H new romantic ιστορία των φρικιών, των παιδιών του Blitz και ενός «τυφώνα θανάτου»

Ένα κουτσομπολίστικο, νοσταλγικό και πραγματικά πολύ όμορφο ντοκιμαντέρ για τους New Romantics, τη σκηνή που έμεινε περισσότερο στη μνήμη μας για τα φανταχτερά πουκάμισα και το ακραίο μακιγιάζ, όπως το διηγούνται μερικοί από τους βασικούς παίκτες.

Οι New Romantics (όπως ποτέ δεν θα ονειρεύονταν να αυτοαποκαλούνται) ήταν τα καλλιτεχνικά παιδιά του Λονδίνου, στσ τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Η σκηνή μετεξελίχθηκε από το πανκ και γεννήθηκε στην πίστα του κλαμπ Blitz στο Covent Garden, όπου ο Boy George εργαζόταν ως υπάλληλος στο σέρβις. Η πολιτική της πόρτας ήταν αυστηρή –μέχρι και ο Μικ Τζάγκερ διώχτηκε. «Αλλά όλα τα φρικιά έμπαιναν δωρεάν».

Ήταν η εποχή της Θάτσερ, η εποχή της ζοφερής ύφεσης, και πολλά από τα «παιδιά του Blitz» ζούσαν σε μια κατάληψη στην οδό Warren

Photo: YouTube

Και τι φρικιά!

Ήταν η εποχή της Θάτσερ, η εποχή της ζοφερής ύφεσης, και πολλά από τα «παιδιά του Blitz» ζούσαν σε μια κατάληψη στην οδό Warren στα τέσσερα από τα πέντε γεωργιανά σπίτια που βρίσκονταν στη σειρά.

«Ήταν βρώμικο αλλά πρωτόγνωρο: Έπρεπε να φορέσεις γαλότσες για να πας στην τουαλέτα, και οι περισσότεροι από τους κατοίκους ήταν άνεργοι. Ποιος θα μας έδινε δουλειά έτσι όπως ήμασταν;» λένε οι αφηγητές του ντοκιμαντέρ.

«Αλλά είμασταν ψυχαναγκαστικά δημιουργικοί, κάνοντας ταινίες, μουσική, μόδα, τέχνη. Προφανώς, αφιερώναμε πολύ χρόνο -πολύ!- στο ντύσιμο, στη δημιουργία DIY εξωφρενικών εμφανίσεων» σχολιάζει μια γυναίκα, η οποία θυμάται να ταξιδεύει στο μετρό με τις θηλές της βαμμένες κόκκινες, φορώντας μόνο «λίγη μουσελίνα».

Εκ των υστέρων, υπάρχει κάτι το αλλοπρόσαλλα γλυκό, ακόμα και το αξιαγάπητο, στη νοοτροπία των Νεορομαντικών. Ήθελαν απεγνωσμένα να γίνουν διάσημοι, αλλά δεν έδιναν δεκάρα για το πώς θα βγάλουν λεφτά

Photo: YouTube

Μόνο δόξα, καθόλου χρήματα

Μια drag queen κουβαλούσε υγρό μπετόν στην τσάντα της για αυτοάμυνα απέναντι σε ομοφοβικές επιθέσεις. Από την άλλη, βέβαια, η underground αυτή σκηνή μπορούσε εύκολα να μοιάσει με την έκτη τάξη ενός δημοτικού σχολίου, γεμάτη μικροπρεπείς διαμάχες και αντιπαλότητες άνευ ουσίας -θα γινόταν καβγάς στην πίστα αν κάποιος έκλεβε το λουκ σου, για παράδειγμα.

Εκ των υστέρων, υπάρχει κάτι το αλλοπρόσαλλα γλυκό, ακόμα και το αξιαγάπητο, στη νοοτροπία των Νεορομαντικών. Ήθελαν απεγνωσμένα να γίνουν διάσημοι, αλλά δεν έδιναν δεκάρα για το πώς θα βγάλουν λεφτά. Σήμερα, όλοι τους θα ήταν influencers που θα κέρδιζαν χιλιάδες λίρες από τα brands.

Πολλοί από αυτούς έγιναν ηγέτες στον τομέα τους, όπως ο Boy George, ο χορογράφος Michael Clark και ο κινηματογραφιστής John Maybury. Είναι ο Maybury που υπενθυμίζει στον σκηνοθέτη Kevin Hegge να μην ξεχνά την queer επιρροή. Συχνά παραλείπεται από τα ντοκιμαντέρ, λέει, επειδή τόσοι πολλοί νέοι ομοφυλόφιλοι άνδρες χάθηκαν από το AIDS – «ένας τυφώνας θανάτου» όπως το περιγράφει. Τι απελπιστικά θλιβερό τέλος, αλήθεια.

Δείτε το τρέιλερ του Tramps!

