Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Η’)

Το κλείσιμο του έργου του Ηροδότου είναι από πολλές απόψεις αξιοπρόσεκτο.

Περιλαμβάνει, κατ’ αρχάς, την ιστορία του Μασίστη, αδελφού του Ξέρξη, που ήλθε σε αντιπαράθεση με το στρατηγό Αρταΰντη κατά τη διάρκεια της υποχώρησης των νικημένων Περσών προς τις Σάρδεις και λίγο έλειψε να χάσει τη ζωή του.

Ο Μασίστης και η οικογένειά του εξοντώθηκαν τελικά από τον ίδιον τον Ξέρξη, καθώς αυτός ερωτεύτηκε στις Σάρδεις τη γυναίκα του αδελφού του και, μέσα στο πάθος του, θέλησε να ατιμάσει το κρεβάτι αυτού.

Ύστερα από την ιστορία του Μασίστη ο Ηρόδοτος, στο τελευταίο πλέον κεφάλαιο, περιγράφει την κατάληψη της Σηστού, στον Ελλήσποντο, από τους Αθηναίους.

Οι τελευταίες λέξεις του Ηροδότου είναι αφιερωμένες σε ένα απόφθεγμα του Κύρου, στην απάντηση που είχε δώσει σε εκείνους που του είχαν προτείνει κάποτε την απόσυρση των Περσών από τη μικρή και στέρφα γη τους και τη μετεγκατάστασή τους σε άλλα, γόνιμα εδάφη: στο άγονο έδαφος βλασταίνουν η παλικαριά και η ελευθερία, ενώ στο εύφορο έδαφος ευδοκιμούν μόνο μαλθακοί άνθρωποι, ανίκανοι να κρατήσουν την εξουσία.

Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι το αν ο λόγος του Κύρου συνιστά όντως το τέλος του έργου του Ηροδότου ή αν αυτό έμεινε ανολοκλήρωτο.

Κατηγορηματική απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν είναι εύκολο να δοθεί, καθώς ορισμένες προαναγγελίες του κατά τη διάρκεια της αφήγησης των γεγονότων μπορεί να έμειναν ανεκτέλεστες λόγω απροσεξίας και μόνον.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ο Ηρόδοτος εργάστηκε πολύν καιρό για τη συγγραφή του έργου του, ενώ υπάρχουν και σημάδια κατοπινών παρεμβολών σε αυτό.

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Α’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Β’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Γ’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Δ’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Ε’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος ΣΤ’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Ζ’)