Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης σε επανάληψη

Τον Σεπτέμβριο του 2014  ο κ. Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε από το βήμα της 79ης ΔΕΘ μια σειρά προγραμματικών δεσμεύσεων (το γνωστό Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης) που το συνολικό τους κόστος έφθανε τα 11,3 δις ευρώ.  Μεταξύ  των μέτρων που υποσχέθηκε ο κ. Τσίπρας ήταν η αύξηση του αφορολόγητου στις 12.000 ευρώ, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ , η επαναφορά του δώρου Χριστουγέννων στους συνταξιούχους με αποδοχές κάτω των 700 ευρώ και η  αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.

Και που θα έβρισκε ο ΣΥΡΙΖΑ τα λεφτά; Η λύση ήταν έτοιμη. Σύμφωνα με τους  εμπνευστές του Προγράμματος στα  12 δις ευρώ θα  έφθαναν τα έσοδα από «την πάταξη της φοροδιαφυγής και την ανακατανομή πόρων».

Οι προεκλογικές υποσχέσεις  έπιασαν τόπο ο ΣΥΡΙΖΑ μετά των ΑΝΕΛ σχημάτισε κυβέρνηση και  όπως ήταν αναμενόμενο δεν υλοποίησε ούτε μία από τις παραπάνω δεσμεύσεις. Το αντίθετο μάλιστα.

Σχεδόν τέσσερα χρόνια αργότερα το έργο παίζεται σε επανάληψη. Από την μία έχουμε υποσχέσεις κυβερνητικών στελεχών ότι θα επανεξεταστούν τον Σεπτέμβριο οι περικοπές στις συντάξεις και πως θα «ακυρωθεί» ο φόρος στο κρασί μέσω ισοδυνάμων μέτρων.

Και από την άλλη έχουμε το ολιστικό σχέδιο υπό τον βαρύγδουπο τίτλο «Ελλάδα: Μια στρατηγική ανάπτυξης για το μέλλον» όπου γίνεται αναφορά μεταξύ των άλλων σε αύξηση του κατώτατου μισθού  και μειώσεις φορολογικών συντελεστών. Βέβαια αυτή την φορά δεν υπάρχουν λεπτομέρειες για το που θα πάει ο κατώτατος  μισθός  και σε ποιο ύψος θα διαμορφωθούν  οι χαμηλότεροι συντελεστές.

Κοινό σημείο με το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης είναι ότι  και στο αναπτυξιακό σχέδιο προβλέπονται επιπλέον έσοδα (δεν υπάρχει αναφορά συγκεκριμένων μεγεθών) από την περιστολή της φοροδιαφυγής , την πάταξη του λαθρεμπορίου και την διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Λες και τα προηγούμενα χρόνια εμπόδιζε κάποιος την κυβέρνηση να περιορίσει φοροδιαφυγή και λαθρεμπόριο.

Μπαίνοντας σε προεκλογική περίοδο (η διάρκεια της οποίας  θα εξαρτηθεί από τις αποφάσεις του Μεγάρου Μαξίμου) οι υποσχέσεις θα αποτελούν καθημερινό φαινόμενο.  Άλλωστε η κυβέρνηση έχει αποδείξει στην πράξη ότι εύκολα τις δίνει και ακόμη ευκολότερα τις ξεχνά.