Μπιενάλε της Αθήνας 2015-2017 «από τη σκοπιά του Νότου»

Επιμέλεια: Ελισάβετ Σταμοπούλου

Καλεί διεθνείς ερευνητές, καλλιτέχνες, ακτιβιστές και πολιτιστικούς φορείς να αναθεωρήσουν τις θεσμικές τους δομές. Η Μπιενάλε της Αθήνας 2015-2017, με τίτλο «Ομόνοια», στοχεύοντας να γεφυρώσει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, συνεχίζει το πρόγραμμά της, και παρουσιάζει από τις 15 μέχρι και τις 24 Απριλίου τη Σύναψη 2: Επαναπροσδιορίζοντας την Κριτική των Θεσμών – Από τη σκοπιά του Νότου.

Στην εκδήλωση ο νότος προβάλλεται ως ένας γεωπολιτικός σχηματισμός που περιλαμβάνει τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Ευρώπη. Οι συμμετέχοντες καλούνται να θέσουν τον εαυτό τους εκεί και να βρουν ένα κοινό πολιτικό λεξιλόγιο και ένα νέο σημείο εκκίνησης.

Η Μπιενάλε ξεκίνησε μία διετία δραστηριότητας με περιοδικές κορυφώσεις μέχρι το καλοκαίρι του 2017, με επίκεντρο την Ομόνοια και σε διάφορους χώρους στην περιοχή του κέντρου της Αθήνας. Το Μπάγκειον, που αποτελεί το κέντρο των δραστηριοτήτων της Μπιενάλε της Αθήνας αποκαλύπτει όλες τις αθέατες πλευρές του μέσα από εικαστικές εγκαταστάσεις, ενώ παράλληλα μια σειρά διεθνών συνεδρίων ανοίγουν τη συζήτηση γύρω από τα φλέγοντα ζητήματα που διαπραγματεύεται η Ομόνοια την επόμενη διετία.

Διευθυντής Προγράμματος της Μπιενάλε της Αθήνας 2015-2017 OMONOIA είναι ο διακεκριμένος ανθρωπολόγος, Μασιμιλιάνο Μαλόνα, Λέκτορας στο Τμήμα Ανθρωπολογίας στο Goldsmiths College του Λονδίνου.

Να σημειωθεί ότι στις 15 και 16 Απριλίου στο πλαίσιο της Μπιενάλε δύο ιρανές εικαστικοί οι Καταγιούν Καράμι και Νέντα Ραζαβιπούρ θα βρίσκονται στην Αθήνα.

Ταξίδεψαν πριν από μερικούς μήνες από την Τεχεράνη στην Ελλάδα για να παρουσιάσουν στην Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα ένα έργο που σχετίζεται με την πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα και το οποίο δημιούργησαν από την αρχή μέσα στον χώρο της πινακοθήκης. Στην έκθεση που θα διαρκέσει μέχρι τις 8 Απριλίου παρουσιάζουν ποικίλα έργα τους.

Η βία, η ανασφάλεια , η μετανάστευση δεν έχουν ξεφύγει από το οπτικό πεδίο των εικαστικών, που έχουν επισημάνει τα σημάδια της κρίσης στην Ελλάδα.

Η Ραζαβιπούρ συμβουλεύει μέσα από το έργο της τον κόσμο να αποδέχεται τους φόβους του και να προσπαθεί να ζει με αυτούς. Όταν μιλά για τη μετανάστευση κάνει λόγο για μια κατάσταση που οι περισσότεροι έχουν «γευτεί». Αναφερόμενη, δε, στην Ελλάδα θυμάται το προεπαναστατικό Ιράν.

Η Καράμι, από την άλλη πλευρά, «ξετυλίγει» την κοσμοθεωρία της μέσα από τη φωτογραφία. Σε ηλικία εννιά ετών ξεκίνησε να αντιλαμβάνεται τη δύναμη της εικόνας. Ο συνεσταλμένος χαρακτήρας της ήταν η βασική αιτία προσφυγής στη φωτογραφία. Όσα δεν μπορούσε να πει με το λόγο, τα εξέφραζε μέσα από το φακό.

entertainment.in.gr