούς σκελετούς, αλλά και με φακούς καθρέφτη σε ιριδίζοντες πορτοκαλί, πράσινους και μπλε τόνους.

Κοιτάξτε τις ταινίες της εποχής για να δείτε την απόδειξη της διαδρομής τους από ένα hip αξεσουάρ (κάποια στιγμή, ακόμη και η ηθοποιός Σιένα Μίλερ φορούσε πολύχρωμα Wayfarers) σε ένα best seller που αγκαλιάστηκε από τους «ατίθασους», οι οποίοι δεν δίστασαν να τα φορέσουν ακόμη και στο κλαμπ.

Στην ταινία του 2012 The Place Beyond the Pines, ο Ράιαν Γκόσλινγκ υποδύεται έναν ξανθό, τατουαζαρισμένο ληστή τραπεζών που φοράει Wayfarers με σκελετό σε έντονο πράσινο χρώμα. Μια κόκκινη εκδοχή των γυαλιών μπορεί να δει κανείς στο Saltburn, μια ταινία που διαδραματίζεται το 2006. Σε αυτήν, ο χαρακτήρας του Felix Catton (τον υποδύεται ο Τζέικομπ Ελόρντι), ένας πλούσιος, χαρισματικός φοιτητής της Οξφόρδης, περνάει τις καλοκαιρινές διακοπές στην έπαυλή του, κάνοντας ηλιοθεραπεία με ένα ζευγάρι βυσσινί Ray-Bans που τον συνδέει αμέσως με το look της εποχής.

Μια κόκκινη εκδοχή των γυαλιών μπορεί να δει κανείς στο Saltburn, μια ταινία που διαδραματίζεται το 2006

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Letterboxd (@letterboxd)

Κλαμποκουλτούρα και Wayfarers

Ίσως να λειτουργούν ως αντίλογος τα χρωματιστά γυαλιά ηλίου που είδαμε σε προγράμματα όπως το Jersey Shore και το MTV Spring Break (η παρωδία των οποίων μπορεί να βρεθεί στο βίντεο κλιπ για το Sexy and I Know It των LMFAO, στο οποίο ένας από τους τραγουδιστές εμφανίζεται με μεγάλα γυαλιά με λευκό σκελετό χωρίς φακούς), τα οποία συνέδεσαν αμετάκλητα το αξεσουάρ με την κουλτούρα των πάρτι.

Η κωμωδία 22 Jump Street του 2014 τα έβαλε ακόμη και στην διαφημιστική της αφίσα: οι δύο πρωταγωνιστές της, ο Τζόνα Χιλ και ο Κάνινγκ Τάτουμ, φορούσαν χρωματιστά γυαλιά ηλίου προκειμένου να αναμειχθούν ως μοντέρνοι έφηβοι ravers.

Με το πέρασμα του χρόνου, τα χρωματιστά γυαλιά ηλίου έχασαν τη δημοτικότητά τους, αλλά αρνούνται να εξαφανιστούν εντελώς.

Photo: Wikimedia Commons

Σήμα κατατεθέν της απλοϊκής αβελτηρίας

«Πέρα από τη Rosalía, τα Wayfarers τα βλέπουμε πλέον σε μεγάλο βαθμό σε άνδρες που, στα μέσα του 2024, συνεχίζουν να επιδεικνύουν τη συναισθηματική υπευθυνότητα ενός φιστικιού. Δεν είναι σκλάβοι της μόδας, όσοι πραγματικά ακολουθούν τις τάσεις έχουν σταματήσει προ πολλού να φορούν τα χρωματιστά Wayfarer, ή ίσως, περιμένουν υπομονετικά την επιστροφή τους, αν και είναι σκλάβοι της εικόνας τους» συνεχίζει κυνικά το άρθρο της elpais.com.

Το αρχέτυπο των γυαλιών εκπροσωπείται τέλεια στη δεύτερη σεζόν της σειράς The White Lotus από τον Τζακ, τον οποίο υποδύεται ο Βρετανός ηθοποιός Leo Woodall. Ο Τζακ, απότομος και άμεσος, αποπλανεί τον χαρακτήρα της Πόρσια (Χέιλι Λου Ρίτσαρντσον), τόσο διαφορετικός από τον δειλό Άλμπι (Άνταμ ΝτιΜάρκο), τον άλλο πιθανό μνηστήρα της Πόρσια.

Τα δύο αγόρια αντιπροσωπεύουν μια ενδιαφέρουσα δυαδικότητα, η οποία χτίζεται στην αντίθετη γκαρνταρόμπα τους. Φυσικά, ο Τζακ φοράει χρωματιστά Wayfarers που στηρίζονται στο κεφάλι του, σε συνδυασμό με ένα γραφικό μπλουζάκι. Αποτελεί το αρχικό πατρόν του προβληματικού άντρα-παιδιού που δεν εγκαταλείπει τα έντονα χρωματιστά γυαλιά του, ένα στήριγμα της απλοϊκής αβελτηρίας.

*Με στοιχεία από elpais.com