Ρίξτε τους συνταξιούχους στον Καιάδα για να λυθεί το ασφαλιστικό

Προφανώς στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν χάσει κάθε έλεγχο και συναίσθηση – αν είχαν ποτέ κάτι από τα δύο.

Ενώ είχε επικρατήσει η άποψη στους καλοπροαίρετους ότι περιφρονητική αναφορά του Πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη για τους ηλικιωμένους ήταν μία ατυχής διατύπωση, ήλθε ο υπουργός Οικονομικών για να επιβεβαιώσει τους κακοπροαίρετους.

Δεν ήταν ατύχημα. Είναι αυτή η βασική επιχειρηματολογία της κυβέρνησης για να μην κοπούν οι συντάξεις.

«Δεν υπάρχει κομψός τρόπος για να το διατυπώσω, αλλά αυτοί οι άνθρωποι -οι παλαιοί συνταξιούχοι- θα τεθούν εκτός συστήματος με φυσικό τρόπο. Μέχρι το 2020, το 2030 ή το 2040 δεν θα βρίσκονται πια εδώ. Συνεπώς δεν θα υπάρχει κάποια επίπτωση στην μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του συστήματος».

Το είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Γιατί άραγε δεν επικαλούνται και τον δημογραφικό εκφυλισμό της χώρας ώστε να τελειώνουν τα βάσανά μας μία ώρα αρχύτερα; Θα μπορούσαν κάλλιστα να πουν ότι βάσει προβλέψεων, σε μερικές δεκαετίες οι Ελληνες θα είναι το πολύ 8 εκατομμύρια, οπότε πολλά από τα σημερινά μας προβλήματα θα έχουν λυθεί και δι’ αυτού του τρόπου.

Αραγε όμως, όταν υπέγραφαν και ψήφιζαν τις περικοπές που τώρα θέλουν να καταργήσουν, δεν ίσχυαν όλα αυτά τα εξωφρενικά που σήμερα λένε;

Η προσβολή δεν αφορά μόνο τους 70ρηδες μελλοθάνατους. Στρέφεται και κατά της λογικής όλων των υπολοίπων, όσων τουλάχιστον διαθέτουν μία στοιχειώδη λογική.

Αν μία κυβέρνηση καταφεύγει σε τέτοιου είδους κατασκευές, δεν είναι να αναρωτιέται κανείς; Γιατί να μην επικρατήσει αυτή η αντίληψη και στο σύστημα Υγείας; Γιατί να μην πετιούνται στον Καιάδα οι χρόνια πάσχοντες, αφού οι δαπάνες για την θεραπεία ή την ανακούφισή τους – κατά την «λογική» αυτή – θα πρέπει να θεωρούνται πεταμένα λεφτά.

Όλα αυτά πάνω από οτιδήποτε άλλο αναδεικνύουν μία γενική αντίληψη και καταρρίπτουν κάθε προσχηματική επίκληση της αριστεράς στις αρχές του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης και όλων των άλλων αρχών και αξιών, που κατά καιρούς επικαλείται.

Φαίνεται όχι μόνο εκεί, φαίνεται και στην Μόρια, φαίνεται και στον τρόπο με τον οποίο η φτώχεια και η εξαθλίωση είναι εργαλείο πολιτικής, ελέγχου και εκμαυλισμού.

Καλό θα είναι όλα αυτά να τα έχουν κατά νου οι 70ρηδες (και όχι μόνο αυτοί) όταν έλθει η ώρα της κάλπης. Μέχρι τότε ευτυχώς θα βρίσκονται ακόμη εδώ.