Η πριγκίπισσα Τζούλια (Princess Julia) -DJ, συγγραφέας, φιγούρα της υποκουλτούρας του Λονδίνου- ήταν «βασιλικό» πρόσωπο της νυχτερινής ζωής και βασικό στέλεχος της underground σκηνής μόδας

Η πριγκίπισσα Τζούλια (Princess Julia) / Photo: Public Domain

Η Πριγκίπισσα Τζούλια, η πρώτη κυρία της λονδρέζικης σκηνής μόδας

Η πριγκίπισσα Τζούλια (Princess Julia) -DJ, συγγραφέας, φιγούρα της υποκουλτούρας του Λονδίνου- ήταν «βασιλικό» πρόσωπο της νυχτερινής ζωής και βασικό στέλεχος της underground σκηνής μόδας.

Τα κατορθώματά της έχουν αποτυπωθεί στο What Would Julia Do, ένα βιβλίο που συνέταξε η φωτογράφος Rebecca Thomas, το 2014 και παρουσιάζει τη Τζούλια να κάνει παρέα με τους σχεδιαστές Louise Grey, Jonathan Saunders και James Long, να χορεύει τανγκό με τον πολύ αξιόλογο και σεβαστό κριτικό του Style.com, Τιμ Μπλανκς, και να χαιρετά τον Boy George.

Ας το θέσουμε στη σωστή του βάση: Η πριγκίπισσα Τζούλια γνωρίζει τους πάντες που είναι οι πάντες στη μόδα του Λονδίνου και έχει εμπνεύσει τους περισσότερους από αυτούς.

Δείτε το βίντεο με την πριγκίπισσα Τζούλια στα 80s

Η ίδια η Τζούλια αποδίδει αυτή τη σχέση στην αμοιβαία έλξη

«Πάντα με έλκυαν οι άνθρωποι που είναι δημιουργικοί και αυτούς έλκυα κι εγώ», λέει. Αυτό μπορεί να έχει να κάνει με το αρκετά ασυνήθιστο look της, που περιλαμβάνει ακόμα και σήμερα αψεγάδιαστο μακιγιάζ, εκκεντρικά μαλλιά, κάλτσες και γκλίτερ, τακούνια και διαφάνειες, όποια ώρα της ημέρας κι αν είναι.

«Πάντα έχω όρεξη να ντύνομαι καλά», λέει η ίδια. «Το να φοράς κάτι που αγαπάς σε κάνει να νιώθεις ευτυχισμένη και έτοιμη να αντιμετωπίσεις τον κόσμο». Στα σημερινά αγαπημένα της ρούχα περιλαμβάνονται «μια ανοιχτόχρωμη τζιν φούστα Lulu & Co και ένα ψάθινο καπέλο».

Τώρα, στα 50 τόσα της χρόνια, η άρνηση της Τζούλια  να σταματήσει να φοράει ακριβώς αυτό που θέλει είναι μια διακριτικά ανατρεπτική δήλωση, η οποία αποτελεί έμπνευση για την επόμενη γενιά των σύγχρονων μποέμ. «Εμπνεύστηκα πραγματικά από το στυλ της Τζούλια», λέει ο Τόμας. «Είναι ένα μείγμα κλασικής γοητείας του Χόλιγουντ, κουλτούρας των κλαμπ και πρωτοποριακών σχεδιαστών του Λονδίνου».

Photo; YouTube

Πρωτοπορία και ηλεκτρονικά μουσικά σκιρτήματα

Μπαίνοντας στο cult ραντάρ ως έφηβη στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ως ένα από τα λεγόμενα Blitz kids, η Τζούλια – που έγινε για πρώτη φορά «Princess» στις αρχές της δεκαετίας του ’80 – βρίσκεται έκτοτε πάντοτε στο μίγμα της κουλτούρας των λονδρέζικων κλαμπ. Έχει φωτογραφηθεί από τον Wolfgang Tillmans, έχει εμφανιστεί στο εξώφυλλο περιοδικών και έχει πρωταγωνιστήσει στο βίντεο για το Fade to Grey των Visage.

«Είμαι πολύ Λονδρέζα και είμαι μέρος της σκηνής εδώ και δεκαετίες», λέει η μούσα της μόδας, η οποία αναφέρεται ονομαστικά από τον σχεδιαστή μόδας Jonathan Saunders σε ένα παλιότερο τεύχος του iD. «Πρέπει να κατέχεις το δικό σου ύφος, το προσωπικό σου στυλ – αυτό έχω κάνει, αλλά είναι εντελώς τυχαίο» δηλώνει η ίδια αποδεικνύοντας ότι και η τυχαιότητα απαιτεί κόπο και όραμα.

*Το Tramps! κυκλοφορεί από το τέλος του 2023 στις ψηφιακές πλατφόρμες.

*Το βιβλίο What Would Julia Do κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από το 2014.